بر اساس تازه‌ترین آمار اعلام شده در همین خصوص، سال گذشته در مجموع یک هفتم جمعیت کشور دخانیات استعمال کرده‌اند که البته این رقم تنها شامل سیگار و ترکیبات مرتبط با توتون و تنباکو است. آمارها و ارقام منتشر شده جهانی نیز نگران‌کننده است؛ چنان‌که سال ۱۳۹۹ سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد در جهان نیز یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون نفر به توتون و دخانیات اعتیاد دارند. البته نکته نگران‌کننده‌ای که به‌ویژه در خصوص مصرف‌کنندگان دخانیات در ایران باید به آن توجه داشت میزان مصرف دخانیات در میان خانم‌هاست چنان‌که در گذشته شمار مصرف دخانیات در خانم‌ها بسیار اندک بود؛ اما اکنون این رقم با شیب بسیار تندی در حال افزایش است و عمدتاً گروه سنی ۱۵ تا ۶۹ سال را شامل می‌شود. ضمن آنکه متأسفانه از سوی دیگر باید به این نکته نیز اشاره کرد که شیوع مصرف دخانیات در کشور ما به ۱۱ سال رسیده است. 
با وجود قانون مصوب مجلس شورای اسلامی و بخشنامه‌های متعددی که بر ممنوع بودن استعمال دخانیات در اماکن عمومی تأکید می‌کند و علاوه بر آن، محدودیت‌هایی که در خصوص عرضه دخانیات در کشور در نظر گرفته شده اما تمامی شواهد بیانگر این واقعیت است که ما در مقایسه با سایر کشورهای عضو معاهده جهانی کنترل دخانیات، در خصوص کاهش مصرف دخانیات موفق نبوده‌ایم. برای مثال در حالی که در دیگر کشورها ۹۰درصد قیمت سیگار مالیات تعیین شده است، اما در کشور ما مالیات سیگار کمتر از ۱۰درصد قیمت آن است.
کاهش مصرف دخانیات به معنای کاهش هزینه‌های نظام سلامت است؛ به‌گونه‌ای که حدود ۸۰ درصد سرطان ریه و ۲۰درصد سایر سرطان‌ها، ۷۵ درصد برونشیت مزمن، ۲۵درصد مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی در سنین ۳۵ تا ۶۹ سالگی و حتی بخش قابل توجهی از بیماری‌های مغزی، گوارشی، کلیوی، شنوایی، بینایی و پوکی استخوان ناشی از مصرف دخانیات است.
 به این موارد عوارض دیگری همچون ریزش مو، پیری زودرس پوست و بوی بد دهان را نیز اضافه کنید که با مصرف دخانیات و استنشاق دود ناشی از آن ایجاد می‌شود و متأسفانه علاوه بر مصرف‌کنندگان دخانیات، سلامت اطرافیان آن‌ها را نیز تهدید می‌کند. به‌طوری که براساس آمار اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی سالانه یک میلیون نفر به دلیل قرار گرفتن در مجاورت دود سیگار جانشان را از دست می‌دهند که بیشتر آن‌ها کودکان والدین سیگاری هستند. 
صرف‌نظر از اینکه آموزش و پرورش و رسانه ملی نیز در این خصوص آن‌گونه که باید اطلاع‌رسانی نکرده‌اند، باید به این نکته نیز اذعان کرد که حل بخش مهمی از این مشکل بر عهده و بر دوش مردم است. افزایش سواد سلامت در جامعه می‌تواند از گرایش خانواده‌ها و به‌ویژه کودکان و نوجوانان به مصرف دخانیات و بروز آسیب‌های پس از آن جلوگیری کند. با این‌حال در غفلت از سواد سلامت و نبود آگاهی در این خصوص، بسیاری از مردم در حالی که به‌خوبی می‌دانند مصرف دخانیات سلامت آن‌ها را تهدید می‌کند، اما متأسفانه به آن بی‌توجه هستند و علاوه بر سلامت خود به سلامت اطرافیان و حتی سایر افراد جامعه آسیب می‌رسانند. فراموش نکنیم از خانواده‌ای که والدینش، خود مصرف‌کننده دخانیات هستند نمی‌توان انتظار داشت بتوانند فرزندانشان را از مصرف دخانیات منع کنند.