دیدگاه هوشمندانه در مقطع کنونی، حمایت از تیم ملی فوتبال ایران است. به طوری که بتوان بهترین نحوه بازخورد را داشته باشیم. مهمترین مسئله در بازی تدارکاتی پیادهسازی کارهای تاکتیکی است. الان زمانی نیست که خیلی در مورد کم و کاستیها صحبت کنیم و با انتقادهای زیاد انرژی تیم ملی را خالی کنیم.
امروز همه در مورد صعود تیم ملی از گروهش در قطر حرف می زنند. مگر در جام جهانی قبلی وقتی با اسپانیا، پرتغال و مراکش همگروه شدیم، مردم نمیگفتند که نمیتوانیم از گروه صعود کنیم؟ منتها اگر ضربه طارمی به گل تبدیل میشد ما از گروه صعود کرده بودیم.
بنابراین شرایط فوتبال در زمین مسابقه تعیین میشود. ما با نگاه به تاریخ متوجه این موضوعات میشویم که در زمین فوتبال ممکن است اتفاقات متفاوتی بیفتد.بیایید به لیگ ملتهای اروپا نگاه کنیم. انگلیس از مجارستان شکست خورد. در حالت متعارف انتظار چنین مسئلهای را دارید؟ خیر. آنها در مقطع کنونی خودشان را برای حضور مناسب در جام جهانی آماده میکنند.
آلمان در همین مسابقات ایتالیا را ۵ بر ۲ شکست داد. مگر کسی این انتظار را داشت؟ بنابراین در مقطع آمادهسازی تیم نباید خیلی روی کاستیها تمرکز کنیم. الان وقت انتقاد از تیم ملی نیست.در مورد تیم ملی امید هم معتقدم انتقادات از تیم ملی امید و مهدویکیا اصلاً درست نیست. تمام بازیهای تیم امید را تماشا کردم. این تیم در همه بازیها برنامه و هدف داشت.
شاگردان مهدویکیا با هدف حرکت میکردند. این تیم جلوههای مثبتی داشت. ما اصلاً نباید در سطح پایه نگاه نتیجه محوری داشته باشیم. قبلاً که سرمربی تیم نوجوانان و جوانان بودم بارها با ازبکستان بازی کردیم. نگرش این تیم آنها را به فینال رساند. آنها سالهاست برنامهریزی و سرمایهگذاری داشتند. نمی گویم در تیم امید هیچ اشتباهی نبوده است. ولی به نتایج این تیم نگاه نکنید.
در سطوح پایه طبیعی است که با یک پنالتی و اشتباه فردی، شرایط تغییر کند؛ اما وقتی به فاصله خطوط این تیم و میزان آمادگی آنها در این مدت کمی که فرصت داشتند، نگاه می کنیم عملکرد مثبتی داشتند. نتایج در سطح پایه شاید یک اتفاق باشد اما امیدوارم طلسم صعود ایران به المپیک بشکند.
انتهای پیام/
نظر شما