به گزارش قدس آنلاین یکی از موضوعاتی که قبل از انقلاب به مساله مهم تبدیل شد، اختلاف شهید آیتالله بهشتی و حجت الاسلام محمد منتظری بود. شهید منتظری روشی مطالبهگرانه داشت که پس از پیروزی انقلاب نیز این روش را ادامه داد. از سویی آیتالله بهشتی روشی معتدل داشت و میخواست براساس اعتدال پیش برود. محمد منتظری نمیتوانست مشی آیتالله بهشتی را تحمل کند. به همین دلیل از حزب جدا شد. البته آن شهید کینه شخصی از شهید بهشتی نداشت و معتقد بود باید صریحتر و تندتر عمل کرد.
۱۳۵۸، شهید محمد منتظری در دیدار عبدالسلام جلود با رهبران حزب جمهوری اسلامی در محل این حزب
ایشان از سال ۵۸ تا چند روز مانده به هفتم تیر ۶۰ از حزب خارج شد. همچنین در نشریهای که راه انداخته بود به آیتالله بهشتی حمله میکرد. تا اینکه چند روز به مانده به واقعه هفتم تیر این دو شهید باهم آشتی کردند.
حجتالاسلام مسیح مهاجری، مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی و از اعضای حزب درباره آشتی این دو شهید میگوید: «سه روز مانده به فاجعه هفتم تیر، اعضای دفتر سیاسی در ساختمانی واقع در خیابان سعدی طبقه هفتم که هم دفتر روزنامه و هم دفتر سیاسی در آن قرار داشت، جمع شده بودیم. منتظر نشسته بودیم که آقای بهشتی بیایند. آقای بهشتی خیلی منظم بود، اما آن روز با بیشتر از ۱۰ دقیقه تأخیر رسید. این برای ما جای تعجب بسیار داشت.
وقتی ایشان وارد سالن شد، در همان جلوی در با صدای بلند عذرخواهی کرد. به آقای بهداشتی گفتیم شما خیلی منظم هستید. چرا امروز تاخیر داشتید؟ با یک نشاط و خوشحالی گفت: «به خاطر اینکه محمد آقا آمده بود». گفتیم محمد آقا کیست؟ اصلاً محمد منتظری به دلیل آن همه تبلیغاتی که علیه آقای بهشتی انجام داده بود، به ذهنمان نمیرسید.
شهید محمد منتظری در محضر امام خمینی در نوفل لوشاتو
آقای بهشتی گفت: «آماده شده بودم که سر وقت به جلسه برسم که به من گفتند محمدآقا منتظری میخواهد شما را ببیند. من فکر کردم اگر قبول نکنم، ممکن است محمد آقا فکر کند که از دستش ناراحتم و طردش کردهام. از طرفی اگر قبول کنم، به جلسه دیر میرسم. ولی ترجیح دادم که با او صحبت کنم و از شما به خاطر دیر آمدنم عذرخواهی کنم.
آن روز اولین بحث دفتر سیاسی، علت دیدار محمد منتظری با آقای بهشتی شد. آقای بهشتی گفت: «محمد آقا گفت آقا من آمدهام از شما عذرخواهی کنم. ببخشید. حالا فهمیدهام که اشتباه کردهام.»
از آقای بهشتی پرسیدیم شما چه گفتید؟ گفت: «من محمدآقا را در آغوش گرفتم و او را بوسیدم و به او گفتم از اول شما را بخشیده بودم و میدانستم که شما از روی خصومت چیزی نگفتهاید؛ بلکه عقیده شما بوده است. خوشحالم آمدید و الان مشکلی نیست و اصلا مسئلهای با شما ندارم. بعد چند جملهای صحبت و احوالپرسی کردیم و عذرخواهی کردم و گفتم من جلسه دارم و اگر اجازه بدهید در زمان دیگری یکدیگر را میبینیم و صحبت میکنیم.
بعد از آن دیدار بود که آقای بهشتی گفت برای جلسه هفتم تیر که خیلی از مسئولین دعوت داشتند، آقای منتظری هم دعوت شود.
منبع: سیزدهمین مجله کتاب ماه فرهنگی تاریخی
انتهای پیام/
نظر شما