به گزارش قدس آنلاین، روز گذشته رئیس جمهوری اعلام کرد: تمام کسانی که تخلف آنها در فولاد مبارکه محرز شده از کار برکنار شوند و به تخلفات آنها برابر ضوابط و مقررات در مراجع صالح رسیدگی شود. همچنین حجتالله فیروزی، عضو کمیسیون صنایع مجلس، گفت: افراد متخلف ممنوعالخروج میشوند. گرچه این اقدامات میتواند منجر به تسریع در رسیدگی به پرونده تخلف ۹۲ هزار میلیارد تومانی شود، اما آیا با این برخوردها فساد در اقتصاد ایران ریشهکن میشود؟
فسادی که در چند دهه اخیر چنان در بخشهای مختلف ریشه دوانده که دیگر تخلفات چند ده میلیارد تومانی به چشم نمیآیند. یک روز از شهرام جزایری به عنوان مفسد اقتصادی رونمایی میشود، روز دیگر از محمودرضا خاوری و بابک زنجانی. اما آیا واقعاً این اسامی بهتنهایی تمام دالانهای اقتصاد ایران را دور زدهاند؟
شاید اگر در همان مقاطع برخورد ریشهایتری با این مفاسد صورت میگرفت، اکنون چنین تخلف گستردهای در فولاد مبارکه اتفاق نمیافتاد. فسادی که نامهای مختلف از جناحهای مختلف سیاسی و مدیران فوتبالی تا دستگاههای اجرایی دولتی و نهادهای خاص در آن دیده میشود. البته برخورد با افرادی هم که نام آنها بهعنوان مفسد اقتصادی رسانهای شد، چندان قابلتوجه نبود. چه بسا همین حالا هم گهگاه ویدئوها و عکسهایی از این افراد منتشر میشود که همین حالا هم زندگی مرفهتری از شهروندانی که سالم زندگی میکنند، دارند. زندگیهای مجللی از اوین و کردان تا ونکوور.
بدین ترتیب بسیاری از کارشناسان راه نجات از این شرایط را رهایی از اقتصاد دولتی میدانند. درباره فولاد مبارکه هم چنین نظری وجود دارد. تحلیلگران میگویند اگر از ابتدا این شرکت توسط بخش خصوصی اداره میشد، بعید بود که چنین تخلفاتی رخ دهد.
البته تجاربی مانند خصوصیسازی نیشکر هفت تپه هم باعث بدبینیها نسبت به واگذاریها شده است. حال چگونه با خصوصیسازی میتوان جلودار ادامه تخلفات در فولاد مبارکه شد؟
رضا شهرستانی، عضو هیئتمدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران گفت: تنها سهامدارها میتوانند سرنوشت یک شرکت را پیش ببرند. بنابراین اولین کاری که باید صورت بگیرد این است که تمام سهامهای شرکتهای خصولتی به بخش خصوصی واقعی واگذار شود. نه اینکه دوباره سهام را به صندوقهای نظامی، بیمهها یا مانند آنها بفروشند.
وی اشاره کرد: شرکتهایی مانند فولاد مبارکه باید هرچه سریعتر به بخش خصوصی واگذار و نحوه فروش کالا هم اصلاح شود.
شهرستانی تأکید کرد: اگر دولت کل فولاد را با قیمت یک ریال به بخش خصوصی بفروشد بهتر از فعلی است که اکنون انجام میدهد. وقتی یک شرکت زیان میدهد باید واگذار شود. بعد از یک سال واگذاری میتوان سود شرکت را با زمان تصدیگری دولت مقایسه کرد.
منبع: تجارت نیوز
نظر شما