به گزارش قدس آنلاین، مستند «هیچکس منتظرت نیست»، محصول مرکز مستند سوره، به تهیهکنندگی و کارگردانی محسن اسلامزاده در یک اکران ویژه در سالن ۱۷ شهریور وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به نمایش درآمد و پس از آن جلسه نقدوبررسی با حضور محمدرضا پویافر مدیرکل دفتر آسیب های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سپیده علیزاده سوژه مستند و محسن اسلامزاده سازنده اثر برگزار شد.
خستهتر از آنی هستم که بچههایم را پیدا کنم
پس از نمایش مستند، سپیده علیزاده مدیر مرکز نور سپید هدایت در سخنانی کوتاه گفت: عوامل سازنده این مستند پنج ماه با ما زندگی کردند و آنقدر دوربین همراه ما بود که برخی مواقع کنارمان است. به شرافتم قسم میخورم که لحظه به لحظه فیلم واقعی بود و عمق آسیبهای اجتماعی بیشتر از چیزی است که مخاطبان در این مستند میبینند.
علیزاده با اشاره به اینکه حوزه آسیبهای اجتماعی نیازمند حمایت به ویژه در حوزه زنان آسیب دیده است، مطرح کرد: همه هدف ما این است که بتوانیم در حمایت از آسیبهای اجتماعی به ویژه در حوزه زنان و کودکان دغدغه ایجاد کنیم.
وی افزود: در حال حاضر مرکز ما بسته و سه ماه تعطیل شده است در حالیکه با مجوز بهزیستی کار میکرد. صادقانه بخواهم بگویم من شکایت تعطیلی «نور سپید هدایت» را پیش شما آوردم چراکه خانهمان را خراب کردند و بچههایمان به اصطلاح در به در شدند.
وی خاطرنشان کرد: هر کدام از بچهها و بهتر است بگویم هر تکهای از قلبم را باید در جایی از این کشور یعنی در زیرزمینها و عمق فاجعه پیدا کنم اما دیگر در توان من نیست چراکه خسته تر از آنی هستم که بتوانم تک تک بچهها را پیدا و یک جا جمع کنم. در این جلسه حضور پیدا کردم تا دینم را گردن مسئولان بیندازم و به ایشان بگویم که اوضاع بسیار خراب است.
خاطرات ساخت مستند روی دوشم سنگینی میکند
در ادامه محسن اسلامزاده تهیهکننده و کارگردان مستند «هیچکس منتظرت نیست» با بیان اینکه اکران این مستند در وزارتخانهای که بزرگترین متولی امر است، امیدوارکننده است، عنوان کرد: ما ابتدا حدود ۱۴۰ ساعت تصویر گرفتیم و هر یک از افرادی که در اطراف ایشان بودند، را شخصیتپردازی کردیم اما در نهایت قصه «مونا» را به دلیل جذابیتی که به لحاظ سینمایی داشت، برگزیدیم.
وی یادآور شد: تدوین کار بسیار سخت بود چراکه با قصههای متعدد مواجه بودیم و دوست نداشتیم هیچکدام را حذف کنیم اما در نهایت قصه مثبت را پُررنگ کردیم. روزهای بسیار عجیب و غریبی را پشت سر گذاشتیم که هنوز خاطراتش روی دوش من سنگینی میکند.
کارگردان «هیچکس منتظرت نیست» با بیان اینکه امیدوار است هر کس که کاری برای بحث کاهش آسیب از دستش برمیآید، انجام دهد، گفت: روز به روز به تعداد کارتنخوابهای منطقه خلازیر افزوده و سیاستها اشتباه پیگیری میشود به گونهای که به ۶۰ سال پیش بازگشتهایم. هماکنون نزدیک به ۲۰ هزار نفر در کمپهای اجباری هستند و لازم است شفافسازیهایی صورت بگیرد.
کنشگری اجتماعی و فعالیت داوطلبانه برای جامعه یک زندگی است
محمدرضا پویافر مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دیگر سخنران این نشست بود که عنوان کرد: متاسفانه باید بگویم علاوه بر تعطیلی مرکز «نور سپید هدایت» که مدیریت آن با سپیده علیزاده بود، مجوز موسسه ایشان نیز در خطر تمدید نشدن است و این مساله تقصیر ماست! من کمتر از یک ماه است که از نزدیک با کار سپیده علیزاده که در فیلم روایت شده و تجربه کرده است، آشنا شدم و در فاصله کوتاهی تلاش کردم همراه ایشان به پاتوق بروم. یک شب به خلازیر رفتم و همانجا برای اولین بار قصه مرکز ایشان را شنیدم.
وی ادامه داد: به گواه تمام کسانی که از نزدیک با ایشان و فعالیتهایشان ارتباط داشتند یعنی مسئولان در وزارت کشور، حوزه آسیبهای اجتماعی دفتر مقام معظم رهبری، سازمان بهزیستی و... تایید کردهاند که سپیده علیزاده مسیر درستی را طی کرده اما مرکز ایشان تعطیل شده است. آن چیزی هم که در حال حاضر در حال انجام است، به روایت و تایید دوستان ستادی سازمان بهزیستی کار درست و شفافی است.
مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی توضیح داد: دوستان در خلازیر مرکز کاهش آسیب دارند، تعدادی از بهبود یافتهها به عنوان پرسنل مشغول هستند و خدماتی در مسیر کاهش آسیب ارایه میدهند اما با معادلات پیچیدهای روبهرو هستیم؛ گویی بخشهایی خارج از وزارتخانه به فرآیندی تن میدهند که تمدید نکردن مجوز است.
پویافر تاکید کرد: حداقل کاری که میتوان کرد این بود که تعداد بیشتری علاوه بر کنشگران اجتماعی، استادان، پژوهشگران دانشگاهی به ویژه در دستگاههای اجرایی که متولی مهم این حوزه هست، این روایت را بشنوند و ببینند و سپس با بدبینی تمام نسبت به فیلم دوباره بپرسند که این روایت تا چه اندازه درست است تا بتوانند قاضیان درستی نسبت به اتفاقی که رخ میدهد، باشند.
وی با اشاره به اینکه هرکدام از افراد باید به سهم خود تلاش کنند گفتگوهایی رخ بدهد، مطرح کرد: کنشگری اجتماعی و فعالیت داوطلبانه برای جامعه یک زندگی است. من با افتخار میتوانم بگویم پیش از اینکه انسان دانشگاهی باشم، کنشگر اجتماعی هستم و قبل از آنکه یک مسئولیت اجرایی داشته باشم، انسان دانشگاهی هستم و در آخر امانتدار مسئولیتی هستم که برعهدهام است چراکه این موقعیت اصالت ندارد جز اینکه بتوانیم کاری انجام دهیم و سمت مردم بایستیم.
مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: هر کدام از ما به سهم خود مسئولیت اجتماعی داریم که باید نقش خود را ایفا کنیم، اگر این مساله تکثیر شود یا بهتر است بگویم تکثیر میشد، نسبت به آنچه که در حال حاضر هستیم، بسیار جلوتر بودیم. ما به سهم خود در جلساتی که شرکت میکنیم، بحثی که ارایه میدهیم و تا یک خط مطلبی که مینویسیم، مکلف هستیم درباره آنچه که درست است بگوییم و حداقل به چیزی که اعتقاد نداریم، تایید نکنیم.
پویافر تصریح کرد: اگر انرژی داریم باید روی چیزی که درست است، پافشاری کنیم. این امیدواری را برای اینکه رویههایمان اصلاح شود، بیشتر خواهد کرد. موضوع این است که ما در حوزه سیاستگذاری اشتباه زیاد داریم به عنوان مثال در این حوزه خطکشیهای خندهداری درباره مقیاسهای کمی داریم یعنی میپرسیم که چند درصد آسیب ظرف این مدت از سال باید کم بشود مشخص نیست که درصد از چه چیزی.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما باید از کسانی که با این میدان آشنایی و سابقه دارند، مطالعات و پژوهشهایی انجام دادهاند و از نزدیک تاثیر سیاستگذاریهای مختلف را دیدهاند، کمک بگیریم.
«هیچکس منتظرت نیست» که پخش آن برعهده دفتر پخش «رویش» زنجیره سینماداری مهر است و برای آن اکرانهای رویدادمحور در نظر گرفته شده، تاکنون در شهرهای مشهد، تهران، کرمانشاه، قزوین و رشت نمایش داده شده است و اکران سیار آن همچنان ادامه دارد.
منبع: ایرنا
نظر شما