سید ابوالقاسم موسوی، افزود: اگر منابع آبی در حوزه کشاورزی و درختکاری توسط دولت تأمین شود کشاورزان و مردم خودشان به کاشت نهال توجه نشان میدهند و حتی نیازی به تولید بذر و نهال توسط دولت هم نیست، منابع آبی در کشور تا حدی محدود است که هم اکنون در استان البرز به دلیل کمبود منابع آبی بسیاری از باغهای میوه خشک میشوند و بنابراین نمیتوان در این شرایط شعار کاشت درخت را داد.
بهعنوان فردی که در حوزه محیطزیست فعالیت میکند دو نکته باید در این طرح دیده شود تا به اجرا نزدیک شود نخست اینکه از درختان غیر مثمر استفاده شود و نکته دوم از گونههای متناسب با اقلیم و کم آب استفاده شود و مهمترین نکته اگر در این طرح بجای استفاده از ظرفیت مردم و تشکلهای مردمنهاد از شرکتها استفاده شده و به آن ها واگذار شود این طرح موفق نخواهد بود.
وی افزود: در حالی یکی از اهداف این طرح تثبیت خاک، مقابله با گسترش بیابانها و ریزگردها عنوان میشود که اصلاً در حوزه مهار ریزگردها کاشت درخت اولویت نخست ما نمیتواند باشد؛ چراکه در بسیاری از موارد بیابانهای ایران که کانون ریزگردها هستند اصلاً امکان کاشت نهال و درخت وجود ندارد و اگر هم کشت شود نگهداری از آن ها به منابع آبی بسیاری نیاز دارد و کار دشواری است؛ اما این طرح در برخی موارد نیز میتواند موفق باشد بهعنوانمثال اگر اطراف تالاب صالحیه که امروز در حال تبدیل به کانون ریزگردها در استان تهران و البرز است، درختکاری صورت گیرد، میتواند به تثبیت خاک منطقه کمک کند.
یکی از مهمترین نکات در این طرح بحث نگهداری از درختان کشت شده است، درگذشته طرحهای بسیاری در حوزه توسعه جنگلها و درختکاری صورتگرفته ولی امروز باید دید که چه میزان از درختها کاشته شده پایدار هستند و شرایط مطلوبی دارند، واقعیت این است که طرحهای درختکاری دولتها به دلیل غیرعلمی بودن تاکنون موفقیت چندانی نداشتهاند.
سازمان منابع طبیعی قبل از اینکه بهمنظور اجرای این طرح بخواهد اقدامی صورت بدهد باید نخست آن را در بین تشکلهای مردمنهاد فعال در حوزه منابع طبیعی و محیطزیست و جامعه نخبگان کشور مطرح میکرد و نظرات نخبگان این حوزه را جویا میشد، اما این کار را انجام نداد و اکنون اعلام میکند که اسناد و مطالعات جامعی صورتگرفته است، ما از سوی سازمان محیطزیست مکتوب اعلام کردیم که اگر منابع آبی در این طرح دیده نشود و از درختان مثمر استفاده شود، توجیه اجرایی ندارد.
نظر شما