به گزارش قدس آنلاین، تیم ملی فوتبال ایران به منظور شرکت در تورنمنت کافا روز یکشنبه راهی قرقیزستان شد تا به این ترتیب امیر قلعه نویی فعالیت خود را با تیم ملی در یک تورنمنت نه چندان مطرح آغاز کند. 

میزان انتقادها به چرایی حضور تیم ملی در این مسابقات سطح پائین بسیار زیاد است اما کادرفنی تیم ملی بدون پذیرش این انتقادها مدعی شدند از هر فرصتی برای آماده سازی تیم ملی بهره می برند و طبیعتا در فرایند آماده سازی قطعا بازی با تیم های درجه دوم یا سوم آسیا هم می تواند مفید واقع شود!

البته که این توضیحات هیچ یک از منتقدان دانه درشت تیم ملی را قانع نکرد اما حمایت تمام قد فدراسیون فوتبال و هیئت رئیسه از تفکرات کادرفنی فنی به ویژه امیر قلعه نویی نشان داد آنها قصد عقب نشینی برابر منتقدان را ندارند و به واسطه حضور تیم ملی در این تورنمنت بحث برانگیز به نوعی ناتوانی خود در پیدا کردن حریف تدارکاتی را نیز پوشش می دهند به همین خاطر آنها با تمام توان از شرکت تیم ملی در این تورنمنت حمایت کردند!

اما سوال اینجاست حمایت هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال تا کی و کجا از تیم فنی امیر قلعه نویی ادامه خواهد داشت؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسش می‌تواند به رفتار اعضای هیئت رئیسه با دو سرمربی قبلی تیم ملی نگاهی دقیق بیندازید تا متوجه شوید آنها در چشم بر هم زدنی مواضع خود را تغییر می دهند و پروژه عبور از یک مربی را کلید می‌زنند!

اعضای هیئت رئیسه چه در دوره مدیریت عزیزی خادم چه در زمان مدیریت تاج در کسری از ثانیه مواضع خود را تغییر می‌دهند و از حمایت صد در صدی به منتقدان بی رحم سرمربی تبدیل می‌شوند به همین دلیل کافیست تصمیم به عبور از قلعه نویی گرفته شود آن گاه حامیان امروز در کمترین زمان ممکن به نشانه عبور از قلعه نویی رای مثبت می دهند تا فردی دیگر جانشین کادر کنونی شود.

این سلسله اتفاقات سبب شده هیچ یک از طرفین در قبال تصمیم گیری یکدیگر موضع گیری نکنند چون می دانند عمر مفید این همکاری دوامی چندانی نخواهد داشت به همین دلیل همانطور که قلعه نویی و همکارانش در قبال رایزنی ضعیف فدراسیون فوتبال برای دیدارهای تدارکاتی سکوت کردند، اعضای هیئت رئیسه هم مقاومت چندانی در برابر کادر ضعیف قلعه نویی از خود نشان ندادند در حالی که انتقادهای بسیار زیادی از سوی منتقدان و فوتبالی‌ها به نحوه آماده سازی و تدارکات تیم ملی و ترکیب کادر فنی صورت گرفته تا مشخص شود اوضاع آنچنان که گفته می‌شود هم گل و بلبل نیست و تیم ملی در معرض آسیب های فراوانی است!

اما با این وجود مسوولان دولتی به ویژه مدیران دستگاه ورزش برای عادی سازی شرایط حاکم بر فوتبال ملی سطح توقعات را به شکل فزاینده ای افزایش می دهند و از تیم ملی به عنوان یکی از مدعیان قهرمانی در رقابت های جام ملت های آسیا نام می برند در حالی که هیچ نشانه امیدوار کننده‌ای برای دستیابی به این موفقیت بزرگ وجود ندارد که به واسطه آن افکارعمومی متقاعد شوند تیم ملی در قامت یک مدعی بزرگ وارد مسابقات قهرمانی آسیا خواهد شد.

در میان این شرایط عجیب و غریب ابهامات فراوانی نیز در خصوص بازیکنان دعوت شده به اردوی تیم ملی مطرح شده تا حدی که برنامه های تلویزیونی به صورت واضح و صریح مسائل غیر فوتبالی پشت پرده را عامل دعوت برخی بازیکنان قلمداد می کنند، هرچند فدراسیون فوتبال به دفعات با انتشار بیانیه های متعدد تلاش کرده این فضا منفی نسبت به دعوت برخی بازیکنان را از بین ببرد اما حجم ابهامات به قدری زیاد است که اهالی فوتبال نمی توانند به سادگی از کنار استنادهای منتقدان در این رابطه عبور کنند، با این شرایط باید دید با ایجاد اوضاع آشفته حاکم بر فوتبال ملی آیا تیم ملی عاقبت به خیر خواهد شد یا یک ناکامی جدید در انتظار فوتبال ایران خواهد بود.