بقیع یکی از دو قبرستان معروفی است که در صدر اسلام و عصر رسالت مسلمین، اموات خود را در آنها دفن نموده‌اند و تاکنون هم دفن اموات در آنها به مناسبت شأن و فضیلتی که همه مسلمانان برای این دو گورستان قائلند و جنبه‌های تاریخی آنها ادامه دارد. قبرستان دیگر همان قبرستان معروف مکه مکرمه(حجون) است.

قبرستان بقیع پس از هجرت پیغمبر اکرم(ص) به مدینه منوره، قبرستان نبود و برحسب بعضی نقل‌ها اولین نفری که از انصار در این مقبره مدفون شد اسعدبن زراره بود سپس از مهاجرین اولین کس عثمان‌بن مظعون بود که هر دو از صحابه عالیقدر بودند و به امر پیغمبر(ص) این زمین برای قبرستان آماده گردید و پس از رحلت ابراهیم فرزند عزیز پیغمبر(ص) که به امر آن حضرت او را نیز در بقیع در جنب عثمان‌بن مظعون دفن کردند این قبرستان رسمیت یافت و به دفن اموات مسلمین در آنجا اختصاص پیدا کرد.

این قبرستان در سمت شرقی مدینه واقع است و طول آن بر حسب تعیین بعضی 150 متر و عرض آن 100 متر است و ظاهرا این طول و عرض قطعه‌ای است که فعلا «بقیع» نامیده می‌شود و الا عرض و طول آن کمتر بوده است و مکان قبر عثمان که به نام(حش کوکب) موسوم بوده است، خارج از بقیع قرار داشته است که چون مسلمانانم مانع از دفن او در مقبره مسلمین شدند و حتی ابتدا انقلابیون از دفن او هم مانع می‌شدند چندین تن از بنی امیه او را روی دری گذاردند و چون در(حش کوکب) که مقبره یهود بود حفره‌ای کندند و خاک بر آن ریخته جسدش را مخفی کردند این مکان را بنی‌امیه بعدها ضمیمه بقیع نمودند.

باری این قبرستان از چهارده قرن پیش تا امروز همواره زیارتگاه مسلمین و مرکز بیداری و تذکار خاطرات رجال و شخصیت‌های بزرگ اسلام و رویدادهای زشت و زیبا بوده است و این قبرستان پس از روضه مقدسه نبویه یکی از منابع تاریخ اسلام است که وجود شخصیت‌های تاریخی اسلامی را اثبات و تایید می‌نماید.

در حدود ده هزار نفر از صحابه در این قبرستان مدفون هستند از معاریف و مشاهیری که در این قبرستان مدفون هستند و از بانوان نخست به احتمال حضرت زهرا(س) را باید نام برد و نفر دوم به طور مسلم نیز فاطمه بنت اسد ام الوصی و ام الائمه است که نسبت به پیغمبر اکرم(ص) به مناسبت پرستاری و کفالتی که از آن حضرت داشت مقام مادری دارد و برحسب احادیث پیغمبر(ص) او را مادر می‌خواند و فرمود بعد از ابوطالب کسی نسبت به من نیکی کننده‌تر از او نبود و در مقام تجهیز و تشییع و تکفین و دفن او عنایت‌هایی فرمود که مورد تعجب و جلب توجه گردید از جمله اینکه پیغمبر(ص) پیراهن خود را برای کفن او مرحمت کرد و در قبر او خوابید و از جمله قبور محترمه قبر ام البین مادر حضرت عباس ابی الفضل شهید در کربلا است و قبور زوجات النبی نیز به غیر از حضرت خدیجه(س) که در مکه مکرمه و میمونه که در سرف مدفون هستند، در بقیع است و همچنین قبور دیگر بنات پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم- و صفیه عمه بزرگوار آن حضرت و جمعی از بانوان معظمه اهل بیت(ع) از بنات بلا واسطه یا مع الواسطه ائمه(ع) نیز در بقیع است و اما از مردان نیز شخصیت‌های بسیار در این قبرستان مدفونند که عزیزترین و بزرگترین آنها نخست سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی(ع) سید جوانان اهل بهشت و دیگر حضرت امام زین العابدین علی بن الحسین علیهماالسلام و حضرت امام محمدباقر(ع) و حضرت امام جعفرصادق(ع) هستند(امام دوم و چهارم و پنجم و ششم) که تواریخ زندگی مشحون از افتخارات و فضایل و بزرگواری آنها مستقلاً و در ضمن صدها تاریخ معتبر نوشته شده است و دیگر قبر جناب عباس عموی پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم- و عقیل عموزاده آن حضرت و عبدالله جعفر و از جمله چنانکه قبلا گفته شد قبر مطهر جناب ابراهیم فرزند عزیز و عالی‌مقام رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است- که بالخصوص در بقیع زیارت می‌شود.

وضع قبرستان بقیع در حال حاضر بسیار موهن است و اهانتی که به رجال و شخصیت‌هایی که در این گورستان مدفونند شده، فوق العاده تاسف آور و رقت انگیز است تقریباً جز اقلیت غیرقابل توجهی که به اسم وهابی نامیده شده و در سایه حمایت انگلیس و فعلا آمریکا عرض وجود نموده و موجودیت دارند و گروهی از مردم غافل از حقایق جریان‌ها و دخالت سیاست در امور که فریب تبلیغات عوام فریبانه آنها را خورده‌اند اکثریت مسلمانان از این استخفاف و اهانت سخت ناراحت و آزرده خاطرند.

در هیچ کجای دنیا نسبت به قبور بزرگان خود این همه بی‌ادبی و بی‌احترامی روا نمی‌دارند و در هر کجا دفن اموات مرسوم است قبور اموات و مقبره آنها نیز محترم است.

نقشه‌ تخریب آثار و ابنیه اسلامی نقشه بسیار عمیق و خائنانه‌ای بود که بیگانگان برای محو مستندات و شواهد عینی و اثری تاریخ اسلام کشیده بودند و در موقعی که برای تسلط بر کشورهای اسلامی دست به تفرقه و فرقه سازی بودند مثلا علی محمد شیرازی و حسینعلی نور در ایران به ادعای بابیت و مهدویت و نبوت و بلکه الوهیت برانگیختند و در هند غلام احمد قادیانی به اصطلاح فرقه مزدور احمدیه را و در عربستان نیز فرقه وهابی را وسیله دست ساختند و محمدبن عبدالوهاب را به مزدوری گرفتند و مهمترین مقصد آنها علاوه بر غارت معادن بزرگ نفت، از میان بردن آثار اسلامی بود که حتی روضه‌ مقدسه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم- را نیز فرا گرفت.