به گزارش قدس انلاین، نهم ماه جاری بود که ژانگ مینگ، دبیرکل سازمان همکاری شانگهای در گفت‌وگو با امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجی کشورمان خبر داد که عضویت کامل ایران در نشست آتی این سازمان رسما اعلام می‌شود و ایران از ۱۳ تیر از همه حقوق کشورهای عضو برخوردار خواهد بود. دیروز در جلسه سران سازمان شانگهای در هند، ایران رسماً به عنوان عضو این سازمان اعلام شد و اعضای حاضر در نشست بر ارائه محتوای عملی جدید و گشودن چشم‌اندازهای وسیع توسط ایران به سازمان شانگهای در زمینه‌های مختلف ابراز امیدواری کردند.
سازمان همکاری شانگهای یک نهاد بین‌المللی است که توسط چین، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، روسیه و ازبکستان در سال ۲۰۰۱ تأسیس شد. در سال ۲۰۱۷، هند و پاکستان نیز به عنوان عضو پذیرفته شدند. این سازمان توسط روسیه و چین با دعوت از چهار کشور قزاقستان، قرقیزستان، تاجکستان و ازبکستان برای جلوگیری از تنش‌های مرزی و جرائم سازمان یافته مانند قاچاق مواد مخدر و مبارزه با تروریسم تشکیل شد و با پیوستن هند و پاکستان به‌این اجلاس که دارای قدرت اتمی، تنش‌های مرزی گسترده و سابقه جنگ‌های متعدد بودند، پیمان شانگهای به سازمان امنیت و همکاری قاره آسیا تبدیل شد.
همچنین گفته می‌شود با توجه به‌اینکه در چنین پیمان‌هایی می‌توان زنجیره تولید و مصرف را مدیریت کرد، بنابراین در دوره تحریم، این پیمان‌ها گزینه‌های خوبی برای دور زدن تحریم‌ها محسوب می‌شوند. از طرفی به‌دلیل اینکه تحریم‌ها برای انتقال ارز به‌ایران مشکلاتی را ایجاد کرده است، پیوستن به‌این سازمان این مشکل را هم مرتفع می‌کند، بنابراین پیوستن به‌چنین پیمان‌هایی مزایای اقتصادی بسیاری را برای اعضای خود به‌دنبال دارد.
اقتدار ایران یکی از علل پذیرش آن در شانگهای
عبدالمجید شیخی، اقتصاددان در گفت‌وگو با خبرنگار ما در خصوص مزایای عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای اظهار کرد: یک قاعده اقتصادی است که هرچه اقتصاد یک کشور متصل به‌اقتصاد کشورهای دیگر باشد؛ همچون یک آهن‌ربا عمل می‌کند که هرچه بزرگتر باشد قدرت کشش اعضا را بیشتر می‌کند.وی به دلایل پذیرش ایران برای عضویت در شانگهای اشاره کرد و گفت: علت اصلی این اتفاق بازمی‌گردد به‌اقتداری که در ایران طی چند دهه اخیر ایجاد شده و این اقتدار همچنان روزافزون است به‌طوری که بلوک طرفدار آمریکا هم در حال ارتباط گیری با ایران است.
این اقتصاددان ضمن بیان اینکه ایران چهارراه ارتباط بین شرق و غرب و شمال و جنوب است، ابراز کرد: این چهارراه جریان مبادلات اقتصادی بین شرق و غرب آسیا، جنوب شرقی و شمال غربی آسیا، کشورهای آسیای میانه، روسیه و همچنین اروپا را فراهم می‌کند که در این میان ایران رکن اصلی برقراری ارتباط است.
شیخی پیوستن به‌این پیمان را ظرفیتی برای پیوستن به‌سایر پیمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دانست و افزود: پیش‌بینی می‌کنم «آ.س.آن» هم همین ارتباط را در آینده با ایران برقرار کند و ایران بتواند از مزایای مبادلات تجاری و تعرفه‌های ترجیحی این پیمان بهره‌مند شود.
درآمدهای ترانزیتی، جذب سرمایه خارجی و توسعه مقیاس تولید
وی تصریح کرد: این اقتدارِ ایران سبب شد اتحادیه پایاپای آسیایی که متاسفانه تا همین چندی پیش راکد بود، پس از سال‌ها سربرآورد. در کنار این موارد روابط ایران با کشورهای حاشیه خلیج فارس هم در حال گسترش است و همین سبب شده که نقش ایران در مبادلات شرق و غرب شکل گیرد و رونق یابد که این امر می‌تواند درآمدهای عظیم ترانزیتی برای ما به‌دنبال داشته باشد.
این تحلیلگر اقتصادی جذب سرمایه عظیم خارجی را یکی از پیامدها و مزایای پیوستن به‌این پیمان خواند و خاطرنشان کرد: این اتفاقات ظرفیت تولید و شعاع بازار ایران را افزایش می‌دهد و سبب می‌شود تولیدکننده و سرمایه‌گذار داخلی محدود به‌تامین بازار داخلی نباشد، بلکه ظرفیت همسایگان و کشورهای عضو پیمان‌های مختلف را هم درنظر گیرد، بنابراین این اتفاق اثر بزرگی در افزایش مقیاس تولید دارد که همین افزایش مقیاس تولید هزینه‌های آن را کاهش می‌دهد، همچنین باتوجه به‌اینکه گسترش بازاریابی به‌عنوان هدف در اذهان تولیدکنندگان شکل گرفته است، بخشی از سرمایه‌گذاری در بدنه تحقیق و توسعه تزریق می‌شود و چون ظرفیت تولید اضافه می‌شود عملا ظرفیت اشتغال در نیروهای جوان به‌ویژه در تشکل‌های دانش‌بنیان رشد می‌کند.
حذف آقایی دلار و یورو
شیخی با اشاره به‌این نکته که به‌این ترتیب با پیوستن به‌صورت کامل به این پیمان بزرگترین منافع اقتصادی برای ایران رقم خواهد خورد و این پیمان جرقه‌ای است برای بالفعل شدن ظرفیت‌های بالقوه در داخل و خارج از کشور و همچنین پیوستن به‌دیگر پیمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، تصریح کرد: همچنین یکی دیگر از مزایایی که پیوستن به‌چنین پیمان‌هایی به‌دنبال دارد حذف آقایی دلار و پس از آن یورو در مبادلات بین کشورها و به‌نوعی خارج شدن از سلطه این دو ارز است.
این اقتصاددان اضافه کرد: یکی از دلایلی که سایر کشورها و حتی کشورهای تحت سلطه آمریکا نظیر عربستان، امارات، مصر و حتی فرانسه هم در حال کنار زدن دلار هستند، تحریم‌هایی است که آمریکا با بستن سوئیفت و ممنوع کردن مبادلات دلاری با ایران انجام داد به‌این معنا که این کشورها متوجه شدند که این ابزار می‌تواند روزی به‌زیان آنان تمام شود.
اثر و مؤثری از تحریم و تحریم‌کننده باقی نمی‌ماند
وی در ادامه سخنان خود در رابطه با تاثیر این پیمان بر دور زدن تحریم‌ها، گفت: این پیمان و پیمان‌های همانند آن اثر و مؤثری از جانب تحریم و تحریم‌کننده باقی نمی‌گذارد؛ در این مسیر اقتدار ایران با استضعاف و تزلزل بلوک غرب همراه می‌شود و ما همزمان با دو پدید که در تقابل باهم هستند روبه‌رو می‌شویم؛ به این معنی که اقتدار ایران همچون یک کفه ترازو است که در مقابل کفه دیگر آن که غرب در آن قرار دارد، افزایش می‌یابد، بنابراین زمانی که این اقتدار در مقابل ضعف قرار می‌گیرد عملا نه‌تنها تحریم‌ها اثری نخواهد داشت، بلکه این تحریم شمع مزار تحریم‌کنندگان خواهد شد.
توسعه زیرساختهای ریلی باید مورد توجه قرار گیرد
شیخی در بخش دیگری از سخنان خود به زیرساخت‌هایی که ایران باید به‌منظور استفاده بیشتر و بهتر از پیمان شانگهای فراهم کند اشاره و خاطرنشان کرد: برای توسعه مبادلات خود در آینده، ایران ناگزیر از توسعه زیرساختهای خود با اولویت توجه به‌زیرساخت‌های ریلی است و علت این تاکید این است که در مقایسه با سایر روش‌های حمل‌ونقل به‌صرفه‌تر است و قیمت تمام شده را کمتر می‌کند. وی اضافه کرد: اولویت اول در این مسیر تکمیل خط آهن جنوب شرق- شمال غرب، شمال شرق- جنوب غرب، شرق به غرب و جنوب به‌شمال است تا بتوانیم برای این چرخه مبادلات ظرفیت‌سازی کنیم.
این تحلیلگر اقتصادی به توجه به خط آهن رشت- آستارا، شلمچه- بصره و چابهار- زاهدان اشاره و تصریح کرد: در ادامه باید به دوخطه کردن برخی خطوط آهن از جمله بندرامام به تهران و تکمیل بزرگراه شمال به جنوب پرداخت که البته در این مسیر نیازمند سرمایه‌گذاری هستیم، البته موقعیت مناسبی برای ایران ایجاد شده که به‌مناسبت امنیتی که داراست، اقبال برای سرمایه‌گذاری در این کشور فراهم است، بنابراین چنانچه منابع داخلی برای سرمایه‌گذاری در این رابطه کافی نیست، می‌توانیم سرمایه‌گذار خارجی جذب کنیم.
شیخی با تاکید بر اینکه همچنین باید در نقل‌وانتقال سرعت را درنظر گیریم که با برقی کردن خطوط این امکان فراهم می‌شود، گفت: علاوه بر مواردی که گفته شد باید ظرفیت تولید را با مقیاس بین‌المللی ببینیم نه صرفا در محدود داخلی.
نظر شما