ناآرامی‌های مردمی در فرانسه بالاخره از تب و تاب اولیه افتاده و دولت با کمک همه ابزارهای سرکوب، در ظاهر تا حدی موفق به مهار جوانانی شد که از تبعیض و نژادپرستی حاکم بر سرزمین خروس‌ها به ستوه آمده بودند. رئیس‌جمهور فرانسه هم با ادعای فروکش کردن شورش‌ها تأکید کرد وضعیت این کشور را در روزها و هفته‌های آینده از نزدیک زیر نظر خواهد گرفت. امانوئل مکرون گفت: اولویت فعلی در کشور برقراری نظم پایدار است. در یک هفته ناآرامی‌ها در پی قتل یک نوجوان ۱۷ساله الجزایری‌تبار به دست پلیس، 3هزارو200 تن بازداشت و بیش از هزار مغازه، 250دفتر بانکی و 200مرکز خرید مورد حمله معترضان فرانسوی قرار گرفت.

اعتراضات فرانسه جدا از زمینه‌ها و ابعاد، البته درس‌های مهمی هم برای ما داشت که نمی‌توان آن را از نظر دور داشت که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.

1- نوع رفتار و کنش‌گری سلبریتی‌ها؛ هر چند بیشتر چهره‌های مطرح سیاسی، ورزشی و اجتماعی فرانسوی ترجیح دادند در مقابل اتفاقات این کشور سکوت اختیار کرده و مدیریت و حل این مسئله داخلی را به دولت و ساختار سیاسی واگذارند اما فصل مشترک آن‌ها که موضع گرفتند هم ابراز همدردی و دعوت به آرامش و پایان خشونت بود. به‌طور نمونه «کیلیان امباپه» ستاره جوان پاری سن‌ژرمن و تیم ملی فرانسه که پدر وی اصالتی کامرونی دارد، با انتشار پستی در فضای مجازی نوشت: خشونت هیچ مشکلی را حل نمی‌کند. بازیکان تیم ملی می‌خواهند خشونت جای خود را به عزاداری، گفتمان و بازسازی و احیا بدهد. اشرف حکیمی، بازیکن، مراکشی شاغل در لیگ فرانسه و اورلین شوامنی، بازیکن فرانسوی کامرونی‌تبار هم هر چند با معترضان ابراز همدری کردند ولی در پیام آن‌ها خبری از تخریب و تضعیف پلیس نیست و اتفاقاً بر تقویت اعتماد مردم به دولت و پلیس تأکید کرده‌اند. این رویه را وقتی در کنار نوع مواجهه برخی سلبریتی‌های ایرانی درباره اتفاقات چند ماه اخیر کشورمان قرار دهیم، میزان آگاهی و تفاوت دغدغه‌مندی چهره‌های مشهور دو کشور در مقابل مشکلات کشور به‌وضوح قابل دیدن است.

2- فضای مجازی خوب و بد؛ «شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های ویدئویی ذهن نوجوانان را مسموم کرده و سبب شورش شده است»؛ این بخشی از اظهارات مکرون در جلسه روز جمعه گذشته هیئت دولت و در اوج اعتراضات بود. رئیس جمهور فرانسه در اظهاراتش به‌صراحت از نقش رسانه‌های نوین در دامن‌زدن به اعتراضات صحبت کرده و درباره اعمال محدودیت‌ها برای کاربران شبکه‌های اجتماعی سخن گفت. این را در کنار موضع مکرون دربرابر وقایع پاییز سال گذشته ایران قرار دهید تا به استانداردهای دوگانه غرب پی ببرید.

3- امنیت؛ خط قرمز: دولت فرانسه برای مهار اعتراضات 45هزار نیروی پلیس را وارد خیابان‌ها کرد. همچنین مقامات فرانسوی به‌صراحت از اختیارت بالای پلیس در برخورد با معترضان حمایت و آن را کاملاً قانونی قلمداد کردند. دولت حتی به این هم بسنده نکرده و وزیر کشور فرانسه هشدار داد هر پدر و مادری که فرزند زیر ١٨ساله‌اش در اعتراضات باشد دو سال زندان و ٣٠هزار یورو جریمه نقدی در انتظار او خواهد بود. همان‌هایی که در مقابل برخورد نیروهای امنیتی کشورمان در مقابل اغتشاشگران گریبان چاک می‌کردند، حال برای عبور از شرایط سخت خود ،هر چیزی را مجاز می‌دانند. تنها هفت‌ماه لازم بود تا این ژست‌های دروغین مدعیان حقوق بشر غربی و سیاسی‌کاری‌ فرانسوی‌ها برملا شود و در این اتفاق، نشانه‌هایی است برای آن‌ها که می‌اندیشند!