به گزارش قدس‌آنلاین، یکی از اتفاقات مهم در سال سوم هجری، غزوه‌ای است که پس از جنگ احد در منطقه حمراءالاسد رخ می‌دهد.

هدف پیامبر(ص) از این غزوه، بازداشتن مشرکان از حمله مجدد به مدینه بود؛ البته با توجه به اینکه در حمراءالاسد جنگی روی نداد لذا برخی آن را جزو غزوات پیامبر(ص) نمی‌دانند.

ماجرای این غزوه از این قرار بود که پس از جنگ احد، سپاه ابوسفیان در منطقه‌ای به نام حمراءالاسد اطراق می‌کنند؛ اطرافیان ابوسفیان خطاب به او می‌گویند: انتقام کشته‌های جنگ بدر را گرفتی اما کار را تمام نکردی.

ابوسفیان سوال می‌کند که منظورتان چیست؟ اطرافیان می‌گویند ای کاش پیامبر را به قتل می‌رساندی تا کار اسلام یکسره شود.

با توجه به اینکه فاصله سپاه ابوسفیان تا مدینه زیاد نبود، ابوسفیان نظر اطرافیانش را می‌پذیرد و تصمیم می‌گیرد که به مدینه برگردد برای کشتن پیامبر.

به گفته حجت‌الاسلام مویدی در همین زمان بود که آیاتی بر پیامبر(ص) نازل می‌شود (آیات ۱۷۲ تا ۱۷۵ سوره آل عمران) که یا رسول‌الله به قصد انتقام از سپاه ابوسفیان و انتقام خون شهدای احد، مشرکان را تعقیب کن.

این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: برای همراهی با پیامبر در این غزوه یک شرط اعلام شده بود؛ اینکه کسانی می‌توانستند پیامبر را یاری کنند که در جنگ احد حاضر بودند.

وی بر همین اساس گفت: اگر جنگ احد نماد «ولایت گریزی عده‌ای شد»، غزوه‌ای که قرار بود در منطقه حمراءالاسد به وقوع بپیوندد، نماد متابعت محض مسلمین از پیامبر اکرم(ص) شد.

حجت‌الاسلام مویدی در ادامه به تدبیر نظامی پیامبر در این غزوه اشاره کرد و توضیح داد: طبق دستور پیامبر قرار شد تا ۵۰۰ حلقه آتش اطراف سپاه روشن شود.

وقتی جاسوسان سپاه ابوسفیان مطلع شدند که پیامبر قصد انتقام از آنها را دارد، شبانه بالای کوه حمراءالاسد رفتند و استعداد سپاه اسلام را ارزیابی کردند.

آتشی که مسلمانان به فرمان پیامبر در این محدوده افروخته بودند سبب شد جاسوسان ابوسفیان مشاهده کنند این دشت یک پارچه آتش است؛ این شرایط آنها را دچار اشتباه محاسباتی کرد لذا برگشتند و به ابوسفیان گفتند: سپاهی را دیدیم که در عدد به حدی بود که اگر دستشان به ما برسد دودمان را بر باد می‌دهند.

همین خبر باعث شد تا ابوسفیان به سرعت منطقه را ترک کند و این غزوه با پیروزی سپاه اسلام بدون هیچ‌گونه شهید و مجروحی خاتمه پیدا کرد.

حجت‌الاسلام مویدی در انتها خاطرنشان کرد: هرکجا که از ولی خدا تبعیت شود، حتی با  قلّت نفرات و ضعف ظاهری، خداوند متعال نصرتش را نازل خواهد کرد و موفقیت ان‌شاءالله قطعی است.