به گزارش قدس آنلاین، یحیی گل محمدی این روزها بابت قوانین جدید نقل و انتقالاتی به شدت ناراحت است.

یحیی گل محمدی یکی از نفراتی است که طی سه فصل و نیم گذشته و از زمان حضور دوباره اش در پرسپولیس کمتر به جوانان میدان داده و اکثر جوانان تیم را یا به شکل قطعی یا به شکل قرضی راهی تیم های دیگر کرده است. به گونه ای که میانگین سنی سرخ پوشان هر فصل بیشتر از فصل قبل شد تا در لیگ 22 میانگین این تیم به 29.9 برسد. تیمی در آستانه 30 سالگی. بی شک تنها محمد عمری است که موفق شد برای چند بازی نظر گل محمدی را جلب کند و در ادامه نیز پس از درخشش در چند بازی به دلایل مختلف از مصدومیت گرفته تا دلایل دیگر، هرگز به ترکیب برنگشت.

انگار تغییر قوانین سازمان لیگ بیشتر از هر تیمی به ضرر پرسپولیس تمام شده و شاید بخش عمده‌ای از اینکه حالا تیم قهرمان فوتبال ایران در فصل گذشته حالا تیم آخر نقل و انتقالات شناخته می‌شود به سبب همین تغییر قوانین باشد. با احتساب این ماجرا و در نظر گرفتن محدودیت‌های ایجاد شده چهار بازیکن از فهرست تیم بزرگسال تیم نسبت به فصل قبل کاسته شده و جفت و جور کردن این لیست با در نظر گرفتن کاستی‌ها کار فوق‌العاده دشواری به نظر می‌رسد.
پرسپولیس تا الان 7 خروجی و 3 ورودی داشته و بالانس نشدن این فهرست با در نظر گرفتن اینکه تیم باید در تمام پست‌ها دو بازیکن شاخص و کارآمد داشته باشد، نگاه‌ها را به سمت تغییر قوانین سازمان لیگ معطوف می‌کند.
با وجود این شاید پرسپولیس و گل‌محمدی بیشتر از تغییر قوانین سازمان لیگ، باید از خودشان ناراحت باشند که روی جوان‌ها سرمایه‌گذاری نکردند و فرصت‌ها را از دست دادند. البته که بها دادن به جوان‌ها در تیم بزرگی مثل پرسپولیس که همیشه برای قهرمانی می‌جنگد و هواداران به کمتر از آن قانع نیستند یا باید در لیگ قهرمانان نماینده اول فوتبال ایران باشد، کار بسیار بسیار دشواری است اما شاید اگر یحیی طی سه فصل و نیم گذشته که دوباره سرمربی پرسپولیس شده نگاه خود نسبت به استفاده از بازیکنان جوان را تغییر می‌داد الان تا این حد بهم نمی‌ریخت و زانوی غم بغل نمی‌گرفت.

یحیی البته برای تصمیم‌های خود توجیهات فنی دارد و مهم‌ترینش همان قدرت ریسک روی جوان‌هاست اما کیفیت بازیکنان جوان هم مطرح است. یحیی معتقد است بازیکن جوان پرسپولیس باید در حدی باشد که کار تیم را در بیاورد و فقط برای پر کردن لیست و زیباتر کردن نیمکت به کار گرفته نشود. اینجا بحث کیفیت بازیکنان جوان مقوله تازه‌ای را باز می‌کند که به آن ورود نمی‌کنیم اما مصاحبه اخیر درویش باعث می‌شود تا روی موضوع عدم استفاده از جوان‌ها دقیق‌تر شویم.

مدیرعامل باشگاه پرسپولیس با تأکید بر اینکه در تیم بزرگسال این باشگاه به بازیکنان جوان بها داده می‌شود اما باید تعادل را رعایت کرد، مدعی شده هیچ سالی مثل فصل قبل نبود که بازیکنان جوان از آکادمی در تیم اصلی حضور داشته باشند و تست شوند!

با وجود این موضوع اینجاست که صرف حضور بازیکنان جوان در تمرینات تیم بزرگسال و قرار گرفتن‌شان در لیست کلی تیم یا به زعم درویش تست شدن آنها به منزله استفاده از جوان‌ها نیست. فصل قبل در مقطعی حدود 9-8 بازیکن جوان در فهرست تیم پرسپولیس قرار گرفتند اما وقتی به مسابقات می‌رسیدیم نهایتاً یک یا دو بازیکن زیر23 سال به لیست 20 نفره مسابقه می‌رسیدند و آنها هم غالباً نیمکت‌نشین بودند.

پرسپولیس فصل قبل امیررضا رفیعی، ابوالفضل سلیمانی، علی جودکی، محمدمهدی احمدی، علیرضا خدادادی، علیرضا بابایی و محمد عمری را به‌عنوان بازیکن زیر23 سال در اختیار داشت اما از این جمع فقط محمد عمری آن هم در مقطعی تبدیل به بازیکن مهمی در تیم شد و جزو اسکواد اصلی یحیی برای مسابقات قرار گرفت. عمری در 26 بازی به میدان رفت و 1180 دقیقه بازی کرد در حالی که محمدمهدی احمدی تنها بعد از حضور 21 دقیقه‌ای در هفته اول بعد از دو هفته از لیست اصلی مسابقات خارج شد و نیم فصل برای بازی کردن به نفت مسجدسلیمان رفت. علیرضا خدادادی مهاجم جوان پرسپولیس تنها 6 دقیقه در یک بازی و علیرضا بابایی 20 دقیقه باز هم تنها در یک بازی به میدان رفتند تا میزان کل دقایق حضور این بازیکنان در میدان به 1227 دقیقه برسد که چیزی شبیه به فاجعه است.

حالا این آمار را مقایسه کنید با استفاده از بازیکنان جوان در بوندس‌لیگا. در آن لیگ که البته نه به لحاظ ساختار، نه کیفیت تیم‌ها، نه سطح کیفی بازیکنان، داوران، ورزشگاه‌ها و ... شبیه به لیگ برتر ما نیست بایرلورکوزن با استفاده از 14 بازیکن زیر 23 سال و کمتر از آن در طول فصل که 17485 دقیقه به میدان رفتند، تیم نخست از حیث این آمار است. اگر بحث تیم‌های بزرگ و در کورس قهرمانی باشد بوروسیا دورتموند 13 بازیکن جوان را میدان داده و 9442 دقیقه از حضور آنها استفاده کرده تا تیم ششم بوندس‌لیگا از این حیث باشد. بایرن مونیخ قهرمان فصل قبل بوندس‌لیگا هم از 10 بازیکن زیر23 سال خود در طول فصل استفاده کرد و 9255 دقیقه به آنها میدان داد و تیم دهم آلمان بود. لایپزیش دیگر تیم بالای جدول بوندس‌لیگا هم به 5 بازیکن زیر23 سال خود به اندازه 6252 دقیقه میدان داد. بوخوم تیم هجدهم بوندس‌لیگا در این آمار بود که باز هم بیشتر از پرسپولیس از بازیکنان جوان استفاده کرد و 5 بازیکن زیر23 سالش 2433 دقیقه یعنی حدود دوبرابر پرسپولیس بازی کردند.

با در نظر گرفتن این آمار مشخص می‌شود که جوانگرایی در لیگ برتر ایران و پرسپولیس معنا و مفهومی ندارد و تنها در حد یک شو آن هم از روی اجبار انجام می‌شود تا لیست کلی تیم با حضور جوان‌ها بسته شود چرا که اولاً مربیان ما قدرت ریسک استفاده از این جوان‌ها را ندارند و دوماً بازیکنان جوان‌مان آنقدر که باید از خود کیفیت نشان نمی‌دهند که مربیانی مثل یحیی گل‌محمدی را مجاب به استفاده از آنها کنند.

در چنین شرایطی حالا که بازیکنان جوانی مثل میلاد سورگی، علیرضا عنایت‌زاده و سمیر حبوباتی 17 ساله به تمرینات پرسپولیس اضافه شده و در کنار نفراتی مثل خدادادی، فهمی، رفیعی، اسدی و ... حضور دارند باز هم خبری از میدان دادن به آنها نخواهد شد و بعید نیست آمار فصل پیش روی پرسپولیس در استفاده از بازیکنان جوان حتی کمتر از فصل قبل شود چرا که عمری به‌عنوان تنها گزینه نزدیک به اسکواد اصلی نیز کار بسیار دشواری برای متقاعد کردن گل‌محمدی دارد و در حالتی بعید احمدی نیز برای فیکس شدن در دفاع چپ شانس بالایی نخواهد داشت.