پهلوان‌زاده در این سریال مانند «سقوط» شروعی پرهیجان و تعلیق برانگیز دارد. «سقوط» یک تجربه سخت و متفاوت برای این فیلمساز بود که قصه‌ای متفاوت از داعش و حضور این گروه تروریستی در منطقه را روایت می‌کرد. این کارگردان جوان که تدوینگر چند اثر محمدحسین مهدویان هم بوده، در حیثیت گمشده همچون سریال اولش از حضور مهدویان در مقام مشاور و طراح پروژه استفاده کرده و وارد فضای جدید و متفاوتی از یک درام اجتماعی و خانوادگی ملتهب شده است. همان طور که در «سقوط» رازهای ژاکان برای آیسان برملا می‌شود، در حیثیت گمشده هم «هاجر» همسرش را با رازهای سر به مهر زیادی رها می‌کند و «امیر» به دنبال پاسخ پرسش‌هایش می‌گردد.
فیلم‌نامه جذاب و پرکشش اثر سبب شده از همان قسمت اول، مخاطب همراه با شخصیت اصلی، سرنخ گره‌های کور ماجرا را دنبال کند. این سریال هم مانند «سقوط» مینی‌سریال است و احتمالاً در 9 قسمت، جمعه هر هفته پخش می‌شود.
* خلق نقش‌هایی ماندگار
شروع هر دو سریال پهلوان‌زاده با غافل‌گیری و تعلیق بوده، او فرمول به قلاب انداختن ذهن مخاطب را می‌داند و بلد است پازل اتفاقات را چطور بچیند تا در پایان هر قسمت، مخاطب را تشنه پیگیری قصه‌اش نگه دارد. این فیلمساز در حیثیت گمشده کوشیده با سرک کشیدن به دالان‌های مخوف و کمتر شناخته شده پایین شهر، درامی اجتماعی از معضلات متعدد جامعه را با اتکا به داستانی معمایی و تودرتو پیش روی تماشاگر قرار دهد. تجربیات او در تدوین آثار مختلف سینمایی به کمکش آمده تا با تکیه بر داستانی پیچیده، ریتم مناسبی به سریال ببخشد و تماشاگر احساس خستگی و کسالت نکند.
پهلوان‌زاده تبحر خوبی هم در بازی گرفتن از بازیگرانش دارد. او با بازی خوبی که از «الناز ملک» در نقش آیسان سریال سقوط گرفت، یک استعداد جدید را به عرصه بازیگری معرفی کرد. در سریال دومش اما سراغ چهره‌های شناخته شده رفته و با نقش‌های متفاوتی که به مهدی حسینی‌نیا، بهزاد خلج و امیر نوروزی داده است، شخصیت‌های جذابی خلق کرده که قصه‌های جالبی دارند و احتمالاً جزو نقش‌های ماندگار سریال‌های شبکه نمایش خانگی خواهند شد. در ادامه نگاهی به نقش‌های متفاوت این سه بازیگر در سریال حیثیت گمشده داریم.
ضدقهرمان محبوب
مهدی حسینی‌نیا در «شنای پروانه» نقش متفاوتی را ایفا کرد که بخشی از استعداد او در بازیگری را آشکار کرد. او از میانه دهه90 با بازی‌های درخشانی که داشت، نقش‌های مکمل ماندگاری خلق کرد و حالا در این سریال نقش اول را بازی می‌کند تا پس از سال‌ها حضور موفق در نقش‌های مکمل سریال‌های پرطرفداری همچون رهایم کن، یاغی، می‌خواهم زنده بمانم و… این بار در حیثیت گمشده قهرمان اصلی باشد. «امیر» رابطه خوبی با همسرش ندارد و یکی از دلایل سرد شدن رابطه آن‌ها، بچه‌دار نشدنشان است. حرف نزدن آن‌ها با هم سبب می‌شود رازهای مگوی زیادی داشته باشند و مرگ «هاجر» امیر را برای یافتن کلید صندوقچه اسرار زنش به صرافت می‌اندازد. مهدی حسینی‌نیا، شخصیت مردی مردد میان دروغ و حقیقت را ایفا می‌کند که با وجود دروغ‌هایی که به همسرش گفته حالا خودش در چاه دروغی بزرگ‌تر افتاده که زندگی او را پس از مرگ «هاجر» دستخوش تغییر کرده است. حسینی‌نیا با کنترل لحن و حرکات چهره‌اش در موقعیت‌های مختلف، شخصیتی را به تصویر کشیده که برای مخاطب رمزآلود است که می‌تواند برگ برنده «امیر» برای غافل‌گیری مخاطب در قسمت‌های بعدی باشد.
جامه جرم بر تن مرد قانون
متفاوت‌ترین نقشی که می‌توان از بهزاد خلج پس از «پوست شیر» و سریال تلویزیونی «آقای قاضی» دید که در هر دو آن‌ها نقش مرد قانون را ایفا کرده است، نقش «اسماعیل» در سریال حیثیت گمشده است. او در قامت یک خلافکار ظاهر شده و کلیشه نقش‌های مثبت را درباره خودش شکسته است. خلج با یک بازی دقیق و سنجیده در نقش یک قاچاقچی مواد مخدر ظاهر شده که به واسطه همکاری‌اش با هاجر در فروش مواد مخدر، یکی از مظنونان اصلی امیر درباره فرد متعرض به همسرش است. شخصیتی که از اسماعیل در قسمت‌های سوم و چهارم سریال می‌بینیم متفاوت از کلیشه شخصیت‌های خلافکار است. اسماعیل شخصیتی خاکستری دارد یعنی با اینکه خلافکار و موادفروش است اما به یکسری اصول اخلاقی پایبند بوده و سعی می‌کند علاوه بر گرفتن پول مواد مخدر دزدیده شده توسط هاجر از همسرش، تا جایی با وضعیت بحرانی امیر همدردی کند. بهزاد خلج با درخششی که در فیلم‌ها و سریال‌های قبلی‌اش داشته، در این سریال توانسته یک ضدقهرمان جذاب را به تصویر بکشد. او با درک درست از نقش اسماعیل و شرایطی که این شخصیت دارد، تعادل خوبی میان ویژگی‌های شرورانه و خیرخواهانه او ایجاد کرده است که گاه در تغییر لحن و گاه در چهره او آشکار می‌شود. خلج در این سریال لباس «آقای قاضی» را از تن درآورده، لحن مقتدرانه‌اش را در نقش افسر آگاهی سریال پوست شیر کنار گذاشته و با تفاوت در شکل بازیگری و گریم به اسماعیلی بدل شده است که هیچ شباهتی با نقش‌های قبلی‌اش ندارد.
بازیگر بین ژانری!
امیر نوروزی را می‌توان یک بازیگر بین ژانری دانست. او در نقش «اسی» سریال کمدی «روزی روزگاری مریخ» مخاطب را می‌خنداند و در نقش داعشی سریال «قهوه ترک» تماشاگر را می‌ترساند. نوروزی، بازیگر خوش‌آتیه سینمای ایران است که بازی درخشانش در تئاتر «لانچر5» پای او را به سینما باز کرد. رامبد جوان در سریال نیمه‌تمام «مردم معمولی» از او دعوت به همکاری کرد و سپس در «می‌خواهم زنده بمانم» جاپایش را در سریال‌های شبکه نمایش خانگی محکم کرد. سال 99 در دو فیلم سینمایی «مصلحت» و «مامان» نقش‌آفرینی داشت اما بازی دیدنی و متفاوت او در فیلم «مامان» برایش نامزدی سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول را در همان سال به ارمغان آورد که البته سیمرغ آن سال به رضا عطاران برای فیلم «روشن» رسید. برای نوروزی اما مهم دیده شدنش بود، او در آن سال، دو نقش متفاوت را در دو فیلم متفاوت ایفا کرد که نشان‌دهنده توانایی‌هایش در بازیگری بود، برای او فرقی نمی‌کرد که بازیگر کمدی باشد یا درام اجتماعی و یا فیلم تاریخی. نوروزی حالا در سریال حیثیت گمشده با ایفای نقش «فرشاد» که شخصیتی نوکیسه و بددهان است، برگی دیگر از توانایی‌اش را در بازیگری رو می‌کند و احتمالاً در قسمت‌های آینده، این شخصیت و ارتباطش با امیر و خانواده او روشن‌تر خواهد شد.
نظر شما