به گزارش قدس آنلاین، سرگرمی یعنی فعالیتی که به طور منظم در اوقات فراغت برای لذت انجام می شود. اما در سالهای اخیر، انتظارات مردم تغییر کرده و فعالیتهای سرگرمکنندهای که برای پر کردن اوقات فراغت خود انجام میدادیم، اکنون باید سازنده و حتی از لحاظ مالی سودآور باشند. با پلتفرمهایی مانند Instagram، هر سرگرمی میتواند به یک چالش جانبی نیز تبدیل شود. در ایالات متحده، ۴۹ درصد از افراد زیر ۳۵ سال ادعا میکنند که در کنار شغل تمام وقت خود، یک شغل جانبی نیز دارند. این بدان معناست که تقریباً نیمی از جوانان بعد از انجام ۴۰ ساعت کاری در هفته، به جای اینکه چیزی ببافند یا غرق در کتاب شوند، تلاش می کنند این فعالیت ها را به درآمد تبدیل کنند.
اما کسب درآمد از این راه ها میتواند کار سختی باشد و راهاندازی یک کسبوکار همیشه کارساز نیست، همچنین وقتی ضرب الاجل تعیین می شود، یک سرگرمی دیگر یک سرگرمی نیست و مثل یک شغل است. در اقتصادی که بعد از هشت ساعت کار وقت آزاد دارید، می توانید از سرگرمی های خود پول در بیاورید اما در راه تبدیل اشتیاق به یک بیزینس سودآور، آتشی که فرد برای آن فعالیت دارد می تواند به راحتی خاموش شود.
اریک بیکر، مورخ، نویسنده و مدرس دانشگاه هاروارد، می گوید: «به طور سنتی، مقوله سرگرمی به صورت اشتباهی تعریف میشود. سرگرمی به معنای کاری است که برای خوشگذرانی انجام می شود، که این تعریف آنچنان درست نیست.»
این امری ثابت شده است که انجام کارها فقط برای سرگرمی تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و جسمی ما دارد. آدری تانگ، روانشناس و نویسنده معتقد است برخی از هورمون های کلیدی که احساس خوب به انسان می دهد می تواند از طریق پروژه های شورانگیز تحریک گردد. تحقیقات نشان داده است که سرگرمیها میتوانند استرس را کاهش داده و منجر به بیماری کمتر و حتی طول عمر طولانیتر شوند.
اما در زمان تورم بالا و بدبینی نسبت به اقتصاد، جستجوی راهی برای به دست آوردن مقداری پول اضافی برای بسیاری از مردم منطقی است. تغییر چشم انداز بازار کار باعث شده که تعداد قابل توجهی از جوانان به سمت بازار کار فردی بروند. با تکیه بر انجام چندین شغل برای امرار معاش، افراد بیشتری هستند که از هر فرصتی برای کسب درآمد استفاده می کنند. حتی کسانی که مشاغل تمام وقت دارند سرگرمی های خود را به کارهای فرعی تبدیل می کنند.
یک نظرسنجی در ماه می نشان داد که تقریباً ۴۰٪ از آمریکایی ها دارای یک کار جانبی هستند که شامل ۵۰٪ از افرادی که در قرن جدید متولد شده و ۵۳ درصد از افرادی که بعد از سال ۲۰۰۶ متولد و به عنوان نسل z شناخته می شوند است. کار جانبی میتواند یک موهبت مالی باشد و طبق نظرسنجی های به دست آمده افرادی که مشاغل جانبی دارند به طور متوسط ۸۱۰ دلار در ماه درآمد بیشتر دارند و ۱۵ درصد از آن ها گفته اند که بیش از ۱۰۰۰ دلار در ماه از این کارها درآمد دارند. این مقدار در میان نسلهای جوانتر بالاتر است و نسل متولد قرن بیست و یک بهطور میانگین از کارهای ثانویه خود ۱۰۲۲ دلار درآمد داشته و نسل z بهطور میانگین ۷۵۳ دلار در ماه درآمد دارند.
این اتفاقات معمولاً با زمان هایی که جوامع با بحران اقتصادی درگیر هستند مرتبط است. مثلا در زمان رکود بزرگ در اواخر دهه ۲۰ و اوایل دهه ۳۰ میلادی،مردم به سراغ مشاغل عجیب و غریبی می رفتند تا درآمد خود را افزایش دهند.
در حال حاضر نیز این احساس عدم اطمینان اقتصادی وجود دارد و از هر سه بزرگسال آمریکایی یک نفر با کار جانبی میگوید که برای هزینههای عادی زندگی خود به پول بیشتر نیاز دارد، در حالی که ۲۷ درصد از آن ها برای پوشش هزینههای اضافه خاص خود در کارهای دیگری مشغول هستند استفاده میکنند.
رسانههای اجتماعی و اینترنت راهاندازی یک کسبوکار را بهطور قابلتوجهی آسانتر کرده اند و افراد بیشتری با خود می گویند چرا وارد این کار نشویم؟ این ایده که اینترنت ابزاری است که مردم را قادر میسازد کارهایی را که برایشان مهم است انجام دهند، ویژگی فراگیر در فرهنگ سیلیکون ولی بود. شما این پلتفرمها را در اختیار دارید که به شما امکان میدهند تنها با چند کلیک یک کسبوکار برای خود راهاندازی کنید و چیزهایی را که ساختهاید بفروشید.
این ایده در طول همه گیری کرونا شتاب گرفت. بر اساس یک مقاله تحقیقاتی در سال ۲۰۲۲ که توسط بانک انگلستان انجام شد، ثبت نام برای کسب و کار جدید در بریتانیا یک سال پس از همه گیری در مقایسه با سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹، ۸ درصد افزایش یافت. در ایالات متحده، برنامه های تجاری جدید در سال ۲۰۲۰، ۶۰ درصد افزایش یافته و تاکنون نیز به رشد خود ادامه داده است.
البته اگر قرار است ۲۴ ساعته درگیر کار جدید خود شوید، مرز بین کار و زندگی برایتان از بین می رود و این مقوله که سرگرمی از زندگی کاری جدا شده است، معنای خود را از دست می دهد.
اما عده ای هستند که همیشه دیگر یک فعالیت مخصوصی می باشند و با خود می گویند اگر همیشه در حال انجام این فعالیت هستم، پس چرا سعی نکنم از آن سرگرمی، پولی به دست بیاورم؟
مانند هر شغلی، عوامل استرس زا در این کارها نیز وجود دارد. بعضی از افراد معتقدند: اگر کاری را که انجام می دهی دوست داری، هرگز در زندگی خود یک روز هم کار نخواهی کرد» می تواند تعریف آنچنان درستی نباشد، اما اگر عمداً فضای جدایی بسازید و حد و مرزهایی ایجاد کنید تا کارتان همچنان یک اشتیاق برایتان محسوب شود و حس رضایت بخشی از آن داشته باشید می توان گفت که کارتان آنچنان شبیه به یک کار نیست. اما مشکل اینجاست که شما دیگر سرگرمی ندارید زیرا تصمیم گرفته اید از آنها درآمدزایی کنید
و هنگامی که پول را در اولویت قرار دهید، بازگشت به زمانی که تنها سرگرمی را به خاطر سرگرمی بودنش دوست داشتید امکان پذیر نیست. در این صورت شما تمام لذت و مزایای سلامتی که با سرگرمی برایتان فراهم می شود را به خطر می اندازید. مطالعات نشان می دهد که بدون سرگرمی، افراد بیشتر احساس خستگی و استرس می کنند.
اما افرادی که سرگرمی خود را تبدیل به منبع درآمد می کنند معمولاً از خستگی شکایت دارند. می توان فهمید که چرا به خاطر ناامنی اقتصادی بسیاری با خوشحالی به سمت پول می روند اما فشاری که برای به دست آوردن چند دلار اضافی تحمل می کنید، مجموعهای از خطرات خود را به همراه دارد.
منبع: Insider
مترجم: امیرمحمد سلطانپور
نظر شما