می‌دانیم شعر مهدی اخوان‌ثالث از نظر ادبی و زبانی در اوج شعر معاصر ایران قرار دارد و شاهکارهایش نمونه‌هایی از درخشان‌ترین شکل‌های شعر فارسی است. گذشته از این موضوع، نکته‌ای که بد نیست در سالروز درگذشت این شاعر بزرگ به آن اشاره کنیم، ارزش و اهمیت شعرهای اخوان‌ثالث از منظر فرهنگی است.
توجه ویژه‌ای که اخوان‌ثالث در شعرهایش به فرهنگ ایرانی، آیین‌های ملی و سنت‌های مردمی ایران‌زمین دارد، در میان همه شاعران معاصر ایران سرآمد و زبانزد است. این امر وقتی در نظر ما درخشان‌تر جلوه می‌کند که بدانیم شعر معاصر به‌ویژه در شکل‌های نو به‌شدت تحت‌تأثیر ایدئولوژی‌های وارداتی از شرق و غرب عالم متولد شد و دوام و قوام آن نیز در سایه همین ایدئولوژی‌ها بود. نشریه‌ها و کتاب‌های نوگرا در نیمه نخست قرن معاصر به‌عنوان مهم‌ترین منابع تغذیه فکری و هنری جامعه، عرصه جولان همین ایدئولوژی‌ها و نظریه‌ها بودند و کمتر کسی می‌توانست در این میان حضور پررنگ و مؤثری داشته باشد و درعین‌حال از تأثیر این هجمه‌های بی‌امان به فرهنگ ایرانی در امان بماند، اما اخوان‌ثالث که خود از پیشگامان نوگرایی در شعر فارسی بود، با عشق بی‌کرانش به فرهنگ‌های مردمی و آیین‌های ایرانی توانست هم جایگاه خود را به‌عنوان مهم‌ترین شاعر نوگرای ایرانی تثبیت کند و هم عشق به ایران و ایرانی را در شعر خود به‌زیباترین شکل به‌نمایش بگذارد. استادی توأمان او در سرودن انواع شعر سنتی در کنار بهترین شعرهای نو نیز می‌تواند مؤید این مدعا باشد.
خبرنگار: یوسف بینا
نظر شما