به گزارش قدس آنلاین، محصول جدید شبیه پنیر است، بوی پنیر میدهد و طعم آن نیز شبیه پنیر است و حداقل در زیر میکروسکوپ آن را می توان پنیر نامید. «لبنیات مصنوعی» با همان مواد تشکیل دهنده نوع معمولی لبنیات ساخته می شود. اما شرکت  Better Dairy، که سه سال است در بریتانیا به تولید پنیر می پردازد، به جای اینکه ماده اصلی را از یک حیوان زنده بگیرد، مقداری از آن را از مخمرها به دست می‌آورد. این میکروب ها با شکر تغذیه شده و سپس در فرآیندی مشابه مانند دم کردن، به پروتئین های شیر تبدیل می شوند.

در سال‌های اخیر، شیرهای جایگزین زیادی به کافه‌ها و قفسه‌های سوپرمارکت‌ها وارد شده است. انستیتوی گود فود تخمین می‌زند که نوشیدنی‌های گیاهی که از چیزهایی مانند سویا، بادام و جو تهیه می‌شوند، ۱۵ درصد از کل فروش شیر در آمریکا و ۱۱ درصد در اروپای غربی را تشکیل می‌دهند. با این حال، دوستداران لبنیات واقعی، که محصولات گیاهی نمی توانند نیاز آن ها را آنگونه که باید و شاید برطرف کنند، هنوز هم برای رسیدن به طعم واقعی لبنیات به گاو، بز و میش نیاز دارند. شرکت‌هایی که به تخمیر دقیق محصولاتشان می پردازند مانند Better Dairy امیدوارند که این وضعیت را تغییر داده و بخشی از بازار ۹۰۰ میلیارد دلاری لبنیات جهانی را به خود اختصاص دهند.

شرکت استارتاپی پرفکت دی که در کالیفرنیا قرار دارد، در حال حاضر شیر مصنوعی، بستنی بر مبنای شیر مصنوعی و پنیر خامه‌ای بر مبنای شیر مصنوعی تولید می کند و اخیراً قراردادهایی برای فروش شیرهای خود به شرکتی مانند نستله که یکی از غول های صنعت مواد غذایی محسوب می شود و استارباکس امضا کرده است. این شرکت دو سال پیش، ۳۵۰ میلیون دلار سرمایه جمع آوری کرد و ارزش شرکت خود را به ۱.۶ میلیارد دلار رساند اما بعد از در پیش گرفتن تولید تخمیرکننده های دقیق طراحی شده از آغاز سال ۲۰۲۱ تقریباً ۳ میلیارد دلار از سرمایه گذاران را جذب کرده است.

لبنیات مصنوعی برخی از جنبه های نامطلوب در شیر و فرآیند تولید شیر را حذف می کند. لاکتوز که برخی از افراد به آن حساسیت دارند و هورمون هایی که با برخی از بیماری های بزرگسالان مرتبط هستند را می توان در این روش از بین برد. مخازن تخمیر نیازی به پمپاژ آنتی بیوتیک به داخل خود ندارند و می توان آنها را در هر مکانی نصب کرد، که در زمان افزایش نگرانی ها در مورد امنیت غذایی و تغییرات آب و هوایی می تواند مفید باشد. این فرآیند از آب کمتری استفاده می‌کند و چون به انرژی کمتر و زمین کمتری نیاز دارد، گازهای گلخانه‌ای کمتری نیز نسبت به تولید لبنیات معمولی منتشر می‌کند. فرآیند تولید محصولات لبنی باعث بیش از ۳ درصد انتشار سالانه گرمایش زمین است که تقریباً دو برابر بیشتر از تاثیر آلودگی هواپیماها می باشد.

اما یکی از چالش های این شرکت ها جلب اعتماد مصرف کنندگان است. یک چهارم از پاسخ دهندگان به یک نظرسنجی در آمریکا تمایلی به امتحان کردن لبنیاتی که با تخمیر دقیق به وجود آمده است را ندارند که می تواند یکی از دلایلی باشد که شرکت های تولیدکننده این لبنیات به جای استفاده از لفظ تخمیر دقیق از عبارت "بدون استفاده از حیوانات" استفاده می کنند. قوانین نیز موانعی را ایجاد کرده است. اگرچه استارت‌آپ‌ها مطمئن هستند که چراغ سبز را از نهادهای مختلف دریافت خواهند کرد همانگونه که این اتفاق برای طعم‌دهنده‌ها و انسولین اافتاد، اما آنها نگران زمان انجام این کار و اختلافات در نام گذاری ها هستند. حتی در آمریکا که سرزمین تجارت آزاد محسوب می شود این فرآیند می تواند تا حدود ۹ ماه به طول بینجامد. این زمان برای اروپا دو برابر بیشتر طول خواهد کشید، و اولین محصولات این نوع لبنیات نمی توانند تا سال ۲۰۲۴ به سوپرمارکت های اروپایی برسند.

این فناوری در حال پیشرفت است. در حال حاضر پنیر چدار محصول شرکت Better Dairy هنوز از کازئین گاوی، که یکی از پروتئین های موجود در شیر طبیعی است استفاده می کند. این شرکت در حال کار بر روی یک نسخه مصنوعی است که بتواند پنیر خود را از این اتکا خارج کند. تولید این محصولات نیز پرهزینه است؛ یک فرآِند تخمیر که حدود ۳۰ لیتر شیر مصنوعی را تولید می کند، می تواند تا ۱۵۰ هزار پوند هزینه داشته باشد؛ این در حالی است که قیمت یک گاو که توانایی تولید تقریباً همان اندازه شیر در روز را دارد، ۱۶۰۰ پوند است.

منبع: اکونومیست

مترجم: امیرمحمد سلطانپور