به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایرنا، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی در پیامی با ابراز تاثر از تسلیت درگذشت آیت‌الله سید محمدحسین مرتضوی لنگرودی نوشت: این عالم وارسته که از شاگردان برجسته امام خمینی (ره)، آیت‌الله بروجردی و علامه طباطبایی و از معتمدین بنیانگذار جمهوری اسلامی در سال‌های قبل از انقلاب بود.

رئیس جمهور افزود: وی با تربیت شاگردان فراوان در حوزه‌های علمیه، تألیف آثار متعدد در حوزه علوم دینی و نیز تأسیس و اداره دو مدرسه علوم دینی، خدمات فرهنگی و دینی ماندگاری از خود به یادگار گذاشت.

آیت‌الله رئیسی بیان کرد: اینجانب فقدان این عالم پرهیزگار را محضر علمای اعلام، شاگردان، ارادتمندان و به‌ویژه بیت مکرم آن مرحوم تسلیت می‌گویم و از درگاه خداوند منان برای ایشان رحمت واسعه و همجواری با اولیای الهی و برای عموم بازماندگان صبر و سلامتی مسألت دارم.

گفتنی است؛ آیت‌الله سیدمحمدحسین مرتضوی لنگرودی از شاگردان آیت‌الله العظمی سیدحسین طباطبایی بروجردی، حضرت امام (ره) و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی روز گذشته ۲۷ شهریورماه دار فانی را وداع گفت.

او فرزند بزرگ مرحوم آیت‌الله سید مرتضی مرتضوی لنگرودی و برادر مرحوم آیت‌الله العظمی سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی بود.

مرتضوی لنگرودی در سال ۱۳۴۵ هجری قمری (۱۳۰۷ هجری شمسی) در نجف اشرف دیده به جهان گشود. این دانشمند حکیم پس از گذراندن دروس مقدماتی، سطوح معقول و منقول و تکمیل سطوح عالی معارف متداول در حوزه های علوم دینی و مقدار قابل توجهی از خارج فقه و اصول در سال ۱۳۶۷ قمری به حوزه علمیه قم عزیمت کرد و در دروس خارج فقه و اصول اساتیدی چون آیت الله بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی شرکت کرد. در سال ۱۳۸۰ قمری به اصرار اهالی میدان قیام تهران و تاکید بسیاری از علما و همچنین پدرش به امامت و سرپرستی مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح مشغول، و درس و بحث را عهده دار شد و در امور علمی، فرهنگی، تبلیغی و اجتماعی فعالیت می کرد.

وی پس از چندی که پدرش از تهران به قم هجرت کرد، در درس خارج فقه و اصول پدر در مسجد عشقعلی قم حضور یافت و در تمامی دروس به حدّی جدّیت داشت که در مدتی کوتاه به مراتب عالی و رتبه اجتهاد دست یافت و از آیات عظام به ویژه پدر خود و علمایی چون آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و سیدمحمدهادی میلانی اجازه کتبی و شفاهی اجتهاد دریافت کرد.

این فقیه فاضل از دانشمندان پرهیزکار، کوشا و بسیار فروتن بود و در نهایت ساده زیستی و پرهیز از تشریفات و شئونات رسمی زندگی می کرد. وی، تألیفاتی در فقه، اصول، تفسیر قرآن، فلسفه و کلام دارد و بر برخی تألیفات درسی و غیردرسی حوزه حواشی ارزنده ای نوشته است.