در گفت‌وگوی قدس آنلاین با آیت‌الله محسن فقیهی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از این شخصیت وارسته بیشتر شنیدیم. او می‌گوید آیت‌الله مصباح در طول عمر با برکت خویش منشأ خدمات معنوی، علمی، انقلابی و سیاسی بی‌بدیل و ارزنده بسیاری بود و در راه ترویج و دفاع از معارف اسلامی تلاش می‌کرد.
تواضع و تطبیق عمل با گفتار از ویژگی‌های آیت‌الله مصباح بود
آیت‌الله محسن فقیهی با بیان اینکه شخصیت آیت‌الله مصباح به وسیله بیانات و کتاب‌هایی که نوشته‌اند منعکس شده است، می‌گوید: شخصیت واقعی افراد غیر از اینکه سخنران خوبی باشند یا کتاب خوبی نوشته باشند، عمل آن‌ها مشخص می‌کند. در تاریخ زندگی آیت‌الله مصباح جهاد و عمل ایشان را کتاب‌ها، بیانات، سخنرانی‌ها و درس‌های اخلاقی که داشتند تایید می‌کند و می‌دانیم که مهمترین رکن وجودی انسان این است که گفتار او با عملش تطبیق داشته باشد.
او در ادامه بیان می‌کند: شخصیت آیت‌الله مصباح در ابعاد گوناگون مورد توجه است. او شاگرد مستمر علامه طباطبایی و آیت‌الله بهجت بود. این دو شخصیت بزرگوار از شاگردان مهم مرحوم آیت‌الله قاضی استاد برجسته اخلاق بودند که در روحیه آیت‌الله مصباح اثرگذار بودند. من خودم بارها شاهد بودم که آیت‌الله مصباح در خدمت علامه طباطبایی چگونه دو زانو می‌نشست و از ایشان با کمال تواضع درس می‌آموخت و به صورت مستمر در جلسات و درس ایشان شرکت می‌کرد. او در جلسات خصوصی شب‌های پنجشنبه علامه طباطبایی شرکت می‌کرد. همینطور شاهد بودم که آیت‌الله مصباح در درس‌های آیت‌الله بهجت به صورت مکرر و مستمر شرکت داشت و روحیات این دو عالم برجسته، علامه طباطبایی و آیت‌الله بهجت در وجود آیت‌الله مصباح به وضوح دیده می‌شد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اضافه می‌کند: از خصوصیات برجسته این دو عالم بزرگوار دوری از تشریفات زندگی بود و همانند این خصوصیت در آیت‌الله مصباح نیز وجود داشت. او زندگی طلبگی و بسیار معمولی داشت و با وجود داشتن مقام والای علمی و مهیا بودن تمامی امکانات در همان مکانی که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی زندگی می‌کرد، می‌زیست. تطابق و صدق عمل با گفتار در رفتار و کردار آیت‌الله مصباح به روشنی دیده می‌شد.
آیت‌الله مصباح توجه ویژه‌ای به ولایت داشت
استاد درس خارج حوزه علمیه قم به نکته دیگری از زندگی آیت‌الله اشاره کرده و توضیح می‌دهد: ایشان مراتب اخلاقی را از دو استاد بزرگوار خود گرفته بود و عرفان، اخلاق و منش عرفانی داشت. او فقیه بود و همانند علامه مطهری که فلسفه را در روابط اجتماعی خود در حوزه و دانشگاه پیاده کرد بود، فلسفه را با مسائل اجتماعی تطبیق داده بود. او فلسفه را در جوامع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیاده می‌کرد و فیلسوفی دقیق و کم نظیر بود. آیت‌الله مصباح به علم فقه و اصول کاملاً مسلط بود و در فلسفه، حکمت و عرفان به درجات بالایی رسیده بود. لذا کارهای ایشان همراه با فقاهت و درستی بود.
او یادآور می‌شود: به یاد نداریم که او خلاف شرع، شئونات و اعتقادش مسئله‌ای را بیان کرده باشد. در مواردی ایشان مطالبی را فرمودند و از آن مطالب بعداً عدول کردند ولی مهم آن بود که با تمام اعتقادش به آن چه می‌فهمید عمل می‌کرد و تعصب و غیرت دینی داشت. در رابطه با انحرافاتی که گاهی در کتاب‌ها می‌دید با صراحت و بدون هیچ ملاحظه‌ای که ممکن است عده‌ای ناراحت یا من دشمن شوند، حق را بیان می‌کرد ولو به ضررش باشد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم یادآور می‌شود: آیت‌الله مصباح توجه ویژه‌ای به ولایت داشت و نسبت به ولایت ائمه معصومین(ع) و امام زمان(عج) غیرت دینی زیادی داشت. نسبت به ولایت ولی فقیه و مقام معظم رهبری اخلاص کامل داشت و متواضع و فروتن بود. این همه موارد و نکاتی مهم است که در یک شخصیت می‌تواند نمونه بارزی از اخلاق، حکمت و عمل مطابق با اسلام باشد و بهترین سیره عملی است که می‌توانیم به عنوان عالم دینی بیان کنیم.
آیت‌الله فقیهی در پایان می‌گوید: الگوی رفتاری و اخلاقی آیت‌الله مصباح چراغی هدایت‌گر برای همه خصوصاً نسل جوان است. به همین دلیل مشاهده می‌کنیم که در دروس اخلاق ایشان جوانان زیادی حضور پیدا می‌کردند. لازم است شخصیت علمی، اخلاقی و عرفانی ایشان که برای مردم ناشناخته است، بیشتر توضیح و تبیین شود تا مردم بیشتر با شخصیت ولایی، علمی و اخلاقی ایشان آشنا شوند.
نظر شما