به گزارش قدس آنلاین، در همین راستا، ابراز حمایت امیرعبداللهیان از نقش سازنده ژاپن در احیای توافق هسته‌ای درحالی است که سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نسبت به این طرح اظهار بی اطلاعی می‌کند.

ژاپن در حالی در تلاش است از وضعیت کنونی مذاکرات هسته‌ای گره گشایی کند که رایزنی‌ها و اقدامات قطر و عمان برای ایفای نقش میانجی بی‌نتیجه مانده است.

در چنین شرایطی، سؤال اصلی اینجاست که محتوای طرح ابتکاری ژاپن تا چه میزان دربردارنده منافع و اهداف مدنظر طرفین به ویژه ایران است و از سوی دیگر آیا ژاپن از اعتبار و ظرفیت سیاسی کافی برای کشاندن آمریکا به پای میز مذاکره برخوردار است یا خیر؟ 

در همین راستا، مصطفی خوش‌چشم، کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با قدس درباره طرح پیشنهادی ژاپن برای احیای مذاکرات هسته‌ای و نقش میانجیگری این کشور، تصریح کرد: ژاپنی‌ها در دوره ترامپ نیز سعی کردند در عرصه مذاکرات هسته‌ای ورود کنند. ژاپن تلاش می‌کند منافع و خواسته‌های آمریکا و غربی‌ها را درنظر داشته باشد و آنچه در مذاکرات پیشین مطرح می‌کرد تماماً به سود آمریکایی‌ها بود. بنابراین باتوجه به این شرایط، باید به بررسی طرح جدید آنان پرداخت. البته جمهوری اسلامی ایران از نقش میانجیگری همه کشورها استقبال می‌کند؛ زیرا ابزار دیپلماسی یکی از اصلی‌ترین ابزارهای دولت در پیشبرد منافع ملی است.

بعید است طرح ژاپن کارکرد بیشتری نسبت به سایر طرح‌ها داشته باشد
خوش‌چشم گفت: آنچه مسلم است طرح و واسطه برای حل و فصل مسائل اندک نیست، اما متأسفانه اراده‌ای از سوی دولت آمریکا برای سر نهادن به تکالیف مندرج در برجام وجود ندارد. به نظر نمی‌رسد آمریکایی‌ها بخواهند به تکالیف و تعهدات خود پایبند باشند و به آن عمل کنند. طرح‌های بسیاری برای پیشبرد مذاکرات روی میز وجود دارد و ایران هم همواره از دیپلماسی استقبال کرده است. اما نکته آنجاست که هر بازیگری می‌تواند از زاویه دید خود به ماجرای پرونده مذاکرات هسته‌ای نگاه کند. بدین ترتیب از آنجایی که ژاپنی‌ها بسیار متمایل به آمریکایی‌ها هستند؛ بنابراین بعید است طرح مدنظرشان کارکرد و بازدهی بیشتری نسبت به بقیه طرح‌های پیشنهادی داشته باشد.  

این تحلیلگر مسائل بین‌الملل افزود: واضح و مشخص است آمریکایی‌ها در هیچ یک از طرح‌های مطرح شده به دنبال اجرای تعهدات خود نیستند. در چنین شرایطی اصل هر اقدام و تصمیمی برای ایران، برداشته شدن تمامی تحریم‌ها به صورت جدی و در عرصه عملیاتی است تا منافع پایدار اقتصادی برای کشور و مردم حاصل شود. موضوعی که دقیقاً آمریکا هرگز درصدد انجام آن نیست. بنابراین هنوز کشورمان تغییر رویه محسوس و ملموسی از سوی آمریکایی‌ها مشاهده نکرده تا بتوان گفت اراده آنان بر نتیجه‌دهی مذاکرات و طرح‌هاست. دولت آمریکا در دوره‌های مختلف نشان داده حتی با متفاوت و کم و بیش شدن طرح‌ها و پیشنهادها نیز قصدی برای تغییر و پیشبرد در روند پرونده هسته‌ای ندارد.

 وی معتقد است: درمجموع باید گفت گرچه همواره درهای دیپلماسی باز بوده و ایران هیچ‌گاه میز مذاکره را ترک نکرده ، اما جمهوری اسلامی ایران به هیچ عنوان از منافع ملی دست برنخواهد داشت؛ زیرا اساساً هدف هر ابزاری از جمله دیپلماسی، دستیابی به منافع ملی و تحقق اهداف سیاست خارجی است.