به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، مقامات دولتی انگلیس گفته‌اند که قراردادهایی به ارزش ۴ میلیارد پوند (۴.۸ میلیارد دلار) برای تأمین مالی فاز جدید پروژه نسل بعدی زیردریایی تهاجمی SSN-AUKUS امضا کردند.

این قراردادها که با شرکت‌های انگلیسی از جمله بی‌ای‌ئی سیستمز ( BAE Systems)، رولز رویس (Rolls-Royce) و بابکاک ( Babcock) منعقد شده است، بخشی از ائتلاف نظامی آکوس بین ایالات متحده، استرالیا و انگلیس برای مقابله با چین در منطقه آسیا و اقیانوسیه است.

«گرانت شاپس»، وزیر دفاع انگلیس در کنفرانس سالانه حزب محافظه کار در منچستر گفت: «زیردریایی‌های جدید و نسل پپیشرفته به نیروی دریایی سلطنتی قدرت می‌دهند تا مزیت استراتژیک خود را در زیر دریا حفظ کند.»

رهبران آکوس در مارس گذشته از پروژه مشترک زیردریایی رونمایی کردند. همچنین براساس توافقی قرار شده است که استرالیا زیردریایی‌های دیزلی خود را با زیردریایی‌های هسته‌ای که دارای رادارگریزی و برد بسیار بیشتری هستند، جایگزین کند. این طرح شامل خرید زیردریایی‌های هسته‌ای آمریکایی توسط استرالیا و سپس ساخت یک مدل جدید با فناوری ایالات متحده و انگلیس است.

«ریشی سوناک»، نخست وزیر انگلیس این توافق را به عنوان مهم‌ترین توافقنامه دفاعی چندجانبه برای نسل‌ها ارزیابی کرده است.

در بیانیه جداگانه ای، شرکت بی‌ای‌ئی سیستمز اعلام کرد که زیردریایی در دست اجرا در آینده بزرگترین، قوی‌ترین و پیشرفته‌ترین زیردریایی خواهد بود که به نیروی دریایی سلطنتی عرضه می‌شود. این سازنده تجهیزات نظامی انگلیس گفت که این سرمایه گذاری کار توسعه تا سال ۲۰۲۸ و استخدام بیش از ۵۰۰۰ نفر در سایت بارو-این-فورنس در شمال انگلیس را پوشش خواهد داد.

اولین نمونه‌های این زیردریایی قرار است در اواخر دهه ۲۰۳۰ تحویل داده شود.

زیردریایی‌های هسته‌ای به سختی قابل شناسایی هستند، می‌توانند مسافت‌های طولانی را برای مدت طولانی طی نمایند و موشک‌های کروز پیچیده را حمل کنند.

پیش از این، «نکلای پاتروشف»، دبیر شورای امنیت روسیه در نشست امنیتی درباره آسیای شرقی اعلام کرد آمریکا برای حفظ سلطه خود در حال گسترش زیرساخت‌های نظامی در منطقه آسیا-پاسفیک است.

به گفته پاتروشف «آمریکا برای حفظ سلطه به صورت غیررسمی در تلاش برای گسترش زیرساخت‌های نظامی خود در منطقه آسیا-پاسفیک است و به مرزهای روسیه و چین نزدیک شده است.» وی دراین‌باره افزود: تشکیل اتحاد نظامی «آکوس AUKUS»، ارسال تسلیحات نظامی به تایوان، ایجاد ائتلاف‌های جدید «فور پاسفیک» متشکل از آمریکا، ژاپن، فیلیپین و استرالیا از جمله اقدامات تحریک‌آمیز واشنگتن در منطقه هستند.

در سال‌های اخیر تلاش‌های آمریکا برای مقابله با قدرت روزافزون چین، بیشتر متمرکز بر حوزه «ایندو-پاسفیک» بوده است؛ ایندو-پاسفیک به منطقه جغرافیاییِ تلاقی دو اقیانوس هند و آرام در آسیای جنوب‌شرقی گفته می‌شود و «شینزو آبه»، نخست‌وزیر فقید ژاپن، نخستین سیاست‌مداری بود که این مفهوم را وارد ادبیات سیاسی کرد.

آبه در آگوست ۲۰۰۷ در سخنرانی خود در پارلمان هند، ایجاد «هلال آزادی و رفاه در آسیایی بزرگ‌تر» را در منطقه این دو-پاسفیک پیشنهاد داد. او آگاهانه بدون اینکه نامی از چین ببرد، تأکید کرد کشورهای هند، آمریکا، استرالیا و ژاپن، چهار قدرت دخیل در این پیشنهاد هستند.

گرچه در تعریف محدوده جغرافیایی «ایندو-پاسفیک»، هر اندیشمند سیاسی، سیاست‌مدار و کشوری بنا بر ایدئولوژی و منافع خاص خود، تعریفی متفاوت از آن دارد، معمولاً به محدوده جغرافیایی از اقیانوس هند تا غرب اقیانوس آرام، این دو-پاسفیک گفته گفته می‌شود.

این منطقه جغرافیایی کشورهای استرالیا، بنگلادش، بوتان، برونئی، کامبوج، فیجی، هند، اندونزی، ژاپن، لائوس، مالزی، مالدیو، میانمار، نپال، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، فیلیپین، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، تیمور- لسته، آمریکا و ویتنام را در بر می‌گیرد.