به گزارش قدس آنلاین، فرزانه رحمانی، نویسنده حوزه کودک و نوجوان معتقد است خواندن کتاب توسط مخاطب کودک و نوجوان سبب تقویت سواد نوشتاری و خوانداری در آن‌ها، تقویت مهارت شنیداری، تقویت تخیل و تصویرسازی، تقویت زبان شفاهی، تعیین هویت با جانشینی به جای شخصیت‌ها، واداشتن آن‌ها به قصه‌گویی، آشنایی با فرهنگ ایران و جهان، تقویت مهارت‌های اجتماعی و.... می‌شود و آن قدر که خیر در خواندن است باید فرمانی مانند بستن کمربند ایمنی برایش صادر شود.

مهرماه که می‌شود دوباره صحبت‌ها برای ایجاد زنگ کتاب و تأثیر مدارس بر رشد و ترویج کتاب‌خوانی آغاز می‌شود، از این رو با فرزانه رحمانی، نویسنده و مروج کتاب در خصوص تأثیر مدارس بر تربیت یک نسل کتابخوان به گفت‌وگو نشستیم که می‌خوانید.

تأثیر مثبت کتاب‌خوانی بر مطالعه‌ درسی دانش‌آموزان
فرزانه رحمانی در ابتدای گفت‌وگو درباره مزیت‌های اختصاص زنگ کتاب‌خوانی در مدارس گفت: پس از نهاد خانواده؛ مدرسه و به ویژه یادگیری در گروه همسالان نقش بسزایی در کتاب‌خوانی کودکان و نوجوانان دارد. اگر مدارس ما به کتابخانه‌های آموزشگاهی مجهز شوند و ساعت کتاب‌خوانی در مدارس شکل بگیرد؛ اولیای تربیتی می‌توانند مواد درسی خود را با مطالعه کتاب به آن‌ها آموزش بدهند. می‌توانند گروه‌های کتاب‌خوانی درون مدرسه‌ای شکل دهند تا فعالیت‌هایی مانند بلندخوانی، جمع‌خوانی، نقد کتاب، نوشتن خلاق و... به بالا رفتن سواد خواندن در آن‌ها کمک کند.

آرزوی تصویب یک قانون
وی در پاسخ به این پرسش که آیا قانون زنگ کتاب‌خوانی در مدارس به تصویب می‌رسد یا خیر، بیان کرد: تصویب هر قانونی منوط به تأیید سیاست‌گذاران است، برای همین اختصاص ساعت کتاب‌خوانی در مدارس نیاز به تأیید و تأکید وزیر آموزش و پرورش بر این امر دارد. این گونه حتی مدارسی که کتابخانه ندارند موظف خواهند شد کتابخانه‌ دیواری در کلاس داشته باشند. معلم موظف خواهد شد برای فهم بهتر مطالب درسی از کتاب‌های غیردرسی بهره ببرد. برای ما نویسنده‌ها مهم‌ترین اتفاق این است که مخاطب بیشتری کتابمان را بخواند. پس آرزوی محقق شدن و تصویب این قانون را داریم.
نویسنده کتاب «اتاق دوست داشتنی من» کتاب‌خوانی را یکی از عوامل مؤثری دانست که کودک می‌تواند با کمک آن با جامعه ارتباط برقرار کند. وی افزود: شما وقتی کتاب را می‌خوانی با شخصیت‌های کتاب همراه و همدل می‌شوی و در کنار آن‌ها می‌آموزی که روادارتر، مهربان‌تر و بخشنده‌تر باشی. می‌آموزی در موقع خطر چطور از خودت مراقبت کنی و چطور مراقبانت را بشناسی، چطور خودت را از خطر دور نگاه داری و در صورت روبه‌رو شدن با آن چطور حل مسئله کنی، چطور برای رسیدن به اهدافت بلندپروازانه ایده‌پردازی کنی و برای رسیدن به آن دیگران را همراه کنی.رحمانی عضویت در کتابخانه و آشنایی با کتابخانه‌ها را یکی از راهکارهای آشتی‌دادن کودکان و نوجوانان با کتاب عنوان کرد و توضیح داد: کتابخانه‌هایی مانند مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت‌های جنبی بسیاری برای کتابخوان کردن بچه‌ها در برنامه کاری خود دارند. والدین می‌توانند رفتن به کتاب‌فروشی را در برنامه خود قرار دهند، کودکان را به جشن‌های رونمایی کتاب‌ها ببرند، آن‌ها را به حلقه‌های کتاب‌خوانی که مروجان کتاب دارند وصل کنند، به تجهیز کتابخانه‌های مدارس کمک کنند و برای آن‌ها کتاب هدیه بگیرند.

والدین کتابخوان، فرزندان کتاب‌خوانی دارند
وی با اشاره به اینکه کودکان در زندگی از والدین الگو می‌گیرند بر کتاب‌خوانی والدین تأکید کرد و این مسئله را یکی از راه‌های ترویج مطالعه عنوان کرد. او گفت: آن‌ها همواره دوستدار و شنونده‌ داستان هستند برای همین مهم‌ترین کار این است که خانواده خرید یا امانت کتاب از کتابخانه را در برنامه خود جای دهد. کتاب‌خوانی یک رفتار است که آن‌ها از والدینشان می‌آموزند، پس والدین کتابخوان بچه‌های کتاب‌خوانی خواهند داشت. هر بچه‌ کتاب‌خوانی هم می‌تواند دوستان کتاب‌خوانی تربیت کند و به این صورت کتاب‌خوانی گسترش پیدا کند. 
نویسنده «مهمان‌های وقت خواب» ضمن اشاره به گرانی کتاب و ناتوانی خانواده‌های کتابخوان از تهیه کتاب بیان کرد: دیگر نمی‌توان کتاب نوجوان زیر ۱۵۰هزار تومان پیدا کرد. برای همین نوجوان کتاب‌خوانی که در هفته دست‌کم یک کتاب می‌خوانده حالا می‌تواند ماهی یک کتاب بخواند. با اینکه فضای مجازی و نرم‌افزارهای کتاب‌خوانی به پایین آوردن قیمت کمک کرده‌اند اما نوجوان‌ها ترجیح می‌دهند نسخه‌ کاغذی کتاب را داشته باشند. کتابخانه‌های عمومی همه کتاب‌های خوب روز را ندارند و در صورتی که مجوز خرید کتاب‌های جدید هم صادر شود، در بهترین حالت از تاریخ انتشار کتاب یک سال گذشته و بیات شده است. با همه این‌ها امیدوارم طرح تخصیص ساعت کتاب‌خوانی تصویب و خرید کتاب روزآمد شود.

آموزش و پرورش  و سهمیه خرید کتاب مدارس
این پژوهشگر هنر خاطرنشان کرد: متأسفانه با حذف کتابخانه‌های آموزشگاهی و کتابداران مدارس عملاً کتاب از سبد فرهنگی مخاطب حذف شده است. خانواده‌های مرفه و دغدغه‌مند مشکلی برای خرید ندارند که این را می‌توان از مهاجرت کتاب‌فروشی‌ها به مناطق مرفه شهر دید ولی مگر چند درصد جامعه در این گروه قرار دارند. شاید تنها جایی که کودک و نوجوان بتواند رنگ کتابی غیر از کتاب درسی‌اش را ببیند همین کتابخانه‌های آموزشگاهی است. از طرفی سالانه تعداد زیادی کارشناس کتابداری از دانشگاه دانش‌آموخته می‌شوند که برایشان شغلی وجود ندارد در حالی که می‌توانند جذب این کتابخانه‌ها شوند. وی همچنین گفت: آموزش و پرورش موظف است سالانه سهمیه خرید کتاب به مدارس بدهد و فهرست کتاب‌های خوب را از نهادهای متولی کودک مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شورای کتاب کودک و سامانه کتاب رشد برای تجهیز در اختیار مدارس بگذارد تا بر اساس مخاطب دست به خرید بزنند و این کار فقط به همت سیاست‌گذاران فرهنگی محقق می‌شود.
رحمانی با اشاره به این موضوع که بیش از آنکه مروج باشد، نویسنده‌ کتاب کودک و نوجوان است، عنوان کرد: همواره از تبلیغ و ترویج کتاب‌خوانی حمایت می‌کنم و خودم را ملزم به این کار می‌دانم. در فضای مجازی، در جلسات نقد کتابی که با کودکان و نوجوانان دارم، در کارگاه‌های آموزش نوشتن، در جمع‌های دوستانه و خانوادگی، متناسب با مخاطبم به آن‌ها کتاب معرفی می‌کنم. وی در پاسخ به این پرسش که مروجان کتاب چه تأثیری در زمینه رواج کتاب‌خوانی در جامعه داشته‌اند، بیان کرد: سهم بالایی از تشویق و ترغیب به خواندن را مروجان انجام می‌دهند. آن‌ها هستند که درباره‌ کتاب‌ها به ما می‌گویند و سعی می‌کنند توجه جامعه را به اهمیت خواندن کتاب جلب کنند. آن‌ها قصه‌ کتاب‌ها را می‌دانند و به گوش همگان زمزمه می‌کنند تا حواسشان باشد وقتی از کنار کتاب‌فروشی می‌گذرند یا اگر به کتابخانه می‌روند سراغ آن کتاب را بگیرند، کتاب را بخوانند و در جمع درباره آن صحبت کنند.