علیرغم موفقیت این برنامه و بازخوردهای مثبتی که نسبت به آن وجود داشت،‌ اما از سوی عوامل برنامه اعلام شد:«مدیریت شبکه افق تصمیم گرفته است برنامه «به افق فلسطین» با گروه دیگری ادامه پیدا کند و تیم طراح و تهیه برنامه به این تصمیم احترام می‌گذارد.»      
سال‌هاست دستگاه تبلیغاتی رژیم صهیونیستی با راه‌اندازی بخش‌های فارسی و نزدیک شدن به مخاطب ایرانی، تلاش می‌کند مسأله فلسطین را در جامعه ایران تضعیف کند و با سفیدشویی جنایت اسرائیل و ایجاد شکاف و اختلاف در جامعه ایران بر سر آرمان فلسطین، به این هدف برسد.
در این شرایط و با توجه به جنگ اخیر در غزه، برنامه «به افق فلسطین» در شبکه کم‌بیننده افق با رعایت اصول حرفه‌ای رسانه‌ای و تولید محتواهایی متنوع حول محور فلسطین، تلاش کرد به ابهامات و شبهات جامعه درباره فلسطین، پاسخ دهد.
«به افق فلسطین» هم از یک سو واقعیت میدان را به نحو شایسته‌ای به مخاطب ایرانی عرضه کرد و تحلیل‌های به روزی ارائه داد و هم با دعوت از مهمان‌هایی با سلایق سیاسی متفاوت، یک همدلی تقریباً کم‌سابقه را در ساحت سیاسی و اجتماعی ایران به نمایش گذاشت؛ آنهم حول مسئله‌ کلیدی فلسطین.
عوامل برنامه به افق فلسطین تلاش کردند با کنار هم قراردادن آرا و نظریات متکثر در خصوص یک موضوع واحد، مخاطب را به درک و تصویر روشنی درباره موضوع فلسطین برسانند.  
اما حضور سلایق و طیف‌های مختلف سیاسی به مذاق عده‌ای خوش نیامد و این برنامه با واکنش‌ها و چالش‌هایی مواجه شد و حتی صدای اعتراض کارشناس میهمان یکی از برنامه‌های شبکه تلویزیون را درآورد که چرا تریبون صداوسیما منحصر به یک طیف فکری خاص نیست و دیگراندیشان در آن اظهار نظر می‌کنند؟!
گفته‌ می‌شود تلویزیون نتوانسته وجود چالش‌ها و مواضع عده‌ای علیه برنامه را برتابد و همین حاشیه‌ها باعث تغییر عوامل این برنامه شده است. تجربه نشان داده، صدا و سیما در مواقع اینچنینی، نه عقلانیت لازم را برای پیشبرد اهداف مهم خودش در تولید یک برنامه داشته و نه توان مدیریت برای استمرار برنامه و در شرایطی مشابه که برنامه با چالش روبرو شده، گزینه حذف و عقب‌نشینی را انتخاب کرده است.  
مصداق این مساله، بازگشت مجریان سابق به عرصه اجراست. خبر بازگشت رضا رشیدپور و محمدرضا گلزار با اقبال اکثریت مردم و نارضایتی اقلیتی مانند محمدرضا شهبازی روبرو شد. در همان اتفاق هم تلویزیون از موضع خود مبنی بر حضور سلایق مختلف در جهت پیشبرد اهداف رسانه‌ای به نفع عده‌ای خاص و اندک، عقب‌نشینی کرد و با خودزنی،روزنه‌های بازگشت تلویزیون را به شرایط عادی بست.  
در برنامه «به افق فلسطین» هم تلویزیون با انتخاب گزینه حذف، نشان داد در جایگاه رسانه‌ای‌اش، جسارت رویارویی با چالش‌ها و حاشیه‌های خاص دنیای رسانه را ندارد و بدون توجه به مهم‌ترین وظیفه‌اش یعنی «آگاهی»مخاطب، همچنان بر موضع هدایتگری اصرار دارد.
تلویزیون هر جا می‌توانسته محلی باشد برای تضارب‌آرا، پاپس کشیده و ترجیح داده رسانه‌ای منفعل باشد تا محملی برای بیان اندیشه‌ها و سلایق متکثر به هدف شفافیت یک موضوع حتی اگر این موضوع مساله مهمی مانند فلسطین و غزه باشد که جنگ روایت‌ و نبرد رسانه‌ای آن دست‌کمی ‌بمباران‌های بی‌امان و مهیبش ندارد.