که متاسفانه اکثراین مدارس نیمه کاره رها شده اند ودانش آموزان هنوز درزیردرختان، کپر و اتاقهای خشتی گلی بدون سقف، در و پنجره، آب، برق، سرویس بهداشتی .دستگاه‌های سرمایشی و گرمایشی ومیز و نیمکت مشغول به تحصیل اند.
در همین حال دانش آموزان روستای هوشمب 31سال است که هنوز زیر درخت کهیر و کهنسال مشغول تحصیل بوده و هستند که دراین ارتباط وزیر آموزش و پرورش این قضیه را مورد بررسی قرار داد، اقدامهایی صورت گرفت، مثلاً مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان از مدیریت برکنار شد و رئیس آموزش و پرورش دشتیاری نیز همین‌طور؛ اقداماتی در رابطه با ساخت یک باب مدرسه در این روستا صورت گرفت اما به نتیجه نرسید، چون دانش آموزان هنوز زیر درخت درس می‌خوانند.تعدادی از اهالی و دانش آموزان روستای هوشمب با اشاره به درختی که در زیر سایه آن مشغول به تحصیل‌اند، می‌گویند: در زیر این درخت مار وعقرب دیده می‌شود وحتی یکی از دانش آموزان مورد عقرب زدگی قرار گرفت. این دانش آموزان می‌افزایند: برای دستشویی و نوشیدن آب یا درفصل بارندگی وسردی و وزش شدید باد کلاس درس راتعطیل می‌کنیم.آنها خطاب به مسؤولان آموزش و پرورش می‌گویند: آیا دلتان می‌آید فرزندان شما هم در زیر درخت، روی زمین خاکی، بدون میز و نیمکت و دراین هوای سرد بدون وسایل گرمایشی، بدون سرویس بهداشتی و آب و برق درس بخوانند؟
دانش آموزان به خبرنگار ما چه می‌گویند
«سرورهادیان» خبرنگار اعزامی ما به چابهار هم می‌نویسد: وقتی در آخرین لحظات مأموریتمان به سیستان و بلوچستان شنیدم که مدارس حاشیه چابهار دچار مشکلات فراوانی هستند، خود را به دبستان روستای ترکانی می رسانم، داخل کلاس می‌روم، دانش آموزان به احترامم بلند می‌شوند و سلام و خوشامدگویی گرمی می‌کنند. فضای کلاس بسیار کوچک و نامطلوب است سر هر میز هر چند دانش آموز که بتواند کنار هم جا بگیرند، نشسته‌اند. توضیح می‌دهم از مشهد آمده‌ام و بلافاصله شریف جدگال که دانش آموز پایه ششم است می‌گوید: همانجا که شهر امام رضا (ع) است و پارکهای زیبا دارد و سپس بلافاصله می‌گوید: دعا کنید من هم روزی بتوانم به زیارت امام رضا (ع) بیایم. او می‌گوید: 8 خواهر و برادر دارد و پدرش کشاورز است و می‌گوید: تو را خدا بنویسید، مدرسه مان را درست کنند.مدرسه راهنمایی و دبیرستان هم بسازند، ما دلمان می‌خواهد درسمان را ادامه بدهیم، معلم بشویم، مهندس، دکتر بشویم اما چطوری؟ کجا درس بخوانیم؟! محمد پیکن کلاس دوم دبستان است و از او می‌پرسم: چه آرزویی داری؟ می‌گوید: دلم می‌خواست شمال زندگی می‌کردم، حداقل آنجا هوایش خوب است! می‌خواهم دکتر شوم. شعیب بخشیان هم خطاب به من می‌گوید: من پیش امام رضا (ع) رفتم، مریض بودم و خوب شدم، خوش به حالتان که کنار او زندگی می‌کنید، اگر زیارتش کردید بگویید، مشکل ما را هم حل کند. حمیرا پیکن هم از من می‌خواهد، بنویسم، دوست دارد درس بخواند، معلم شود تا بتواند به دخترها راحت درس بدهد یاخانم دکتر شود و به مداوای زنهای این منطقه بپردازد.آقای «پیکن» معتمد و بسیجی روستای ترکانی در گفت وگویی با خبرنگار ما می‌گوید: سالهاست دبستان ترکانی تخریب شده و متاسفانه هیچ مسؤولی برای مرمت یا احداث این دبستان اقدامی نکرده است.
دبستان ترکانی دو کلاس، بدون سقف دارد که آسمان از داخل کلاسها دیده می‌شود و فقط چند تیرچوبی روی دیوارها گذاشته شده وامکان دارد هرلحظه تیرها شکسته شوند و روی دانش آموزان بیفتند و جان دانش آموزان در خطر است.
به گزارش خبرنگار ما، دبستان دهمرده کوچو بالا با 43 دانش آموز در 6 پایه و دو معلم بدون میز و نیمکت در دو اتاق قدیمی بدون سقف و در و پنجره روی خاک می‌نشینند و درس می‌خوانند.
عادلی پور، عضو شورای کوچو می‌گوید: در زمان بارندگی و باد در این روستا و چند روستای دیگر از تشکیل کلاس خبری نیست.«جام زاده» رئیس شورای تلنگ نیز خاطر نشان می‌کند: دبستان ستارخان در روستای گازگر از توابع تلنگ 36 دانش آموز دارد که در کپر مشغول تحصیل هستند.
در شهرستان ایرانشهر روستای نور آباد با 100خانوار جمعیت 25دانش آموز این روستا در کپربدون امکانات(میزونیمکت، آب، برق و سرویس بهداشتی ) مشغول تحصیل هستند. مردم می‌گویند: آیا برای رفاه حال دانش آموزان که آینده سازان کشور هستند، مسؤولان نمی‌توانند به جای کپر لااقل کانکس یا یک چادر به این دانش آموزان بدهند، این هم کار سختی است؟
دعوت برای بازدید از مدارس کپری
عده‌ای از اهالی روستاهای هوشمب،کوچو، ترکانی، تلنگ، گازگر می‌گویند: اگرچه مسؤولان آموزش و پرورش در بخش‌های پلان، دشتیاری و نگور به دانش آموزان بی‌توجهی می‌کنند، لااقل فرماندار چابهار و بخشداران منطقه همراه با مردم و خبرنگاران از این مدارس بازدید کنند تا باورشان شود که به این مدارس نمی‌شود گفت محل تعلیم و تربیت.
نماینده مردم: سرانه به کجا می‌رود
در تماس تلفنی خبرنگار ما با جدگال نماینده مردم شهرستانهای چابهار .کنارک و نیکشهر در مجلس شورای اسلامی، ضمن انتقاد از مسؤول آموزش و پرورش نگور خاطر نشان می‌سازد: در همین بارندگی اخیر از مدارس چند روستا بازدید کردم که واقعاً آموزش و پرورش در ارتباط با دانش آموزان کوتاهی کرده و باید جوابگو باشد
وی می‌افزاید: آموزش و پرورش پول سرانه این دانش آموزان را چه می‌کند و اگر چنانچه آموزش و پرورش به آینده سازان این منطقه توجهی نمیکند، حداقل فرماندار چابهار و بخشداران منطقه مسایل و مشکلات مردم را پیگیری نمایند.
****
مدارس « کپری» در سیستان‌و‌بلوچستان وجود ندارد
سید باقر حسینی
مدارس کپری در روستاهایی که واقعاًً روستا باشد، وجود ندارد اما یک برنامه نامشخص وجود دارد که عده‌ای در بیابان جمع می‌شوند و برای خودشان چند تا «کپر» درست می‌کنند در حالی که در روستاهایشان دارای خانه هستند این کار را انجام می‌دهند و دلیل این مسأله مشخص نیست و خیلی زود هم عده‌ای آنجا دور هم جمع می‌شوند و کپری هم به عنوان مدرسه درست می‌کنند. این عده تلاش می‌کنند، مکانهای حضورشان را گسترش بدهند نیاز رفتن به این مکانها وجود ندارد و این نیاز
صد درصدی نیست.
وی از قول رئیس سازمان نوسازی مدارس استان سیستان‌و‌بلوچستان می گوید: که هر جا مدرسه می‌سازیم بعد چند وقت باز کوچ می‌کنند و در جایی دیگر مستقر می‌شوند و مدرسه و کلاس می خواهنداطلاعاتی که حدود یک‌ماه پیش از رئیس سازمان نوسازی مدارس گرفتم این بود که مدرسه کپری در استان وجود ندارد مگر با شیوه‌ای که عرض کردم. در برخی از جاها نیز، سازمان نوسازی مدارس، از کانکس استفاده کرده است
نظر شما