گوجهفرنگی که در خانواده میوهها قرار میگیرد، خواص بسیاری دارد و فرقی نمیکند که آن را به صورت خام یا پخته مصرف کنیم. متخصصان از این میوه بهعنوان «ابر غذا» یاد میکنند که اصطلاحی غیرتخصصی برای مواد غذایی است که عناصر کلیدی و مغذی دارند.
به گزارش وریول هلت، گوجهفرنگی لیکوپن و بتاکاروتن دارد که در بهبود سلامت نقش بسیار مهمی دارد. این میوه همچنین در برابر سرطان، بیماری آلزایمر، دیابت، حمله قلبی و غیره، نقش محافظتی ایفا میکند.
یک گوجهفرنگی متوسط، قرمز، رسیده و کامل حاوی مجموعهای از ویتامینها و مواد مغذی است که برای افزودن به سالاد یا ساندویچ یا خوردن بهعنوان میانوعده، انتخابی عالی به شمار میرود.
یک گوجهفرنگی متوسط حدود ۲۲ کالری انرژی، ۱.۸ گرم پروتئین، ۴.۷۸ گرم کربوهیدرات، ۱.۴۸ گرم فیبر غذایی، ۱۲.۳ میلیگرم کلسیم، ۱۳.۵ گرم منیزیم، ۲۹۲ میلیگرم پتاسیم و ۱۶.۹ میلیگرم ویتامین سی دارد. این ماده مغذی همچنین منبع خوبی برای ویتامین آ و ویتامین کا به شمار میرود.
گوجهفرنگی همچنین حاوی حدود ۱۱۶ گرم آب است که به آبرسانی بدن و مرطوب نگه داشتن آن کمک میکند.
فواید و دلایل مصرف گوجهفرنگی
گوجهفرنگی بهدلیل داشتن ویتامینها، مواد معدنی، آنتیاکسیدانها و ترکیبات زیستی فعال، فواید سلامتی متعددی دارد.
بیماری قلبی و عروقی
برخی از مواد معدنی موجود در گوجهفرنگی، با تنظیم فشار خون، لختهشدن خون و انقباض عضلانی از بیماری قلبی جلوگیری میکنند.
آنتیاکسیدانها و مولکولهای کوچکی که ترکیبات فنولی نامیده میشوند، از آسیبهای قلبی عروقی و فشار خون بالا جلوگیری میکنند. محتویات فیبر موجود در گوجهفرنگی نیز برای سلامت بدن بسیار اهمیت دارد.
سرطان
براساس تحقیقات، مصرف منظم میوهها و سبزیجات با آنتیاکسیدان بالا، مانند گوجهفرنگی، از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری میکند. لیکوپن که آنتیاکسیدان موجود در گوجهفرنگی است به درمان یا کاهش خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان کمک میکند.
از جمله این سرطانها عبارتاند از: سرطان پروستات، سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان معده، سرطان روده بزرگ، سرطان دهان، سرطان مری، سرطان دهانه رحم و سرطان تخمدان.
خوردن مقدار زیاد گوجهفرنگی، از سرطان دستگاه گوارش محافظت میکند. همچنین نتیجه پژوهشی نشان میدهد، ۶۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان کولون و رکتوم پس از خوردن مقدار زیادی گوجهفرنگی بهبود یافتند.
آنتی اکسیدانهای موجود در گوجهفرنگی با جلوگیری از مرگ سلولهای مغزی یا نورونها در برابر بیماریهای عصبی نقش محافظتی دارند. بنابراین مصرف گوجهفرنگی از پیشرفت بیماریهایی مانند آلزایمر و پارکینسون جلوگیری میکند.
دیابت
باورها بر این است که اجزای تشکیلدهنده گوجهفرنگی مانند آنتیاکسیدانها، فیبرهای غذایی، کاروتنوئیدها و ترکیبات فنولی به مقابله با دیابت کمک میکنند. لیکوپن باعث افزایش سطح انسولین که هورمون کاهش قند خون بدن است، میشود. این ماده همچنین با بهبود عملکر کلیه از آسیب این عضو جلوگیری میکند.
همچنین کوئرستین موجود در گوجهفرنگی، به تنظیم قند خون کمک میکند، این ماده علائم رایج دیابت مانند درد مفاصل، سوزش و بیحسی را کاهش میدهد و همچنین در برابر کبد نقش محافظتی دارد.
بیماری چشم
هویج از دیرباز بهدلیل برخورداری از سطوح بالای کاروتنوئید، با سلامت چشم در ارتباط بوده است.
گوجهفرنگی هم سطوح بالایی از کاروتنوئید دارد و با توجه به تحقیقات از آسیب چشم ناشی از نور و آب مروارید جلوگیری میکند.
گوجهفرنگی خام یا پخته کدام مغذیتر است؟
اینکه بین گوجهفرنگی خام یا پخته کدام بهتر است، چندان فرقی نمیکند. پختن آن، عناصر غذایی موجود برای جذب و استفاده بدن را تغییر میدهد.
از آنجا که روشهای پخت گوجهفرنگی بسیار متفاوت است، پاسخ به این سوال ساده نیست.
البته آب گوجهفرنگی دوبرابر بیشتر از گوجهفرنگی خام یا پخته، آنتیاکسیدان دارد و همچنین به التهاب کمک میکند.
گوجهفرنگیها تنوع بسیاری دارند که میتوان از انواع آن به گوجهفرنگی آلویی، گوجهفرنگی گیلاسی یا گوجهفرنگیهای انگوری اشاره کرد.
چرا گوچه فرنگی را در گروه میوهها جای میدهیم؟
به رغم آنکه گوجهفرنگی به طور کلی با سبزیجات مورد استفاده قرار میگیرد، اما در طبقهبندی گیاهشناسی، جزو میوهها به شمار میرود، زیرا حاوی دانه است و از گلهای گیاه رشد میکند.
به هر روی گوجهفرنگی از انواع آن منبع مغذی عالی برای بهبود سلامتی بدن است. این میوه مغذی در برابر بسیاری از بیماریها مانند انواع سرطانها نقش محافظتی ایفا میکند.
هنوز تفاوت فواید گوجهفرنگی پخته یا خام جای بررسی و تحقیق دارد، اما کارشناسان توصیه میکنند که مصرف این ماده غذایی در هر نوعش فواید بسیاری دارد.
نظر شما