قدس انلاین: عزت الله ضرغامی امروز در گفتگو با خبرنگاران در حیاط دولت با اشاره به سفر اخیرش به شهر اردبیل و برخی انتقادها و سخنانی که از سوی برخی ائمه جماعات در خصوص فعالیت های استانی وی در زمینه جذب گردشگران خارجی مطرح شده بود گفت: ممکن است یک روحانی سرشناس آنجا برای مردم بگوید اصلا برای چه وزارت گردشگری آمده و اینجا را شلوغ کرده است؟ ما اینجا مشکل اشتغال داریم و به جای وزیر گردشگری باید وزیر کار میآمد. تصورش این است که شغل در کیف و خورجین آقای مرتضوی(وزیر کار) است و او میتواند از جیبش هزار شغل در آورد و پخش کند، در حالیکه گردشگر ی و خدمات رونق بگیرد، اولین تاثیرش بر اشتغال است.
وی افزود: گفتند وزیر آمده در اردبیل چلوکباب خورده است در حالیکه من اصلا چلوکباب نخوردم حتی در سفرهایم اصلا ناهار نمیخورم چون هر وزیری میرود ۵۰ ماشین دنبالش میافتند و میروند که ناهار بخورند و با مکانهای خوش آب و هوا بروند. من همه جا آنها را قال گذشته و با ون میروم. من به عنوان وزیر دولت سیزدهم همه جا در ون با یک ساندویچ و نوشابه جلسه میگذاریم و کار میکنیم.
ضرغامی خاطرنشان کرد: متوجه نیستند گردشگری شغل درست میکند. ما باید ابتدا در نگاه مسئولان نسبت به گردشگری تحول ایجاد کنیم. در این مسیر هم به نظر میرسد اول برخی روحانیون را باید توجیه کنیم. و از آنها بخواهیم که درهای مساجد را باز بگذارند تا گردشگران بتوانند ازاین اماکن استفاده کنند. ۸۷۰ مسجد و ۴۸۰ بقاع متبرکه در مسیر گردشگری داریم. برخی میگویند ما ۷۰ هزار مسجد داریم که ۵۰ هزارتای آن امام جماعت دارد. ولی اصلا مسئله من به عنوان وزیر گردشگری امام جماعت مساجد نیست، هرکسی که مسئول آن است جواب بدهد آنچه برای من مهم است این است که در مساجد بسته است. مسئله این نیست که فقط خطبه ای بخوانند مساله من این است که در مسجد را باز کنند تا مردم از سرویس بهداشتی استفاده کنند و نماز بخوانند.
وی افزود: به من گزارش دادهاند که وقتی گردشگران خارجی وارد یک مسجد شده اند خادم مسجد که توجیه نیست آنها را هل داده و از مسجد بیرون پرت کرده و به آنها گفته شما نجس هستید. درحالی که گردشگر والله نجس نیست بلکه عین پاکری وطحارت است برای جمهوری اسلامی.
وی گفت ما هنوز کار داریم و الحمدلله اقدامات خوبی در این دو سال برای تحول فکری انجام شده و اقدامات خوبی هم در حل مشکلات زیرساختی و حقوقی برداشته شده تا گردشگری ما رونق بگیرد.
نظر شما