عباس استادتقی‌زاده با اشاره به موارد سنجش ایمنی بیمارستان‌ها گفت: ایمنی بیمارستان‌ها چه در حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله و چه در حوادثی مانند آتش‌سوزی و انفجار، در سه بعد سنجیده می‌شود. اولین بعد، سازه بیمارستان است که شامل اسکلت و زمین و مصالح استفاده شده در ساختمان می‌شود. بعد دوم، ایمنی غیرسازه‌ای شامل تمام تجهیزاتی است که به ساختمان وصل شده یا در ساختمان وجود دارد؛ مانند میز، تخت، لوستر، آسانسور، ابزارهای تصویربرداری و جراحی و... همچنین سیستم آبی، برقی و گازی را نیز در این بعد مورد بررسی قرار می‌دهند.

رئیس گروه سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره بعد سوم گفت: بعد سوم که بسیار اهمیت دارد، سیستمی است که باید اقدامات پیشگیرانه، آمادگی و نظارتی را برای حوادث انجام دهد که شامل تیم مدیریتی بیمارستان است که با عنوان ایمنی عملکردی از آن یاد می‌شود.

استادتقی‌زاده با اشاره به ارزیابی ایمنی بیمارستان‌ها گفت: مدتی است سیستم اعتباربخشی در وزارت بهداشت اجرا می‌شود که تمامی جوانب از جمله احترام به بیمار، امکانات، ایمنی، خدمات پزشکان و... را مورد بررسی و نظارت قرار می‌دهد و بر اساس کارنامه دریافتی بیمارستان‌ها از این سیستم، میزان دریافت وام، کمک هزینه و سایر خدمات وزارت بهداشت به بیمارستان‌ها مشخص می‌شود.

ایمنی بیمارستان‌ها با ایده‌آل فاصله دارد

این کارشناس ارشد ایمنی و مدیریت بحران افزود: ایمنی و مدیریت ریسک و خطر یکی از این موارد است که اخیرا بیشتر مورد توجه ارگان‌ها قرار گرفته است. در مجموع می‌توان گفت که وضعیت ایمنی بیمارستان‌ها نسبت به گذشته بهبود یافته اما هنوز با ایده آل فاصله داریم.

رئیس گروه سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره بیمارستان‌های قدیمی گفت: درحال حاضر برخی بیمارستان‌های کشور سن بالای ۵۰ سال دارند مانند بیمارستان سینا و بیمارستان امام خمینی(ره) و قطعاً نمی‌توان انتظار داشت ساختمان‌هایی که سال ها پیش ساخته شده‌اند با استانداردهای امروز مطابق داشته باشند.

استادتقی‌زاده با اشاره به تعمیر و ایمن سازی بیمارستان‌ها نیز گفت: در زمینه ایمنی بیمارستان‌ها، جمعی از ارگان‌ها مسئولیت دارند و اگر هرکدام وظیفه خود را به درستی انجام ندهند، نتیجه ایده آل نخواهد بود. از این رو همه باید به وظایف خود عمل کنند.

وی در پاسخ به این سوال که کدام بیمارستان ها از لحاظ ایمنی بهترین و بدترین شرایط را دارند؛ گفت: سازمان مدیریت بحران و سازمان آتش‌نشانی ارزیابی‌های مستمر در این باره انجام می‌دهند و آمار بروزشده در اختیار این دو سازمان است.

رئیس گروه سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره ویژگی‌های مشخص بیمارستان‌های ناایمن نیز اظهارکرد: بیمارستانی که سازه بنایی دارد، محکم و ایمن نیست. همچنین بیمارستان‌هایی که در بستر رودخانه یا روی گسل ساخته شده‌اند قطعا در معرض خطر جدی هستند و در مجموع اگر در ساختمان‌ها آئین‌نامه ساختمانی ۲۸۰۰ رعایت نشود، یعنی ایمن نیستند.

وی با اشاره به استفاده از نمای کامپوزیت در بیمارستان‌ها نیز گفت: استفاده از هرگونه ماده سوختنی بخصوص در نما صحیح نیست. این موضوع در محیط‌های بیمارستانی که جزو اماکن مهم هستند بسیار بیشتر باید مورد دقت سازنندگان و مهندسان قرار گیرد.

استادتقی زاده با اشاره به حریق بیمارستان گاندی نیز گفت: در حریق بیمارستان گاندی شاهد بودیم که آتش‌نشانی اعلام کرد که این ساختمان بارها اخطاریه ایمنی دریافت کرده دقیقا همانطور که درباره حریق کلینیک سینااطهر و ساختمان پلاسکو عنوان شده بود. متاسفانه در قانون این سازمان، برای برخورد با ساختمان‌های ناایمن اختیار کامل وجود ندارد؛ در صورتیکه اگر یک نانوایی نان خود را گران بفروشد؛ ضابط سازمان تعزیرات بر اساس قوانین حق دارد که راسا اقدام به پلمب مرکز متخلف کند.

کارشناسان آتش‌نشانی ضابط قضایی شوند

رئیس گروه سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: اما در مباحث ایمنی که بسیار اهمیت دارند قانون هنوز به سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی این حق را نداده که اقدام به پلمب یک ساختمان نا ایمن کند. من امیدوارم یک روزی کارشناسان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی ضابط قضایی شوند و بتوانند در شرایط خاص بتواند اقدامات لازم برای کاهش خطر را انجام دهند.

این کارشناس ارشد ایمنی و مدیریت بحران با بیان اینکه برخی از قوانین در کشورما وجود دارد اما نیازمند آئین‌نامه‌های اجرایی به روز هستیم؛ گفت: زمینه‌های قانونی پلمب مراکز متخلف و خطرآفرین در قانون وجود دارد و با به‌روزرسانی آن ها می‌توان به آتش‌نشان‌ها اختیار تعطیلی مراکز پرخطر را اعطا کرد.

استادتقی زاده در پاسخ به این که مدیریت هر مجموعه نسبت به ایمنی مراکز مسئولیت دارد یا خیر اظهار کرد: در قانون شهرداری‌ها ماده ۵۵ به این مورد اشاره شده است که هرکجا احساس خطر وجود داشته باشد شهرداری باید ورود کرده و اخطار دهد. همچنین اگر مالک به اخطاریه‌ها توجهی نکرد شهرداری موظف است مشکلات ایمنی را راسا رفع کرده و هزینه‌های ناشی از آن را همراه با خسارت را از مالک دریافت  کنند؛ یعنی هرکسی به شهر آسیب بزند باید پاسخگو باشد.