تحولات منطقه

این خوشحالی زودگذر را جدی نمی‌گیریم؛ خوشحالی ما برای زمانی است که بتوانیم آن اتفاق بزرگ را در جام ملت‌ها رقم بزنیم.

طارمی: اخراج من رمز پیروزی بر ژاپن بود!
زمان مطالعه: ۱۳ دقیقه

به گزارش ، قدس آنلاین  مهدی طارمی ساعتی بعد از پایان بازی با ژاپن به صورت تصویری در برنامه فوتبال برتر حاضر شد تا در گفت‌وگویی نسبتا طولانی شرکت کند و به سوالات پاسخ دهد.

او در این مصاحبه از بازیکنان سابق تیم ملی دعوت کرد تا برای تماشای بازی با قطر به دوحه بروند و با حضورشان به تیم ملی روحیه بدهند.

جالب اینکه طارمی دیروز بازی با ژاپن را به نیروی حاصل از حمایت مردم مرتبط کرد و از هواداران خواست تا انرژی خود را به تیم ملی بفرستند.

اظهارات او را بخوانید:

* بازی محکم و غیرتمندانه‌ای ارائه دادیم
به همه مردم ایران بابت تلاش بچه‌ها تبریک می‌گویم و امیدوارم حال همه‌شان خوب باشد. در وهله اول تولد علی آقا دایی را تبریک می‌گویم که اسطوره فوتبال ایران است. راجع به بازی امروز هم همان‌طور که دیدید بچه‌های ما خیلی با غیرت بازی کردند. یک سری از بازیکنان‌مان سه روز پیش ۱۲۰ وقیقه بازی کرده بودند و با استراحت کمتر نسبت به ژاپن، این بازی را هم با غیرت و توانمندی خود توانستند بهترین بازی را ارائه بدهند. توانستیم بازی خیلی خوب و محکمی انجام بدهیم و در نهایت ببریم.

* ذهن برنده را در چشم تک تک بازیکنان می‌دیدم
تا الان فکر نمی‌کنم چیزهایی را که در تیم اتفاق افتاده، بیرون گفته باشم و دوست هم ندارم راجع به این مسائل صحبت کنم اما باید بگویم ما شب قبل از بازی با بازیکنان دور هم‌ جمع شدیم و یک جلسه گذاشتیم و راجع به بازی صحبت کردیم. زمانی که من حرف می‌زدم، در چشم تک تک بازیکنان نگاه کردم و ذهن برنده را در چشم‌های آن‌ها می‌دیدم. می‌دانستم بازیکنان در این یکی دو سال چه فشاری را تحمل کرده‌اند و این حس را در آن‌ها می‌دیدیم. فکر می‌کنم به غیر از خود ما ۲۵-۲۶ نفر و کادرمان که اینجا بودیم، هیچ‌کس قبول نداشت که ما بتوانیم این بازی را به این خوبی بازی کنیم و ببریم. فقط ما خودمان به خودمان اعتماد داشتیم. قطعا تمام مردم ایران برایمان دعا می‌کردند و انرژی‌های خوبشان باعث شد بازی را ببریم اما ته دل‌شان ۳۰-۴۰ درصد می‌گذاشتند که ما این بازی را به‌خاطر تیم خوب و قابل احترامی که ژاپن داشت، نتوانیم ببریم. اما همان‌طور که دیدید چون ما مصمم بودیم و ته قلب‌ همه‌مان روشن بود و می‌دانستیم می‌خواهیم چه کاری انجام بدهیم، خودمان به خودمان اطمینان و اعتماد داشتیم. همان‌طور که دیدید بعد از بازی هم بغض همه بازیکنان ترکید.

* خیلی‌ها ذات بازیکنان ما را نمی‌شناسند
بازیکنان ما، بازیکنانی هستند که الفاظی برایشان به کار برده شد که واقعاً در شأنشان نیست. خیلی غیرتمندانه بازی کردند و خیلی کوبیده شدند اما حقشان این نبود. شاید خیلی‌ها ندانند ته دل و ذات بازیکنان ما چیست ولی خود ما که اینجا هستیم، می‌دانیم و با تمام وجودمان می‌خواستیم که فقط و فقط یک حرکت انجام بدهیم؛ از روز اولی که به اردوی کیش آمدیم، فقط می‌خواستیم تمام تلاشمان را بکنیم که دل امثال شما و مردم را شاد کنیم. تنها دستاوردی که فوتبالیست می‌تواند بیاورد و در تاریخ بماند همین است. چه فایده‌ای دارد که مثلاً این تیم بزرگ‌ترین اتفاقات را رقم بزند اما مردمش شاد نباشند؟ ته داستان این بود که ما می‌خواستیم بهترین اتفاقات را رقم بزنیم که مردممان شاد باشند و دلشان با این تیم خوش باشد.

* بازیکنان بیشتر از یک فوتبالیست دویدند و جنگیدند 
اتفاقاتی رخ داد راجع به این فوتبالیست‌ها و این بچه‌های باغیرت و باشرف افتاد که نباید می‌افتاد ولی من می‌گویم که تمام تلاش‌مان را می‌کنیم که چه خوب، چه بد فقط دل مردم‌مان را شاد کنیم. ته همه داستان‌ها این است که شما، جامعه فوتبال و مردم‌مان فقط لبخند روی لب‌شان باشد. ما از شب قبل از بازی این را با خودمان بستیم. تمام بچه‌ها می‌خواستند به‌خاطر دوستان‌شان، خانواده‌شان، مردم‌مان، شما و تمام کسانی که از بچگی برایشان زحمت کشیدند، تمام تلاش‌شان را بکنند که خودشان را ثابت کنند و بگویند ما آن چیزهایی که می‌گویند، نیستیم. ما فقط آرزویمان این است که مردم را خوشحال کنیم. این موضوع باعث شد که هم انرژی خوب مردم به ما برگردد و هم انرژی خوب بچه‌ها به مردم برسد. فکر می‌کنم بعد از این بازی تقریبا همه بابت این تیم ملی و این بچه‌هایی که داریم، شاد باشند. بچه‌ها واقعا غیرتمندانه بازی کردند و من به نوبه خودم دست تک تک‌شان را می‌بوسم. از جان‌شان مایه گذاشتند و خیلی بیشتر از چیزی که یک فوتبالیست می‌دود، دویدند و جنگیدند که فقط بتوانیم شما را شاد کنیم.

* هیچ‌کس از تیم ما جدا نیست
من از روز اول گفتم ما یک تیم هستیم. ما بازیکن نیستیم. x و y برای ما بازی نمی‌کنند. ما از اول اول یک تیم بودیم و هنوز که هنوز است یک تیم هستیم. حتی قبل از بازی ژاپن من گفتم «کت تن کیه؟» کت تن بازیکن نیست، تن تیم ماست. ما شامل شما، کادرفنی، مردم و کل ایران است. به هر حال ما تمام تلاش‌مان را می‌کنیم که لبخند روی لب مردم و شما بیاید. هیچ‌کس از ما جدا نیست و همه با هم هستیم؛ حالا ما به اقتضای سن و سال یا فوتبالی که بازی می‌کنیم، الان در این برهه حضور داریم اما ته داستان این دست که آن یازده بازیکنی که در زمین بازی می‌کنند، مردم ایران هستند. اینطور نیست که کسی از ما جدا باشد.

* رگ غیرت ایرانی، غیرممکن را ممکن می‌کند
ما خودمان جزو مردم و از مردم هستیم. ما این انرژی‌های خوب مردم را که ویدئوهایش برایمان فرستاده می‌شود، می‌بینیم. یک سری از مردم شاید اصلا شرایط خوبی نداشته باشند. ما ویدئوهایی می‌بینیم که غرورمان اجازه نمی‌دهد به خاطر آن‌ها ندویم. رگ غیرت‌مان بالا می‌زند. ما ایرانی‌ها از هزاران سال قبل یک رگ غیرت در وجودمان هست که وقتی به جوش می‌آید، می‌توانیم غیرممکن را ممکن کنیم. با تمام احترام به تیم ژاپن که ستاره‌های فوق‌العاده‌ای دارد، گاهی اوقات شرایط فوتبالی نیست، بلکه انرژی درونی شما، انرژی مردم، انرژی رسانه و ... باعث می‌شود یک تیم بتواند مقابل همه بایستد و همه کار کند.

* شاید برای نسل‌های بعد اتفاق بدی رخ بدهد
شاید شرایط ما از لحاظ امکانات و ساختاری خیلی خوب نباشد. اصلا نمی‌خواهم وارد این بحث شوم و خودتان می‌دانید در فوتبال ما چقدر مشکل وجود دارد. اگر این اتفاق بزرگی که از روز اول درباره‌اش صحبت کردیم، برای این تیم نیفتد، شاید برای خیلی از نسل‌ها، رده‌ها و فوتبال‌مان اتفاق بدی بیفتد. خدا هم به دل همه جوان‌ها و مردم ما نگاه می‌کند که لطف می‌کند تا ما بتوانیم در این دقیقه، این شرایط، این جو و این ساختار، چنین اتفاقی را رقم بزنیم ولی این چیز آسانی هم نیست که اتفاق افتاد.

* از اسطوره‌ها دعوت می‌کنیم به قطر بیایند
من و همه بچه‌های تیم از تمام جامعه فوتبال و تمام اسطوره‌هایی که برای فوتبال ایران زحمت کشیدند، دعوت می‌کنم که بیایند و بازی‌ها را ببینند. این یک قوت قلب برای بچه‌ها، مردم و تیم است. من از علی آقا دایی، کریم باقری، آقای مهدوی‌کیا، آقای هاشمیان، آقای مجیدی و هر کسی که در فوتبال بوده، دعوت می‌کنیم که بیایند و نیمه نهایی و فینال را ببیند. ما از همه دعوت می‌کنیم که اگر خدا لطف کند، همه با هم این اتفاق را رقم می‌زنیم. ما همه با هم هستیم. گاهی اوقات بحث نسل‌ها می‌شود که من از پایه آن را اشتباه دانستم. بحث نسل وجود ندارد و فقط بحث برهه زمانی وجود دارد. هیچ نسلی بهتر از هیچ نسل دیگری نیست و فقط وقتی کنار هم باشیم می‌توانیم اتفاقات بزرگ را رقم بزنیم. الان که این اتفاق بزرگ افتاده از همه با آغوش باز درخواست می‌کنیم هر کسی دوست دارد بیاید و هر کسی که دوس ندارد از همانجا دعا کند اما من دوست دارم این اتفاق خوب را تمام جامعه فوتبال را با هم رقم بزنیم.

* ته همه داستان‌ها برای شادی مردم است
پس از پخش تصاویر شادی مردم: تمام تلاش این است که مردم شاد باشند. تصاویر غیرقابل پخش زیادی هم برای ما فرستاده‌اند که شما نمی‌توانید پخش کنید (با خنده). ته همه داستان‌ها ما اتفاق بزرگ را رقم بزنیم که چه شود؟ فقط برای این است که مردم بخندند. با شرایطی که ما داریم که نیاز هم نیست درباره‌اش صحبت کنیم، تمام دغدغه‌مان این است که بتوانیم این مردم را همینطور شاد و سرخوش ببینیم.

* شاید اگر اخراج نمی‌شدم، نمی‌بردیم
دوست ندارم حرف‌هایی را که در جمع‌مان زده می‌شود بگویم اما قبل از بازی من یک جمله به بچه‌ها گفتم. گفتم مطمئنم که بازی را می‌بریم و خدا من را آن تایم اخراج کرد.‌ نمی‌دانم چرا اخراج شدم ولی یک مصلحتی پشتش بود و مصلحتش را بعد از بازی فهمیدم. به بچه‌ها هم گفتم اگر من بخواهم در زمین باشم، شاید با من نتوانید ببرید. شاید مدلی که من بازی می‌کنم، به کار این بازی نیاید. شما باید طور دیگری بازی کنید تا بتوانید ببرید. حس من این است که شما بدون من می‌برید و شاید اگر من باشم، اتفاق خوبی نیفتد. من به این موضوع ایمان داشتیم و به بچه‌ها قبولاندم که می‌برید، چون شما مرد روزهای سخت هستید. زمانی که بازی شروع شد، ما دنبال این بودیم که دوئل‌ها و توپ‌های بلند را ببریم و همه توپ‌های بلند را ما بردیم و همه توپ‌های دوم را بردیم. استراتژی که ما داشتیم، از کادرفنی ما، امیرخان، آقای الهویی و بقیه بود که آن را چیدند. ما یک کادرفنی قوی داریم و توانستیم آنالیزهای خیلی خوبی در این دو روز انجام بدهیم و خودمان را برای ژاپن آماده کنیم و این مسائل باعث شد که در این بازی خیلی خوب آن چیزی را که می‌خواستیم اجرا کنیم و ببریم.

* مدیون سه بازیکن مصدوم تیم هستیم
این برد در وهله اول برای صادق محرمی، مرتضی پورعلی‌گنجی و مجید حسینی است. اینها کسانی هستند که برای ما تمام تلاش‌شان را کردند و از خودشان گذشتند و برای ما مصدوم شدند. ما وقتی بین خودمان صحبت می‌کردیم، مدیون اینها بودیم و باید تمام تلاش‌مان را می‌کردیم. از الان به بعد هم باید به خاطر اتفاقات ناگواری که برایشان افتاد، تمام تلاش‌مان را بکنیم. به هر حال فوتبالیست‌ دوست دارد همیشه بازی کند اما همین که کنار ما مانده‌اند و به ما انرژی می‌دهند، ممنونیم. ما به آنها مدیون بودیم.

* میانگین سنی بالا، تجربه هم به همراه دارد
همه تیم‌های دنیا منتقد دارند؛ حالا چه درست درباره‌شان صحبت شود و چه غلط. صحبت‌هایی درباره تیم ما که یک تیم پیر و مسن است صورت می‌گرفت اما به هر حال میانگین سنی بالا تجربیاتی هم به همراه دارد. این تجربیات باعث می‌شود که بتوانیم بعضی از بازی‌ها را ببریم. امید جزو کسانی است که همیشه دوندگی بالایی دارد و تلاش می‌کند و در دقیقه ۹۳ هم دیدید که چه استارتی زد. بقیه بازیکنان هم همینطور. وقتی که رگ غیرت ایرانی‌ها به جوش بیاید، همه توان‌شان را می‌گذارند که بتوانند بهترین عملکرد را داشته باشند.

* سردار منتظر انتقام از ژاپن بود
سردار از مرحله گروهی می‌گفت منتظرم در بازی با ژاپن، چهار سال پیش را تلافی کنیم. تمام ذهنش این بود. اصلا نمی‌دانست به ژاپن می‌خوریم یا نه اما تمام ذهنش این بود. من به او گفتم تو کار را برایمان درمی‌آوری. مطمئن بودم که سردار می‌توانست یک حرکت خوب برایمان انجام بدهد. همانطور که دیدید خیلی هم خوب بازی کرد. همه رسانه‌ها درباره این صحبت می‌کنند که ما نیمه دوم را چقدر خوب بازی کردیم اما به نظرم ما نیمه اول هم بد بازی نکردیم. به هر حال نسبت به استراتژی که داشتیم، ژاپن توپ را داشت و ما منتظر ضدحملات بودیم و سه موقعیت خیلی خوب هم داشتیم که می‌توانستیم گل بزنیم و ژاپن هم یکی دو موقعیت داشت. در نیمه اول هم اینطور نبود که ژاپن خیلی بهتر از ما باشد. در کل ما در ۹۰ دقیقه تیم یکدست و یکدل‌تری بودیم و توانستیم ببریم.

* نیمکت ما از یازده بازیکن اصلی بهتر بودند
درباره سردار و امید گفتم اما جا دارد درباره علی بیرانوند بگویم که عالی بود، درباره رامین بگویم که عالی بازی می‌کرد. شجاع، حسین کنعانی، میلاد محمدی، سعید عزت‌اللهی که واقعا دمش گرم، خیلی در این دو بازی دوید. سامان قدوس، علی جهانبخش که بهترین بازی‌اش در این تورنمنت بود و قولی را که به ما داده بود، عملی کرد. محمد محبی که خیلی‌ها انتظار نداشتند اما ما ایمان داشتیم این پسر یک کاری می‌کند و تهش یک کاری هم کرد. حتی نیمکت ما. ما زمانی که گل می‌زدیم یا اتفاقی می‌افتاد، همه نیمکت با همه وجود اعتراض می‌کرد، خوشحال می‌شد، غمگین می‌شد؛ همه کار می‌کردند که بچه‌ها در زمین انرژی بگیرند و این مهم‌ترین امتیازی بود که ما داشتیم. نیمکت ما از یازده نفر ما بهتر بودند. انرژی که نیمکت و کادر می‌دادند و کسانی که بالا نشسته بودند و تدارکات و ماساژوری که به بچه‌ها انرژی می‌دادند، از یازده تا مهم‌تر بود و بچه‌ها هم این را درک می‌کردند و پذیرفته بودند و بی وقفه تلاش می‌کردند تا این اتفاق خوبی رخ بدهد.

* خدا به دل حسین نگاه کرد
حسین کنعانی خیلی حرفه‌ای پنالتی گرفت. او خیلی در این مدت اذیت شد و مطالبی که نباید زده می‌شد، زده شد اما حسین بچه خوبی است و تمام تلاشش را می‌کند که تیم موفق شود. نباید همه چیز را پای صحبت‌ کردن آدم‌ها بگذاریم، ذات آدم‌ها را فقط دوستان صمیمی آدم می‌بینند. بعضی صحبت‌ها را نباید زیاد به دل گرفت و فقط آن آدم‌ها می‌توانند راجع به یک سری اشخاص صحبت کنند. خدا به دل حسین نگاه کرد که چنین اتفاقی را رقم زد. نه حسین، همه بازیکنان زحمت کشیدند و باید دست تک تک بازیکنانی را که در زمین و بیرون از زمین بودند، بوسید. واقعا از دل‌شان گذاشتند که شما را شاد کنیم.

* قرار بود حسین پنالتی‌زن اول باشد
ما در ۱۰ روز اخیر خیلی پنالتی تمرین کردیم‌. علیرضا بیرانوند، پیام نیازمند و سیدحسین کسانی هستند که در ایران پنالتی گیرند. فکر می‌کنم از ۲۴ ضربه پنالتی، ۲۲ تا هربار گل می‌شد و دوتا هم خودشان به تیر یا بیرون می‌زدند، انقدر بازیکنان ما خوب پنالتی می‌زدند. علی بیرانوند و پیام می‌گویند شما عالی می‌زنید و ما نمی‌توانیم کاری کنیم. در آن صحنه هر کسی جز علی جهانبخش هم می‌زد، قطعا گل می‌زد. من بعد از بازی فهمیدم قرار بوده پنالتی زن اول تیم حسین کنعانی باشد اما دقیقه ۹۴ یکباره بچه‌ها تصمیم گرفته‌اند علی بزند. به‌ هر حال علی تجربه بالاتری دارد و میادین بزرگتری دیده است و بازی‌های بزرگتری انجام داده است و قطعا علی در آن زمان بهترین شخص بود. علی، رامین و سردار بهترین بازیکنانی بودند که در آن زمان بتوانند پنالتی بزنند. شاید در دقیقه ۶۰ حسین اوکی بود اما آن تایم‌های معقول‌تر بود.

* هر اتفاقی، حکمتی دارد
بازی با سوریه: به هر حال هر اتفاقی که رخ می‌دهد، بخشی از زندگی است. شاید اگر آن کارت قرمز نبود، توپ گل می‌شد و اصلا به این بازی نمی‌رسیدیم. حتی اگر آن توپ گل نمی‌شد و می‌بردیم و من در بازی با ژاپن بازی می‌کردم، چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. من ۹۹ درصد می‌گویم اگر بازی می‌کردم، این اتفاق رخ نمی‌داد و بچه‌ها باید بدون من این بازی را می‌بردند. مدل بازی ما، با من و بدون من متفاوت است. هر چیزی حکمتی دارد. شاید آن تایم خیلی ناراحت بودم و گله می‌کردم اما وقتی فکر کردم دیدم قطعا حکمتی هست و حکمتش این بود که بچه‌ها امروز ببرند.

* کار خودمان را انجام بدهیم، اتفاق خوبی رقم می‌زنیم
ما در دو تورنمنت کافا و اردن با قطر و ازبکستان و اردن بازی کردیم که الان از این چهار تیم حاضر در نیمه نهایی، سه تا در آن تورنمنت بودند. ما شناخت خیلی خوبی از ازبکستان و قطر و حتی اردن داریم که اگر یک درصد از آن طرف به فینال صعود کند و ما با یاری خدا و دعای شما از این طرف صعود کنیم، اطلاعات خیلی خوبی داریم. تمام چیزهایی را که باید انجام بدهیم، می‌دانیم و اگر همه در آن روز کار خودمان را انجام بدهیم، می‌توانیم بهترین عملکرد را داشته باشیم و اتفاق خوبی را رقم بزنیم.

* دوست داشتم با قطر روبه‌رو شویم
ازبکستان تیمی است که شبیه ایران بازی می‌کند و فیزیکی‌تر است و جنگندگی دارد اما قطر دوست دارد مالکانه بازی کند. با تمام احترام به هر دو تیم ولی من دوست داشتم قطر بیاید، چون رفقای زیادی در قطر دارم و خیلی وقت‌ها با هم صحبت می‌کنیم. به خاطر دوستانم دوست داشتم قطر بیاید. همه کسانی که الان در قطر بازی می‌کنند، در دوران حضور من در قطر بودند و دوستانم هستند.

* این خوشحالی زودگذر را جدی نمی‌گیریم
ما روز اول هم صحبت کردیم که خوشحالی ما زمانی است که بتوانیم اتفاق بزرگ را رقم بزنیم. به هر حال ذات آدم است و با این پیروزی یک حس خوشحالی داریم اما این، آن‌ خوشحالی که ما می‌خواهیم نیست. خوشحالی ما زمانی است که بتوانیم اتفاق بزرگ را رقم بزنیم. این خوشحالی زودگذر را جدی نمی‌گیریم و فردا دوباره تمام تلاش‌مان را می‌کنیم که بتوانیم اتفاق خوبی را در بازی قطر رقم بزنیم.

* طارمی در پایان در پاسخ به این سوال میثاقی که اتفاق بزرگ چیست، گفت: «کت تن کیه؟»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.