در این انتخابات، ۱۵هزار و ۲۰۰نفر برای رسیدن به ۲۹۰صندلی سبز بهارستان رقابت می‌کنند؛ رقابتی سالم ان‌شاءالله. برگزارکنندگان انتخابات می‌گویند صلاحیت ۷۵درصد داوطلبان احراز شده و از تمام گرایش‌ها و جریان‌های سیاسی در میان آن‌ها وجود دارد. در این میان، سایه سنگین انتخابات مجلس شورای اسلامی نباید ما را از اهمیت انتخابات مجلس خبرگان رهبری غافل کند؛ هر چند در فضای تبلیغات طبیعتاً خیلی بروز و ظهور نداشته باشد.

تبلیغات انتخاباتی در کلانشهرها با شهرهای کوچک‌تر و روستاها متفاوت است و هر کدام حال و هوای خودش را دارد؛ مهم پرهیز از طایفه‌گرایی است، چه طایفه سیاسی و چه غیر آن. به لطف فضای مجازی، اگر چه شکل و شمایل تبلیغات انتخاباتی متنوع شده، اما هنوز هم خیلی‌ها هستند که از چاپ پوستر و تراکت و بنر و... دل نمی‌کنند؛ با آن ژست‌های متفکرانه و فیگورهای دلبرانه که در غم‌بارترین لحظات هم دل ملت را شاد می‌کند! سوپرمن‌هایی هم می‌آیند تا یک تنه - شاید هم با کمک طایفه سیاسی‌شان - مشکلات زمین و زمان را یکسره حل کنند. وعده که خرج ندارد؛ کی مرده، کی زنده! سفره اطعام و کارت هدیه و تراول و این چیزها - تازه اگر از جیب خود نامزد باشد - خرج دارد که بعید می‌دانم دیگر به کار بیاید؛ به کار می‌آید؟

رفتار انتخاباتی نامزدها رابطه‌ای دوسویه با رفتار انتخاباتی ما مردم دارد و به‌گمانم پس از یازده دوره انتخابات مجلس، ۱۳دوره انتخاب رئیس‌جمهور، پنج دوره انتخاب خبرگان رهبری، ۶ دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا و... هر دو طرف و البته نهادهای نظارتی به‌جایی رسیده باشند که در این دوره کاربرد و کارکرد دروغ، فریب، توهین، تهمت، تخریب، تطمیع و... کمتر شود و نتیجه انتخابات به عدالت نزدیک‌تر. برخی فعالیت‌های جوان‌ترها در کمک به انتخاب آگاهانه و شناختن و شناساندن اصلح - از پایتخت گرفته تا گوشه و کنار کشور - این امید و نوید را می‌دهد؛ مثل اعلام موجودیت چهره‌ها و افراد جدید و فهرست‌های برآمده از ائتلاف‌های واقعاً مردمی.

در کنار تبلیغات چهره به چهره و سنتی و فرصت‌های اطلاع‌رسانی صدا و سیما، فضای مجازی هم - اگر مصوبات هوشمندانه مراجع ذی‌صلاح اجازه دهد - فرصت و امکان خوبی برای شناخت نامزدها و انتخاب درست است، به شرط اینکه پیش از آن هر کس بنا بر اولویت‌ها و دغدغه‌هایش، شاخص‌های روشنی برای انتخاب داشته باشد. به عنوان نمونه در حوزه اقتصاد که مهم‌ترین مسئله امروز کشور است، آشنایی با راهکار درست برای رفع ریشه‌ای مشکلات کشور و آگاهی از موضع نامزد مدنظرمان در قبال آن راهکار، ما را از افتادن در دام بازی‌های برخی جریان‌های سیاسی نجات می‌دهد؛ جریان‌هایی که گاهی اگر چه به لحاظ سیاسی با هم اختلاف‌‎‎نظر دارند، اما یک دیدگاه اقتصادی را دنبال می‌کنند؛ با تفاوت در برخی جزئیات و نحوه اجرای آن. حالا اگر امکان این شناخت برای ما فراهم نیست، طبیعتاً می‌توانیم به انتخاب افرادی اعتماد کنیم که قبولشان داریم؛ سپردن انتخاب به بخت و اقبال در واپسین لحظات دور از انصاف است، همان‌طور که کوتاهی نامزدها در معرفی صحیح خودشان و تلاش برای اغوای رأی‌دهندگان.

تبلیغات انتخاباتی تا پایان روز نهم اسفند ماه ادامه دارد. رفتار جریان‌های سیاسی، نامزدها و هوادارانشان در این روزها اگر در چارچوب قانون و اخلاق سپری شود می‌تواند فرصت ارج نهادن به مردم و نظام برآمده از اراده آنان باشد و اگر نه، زمانی برای قربانی کردن دستاوردهای ۴۵سال مردم‌سالاری، پیش پای منافع شخصی و جناحی.