هر فردی در برابر امام عصر خود مسئول است و برای تحقق جامعه مهدوی وظایفی برعهده دارد. زنان علاوه بر نقش عمومی که همه انسان‌ها بر عهده دارند، می‌توانند در مواردی خاص ایفای نقش کرده و جامعه را برای ظهور آماده کنند.

سیده مریم پورحسینی، عضو هیئت علمی مدرسه علمیه نرجس(س) و یکی از پژوهشگران مهدویت معتقد است اگر زنان با شناخت خود و امام زمانشان به خودسازی و تربیت نسل منتظر بپردازند و در جامعه بر انجام فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی همت بیشتری داشته باشند، می‌توانند زمینه‌ساز تربیت و رشد جامعه آرمانی باشند. گفت‌وگوی ما را با ایشان در ادامه می‌خوانید.

بانوان و تربیت نسل مهدوی

استاد پورحسینی با تأکید بر اینکه نهاد خانواده، کهن‌ترین و ریشه‌ای‌ترین نهاد بشری است، بیان می‌کند: هر فردی در خانواده چشم به هستی باز می‌کند، در آن رشد کرده و با آن به کمال می‌رسد. نهاد خانواده ماندگارترین و ابدی‌ترین نهاد بشری است و زندگی خانوادگی در سیر تکاملی خود می‌تواند پس از زندگانی این جهانی در بهشت برین نیز ادامه پیدا کند. اما اگر در این نهاد، اعضای خانواده به حال خود رها شوند و زن و شوهر به دنبال خواسته‌های خود بروند، اجتماع به صورت ناموزون و ناهماهنگ درمی‌آید و هرج و مرج و بی‌بندوباری بر آن حاکم خواهد شد. زیرا اجتماع وابسته به خانواده و تربیت خانوادگی است که آن نیز مرهون زحمات، تلاش و فداکاری مادر و زن خانواده است.

او ادامه می‌دهد: از آنجا که اصلاح جامعه، به اصلاح فرد وابسته است، تا فرد اصلاح نشود، جامعه نیز اصلاح نخواهد شد و در این اصلاح، نقش زن در خانواده بسیار مهم است. اجتماع ویژگی‌های افرادش را به خود می‌گیرد. یعنی وقتی محیط سالم می‌شود که افراد آن جامعه، مردمی پرهیزکار باشند و پیوسته در راه اصلاح قدم بردارند. این حرکت تربیتی و اخلاقی در جامعه نشانگر وجود زنان و مادرانی است که افرادی باایمان و باتقوا در خانواده و در دامان پر مهر خود می‌پرورانند.

زن منتظر، منتظرپرور است

پژوهشگر مؤسسه علمی تحقیقی مکتب نرجس(س) تشریح می‌کند: بنابر آموزه‌های قرآنی، زنان رکن مهم و اساسی اجتماع انسانی هستند و خداوند تبارک و تعالی در آیه13 سوره حجرات، اجتماع خانوادگی را اصل و پایه جامعه قرار داده و فرموده است: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِن ذَکَرٍ وَأُنثَی وَ جَعَلنَاکُم شُعُوباً وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ الله أتقاکُم؛ یعنی ای مردم، ما شما را از زن و مرد آفریدیم و شما را به صورت ملت‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. نه به یکدیگر فخر بفروشید و دچار خودبرتربینی فردی یا گروهی یا ملی شوید، مسلماً گرامی‌ترین شما نزد پروردگار پرهیزکارترین شماست». زنان به‌عنوان رکن اساسی و عنصر اصلی خانواده نقش‌هایی دارند که یکی از مهم‌ترین نقش‌های آنان به‌عنوان مادر، تربیت نسل منتظر است.

استاد پورحسینی می‌گوید: در جامعه مهدوی تمام نگاه‌ها به سمت نسلی است که بار مهدوی بودن جامعه در آینده بر دوش آن هاست. نخستین معلم این نسل نیز مادران هستند. در حقیقت عمده‌ترین و مهم‌ترین نقش‌آفرینی زن منتظر، منتظرپروری است. زنانی که تنها به آماده شدن خود برای استقبال از امام عصر(عج) بسنده نمی‌کنند بلکه خود را موظف به زمینه‌سازی در دیگران دانسته و به تربیت منتظران واقعی می‌پردازند. آن‌ها در این مسیر با احساس تکلیف به بهانه ادامه تحصیل یا اشتغال از مسئولیت شانه خالی نمی‌کنند و با تربیت فرزندان مهدوی به امام زمان خود یاری می‌رسانند. اگر همه بانوان در انجام این هدف کوشا و پرتلاش باشند علاوه بر اینکه خود، جزو یاران امام زمان(عج) قرار می‌گیرند، صف یاران حضرت را نیز پرشمارتر می‌کنند.

عاطفه مادری، بستری برای عواطف خانوادگی و اجتماعی

این استاد حوزه علمیه یادآور می‌شود: دامان مادر، نخستین مدرسه و پایگاه تربیت است که کودک در آن از همان سال‌های اول زندگی، علم و اخلاق و دین می‌آموزد. در روایتی از رسول خدا(ص) آمده: «بدانید همه شما حافظ مصالح هستید و همه شما در برابر کسانی که حافظ مصالح آنان هستید، مسئولید. زن نیز حافظ مصالح خانواده شوهر و فرزندان او است و در برابر آنان مسئول است». در این روایت، پیامبر(ص) به‌صراحت زنان را حافظ مصالح خانواده شوهر و فرزندانش دانسته است که یکی از مصالح فرزندان، اهتمام به تربیت دینی آنان است. او باید فرزندانشان را مهدوی و مهدی‌یاور تربیت کند.

او تصریح می‌کند: یکی دیگر از نقش‌های مؤثر و مهم زنان در آفرینش، نقش همسری است که این نقش عامل اصلی در تکامل زنان و همسرانشان به‌شمار می‌آید. زنان با توجه به مهارت‌هایی که دارند می‌توانند در زندگی و خانواده نقش بسزایی در تحقق جامعه مهدوی داشته باشند، پس اگر درزمینه مهدویت و جامعه مهدوی آگاهی لازم را داشته باشند، با استفاده از موقعیت‌شناسی دقیق و توده‌های درونی خود می‌توانند این مسئله را در خانواده به عنوان اصل مهم دینی جا افتاده بیان کنند. همان‌گونه که خداوند در قرآن دستور می‌دهد خود و خانواده خود را از آتش دور نگه دارید، بدون تردید ارتکاب گناه عین آتش است. از آنجا که زن و مرد، هر یک برای دیگری در حکم لباس‌اند و تأثیرگذاری آن‌ها بر هم انکارناپذیر است، وظیفه دارند با همفکری و عمل، خانواده را از آتش انحراف و گناه مصون دارند و در این میان، نقش زنان از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا خانواده حول محور زن می‌چرخد و قدرت عاطفه او در حدی است که قادر است بسیاری از امور سخت را آسان و بسیاری از امور آسان را دشوار سازد. خط فکری و عقیدتی زن خواه ناخواه تأثیری عمیق بر همسر و فرزندان بر جا می‌نهد. او است که می‌تواند مهدویت را در خانواده تبدیل به یک دغدغه مهم کرده یا با عملکرد نادرست خود، اندیشیدن به آن را از صفحه ذهن همسر و فرزندان محو کند.

استاد پورحسینی خاطرنشان می‌کند: زنان جامعه ما اگر بخواهند در تحقق جامعه مهدوی نقشی مؤثر داشته باشند، باید در تمام زمان‌ها برای رسیدن به هدفشان دنبال فرصتی مناسب جهت کسب مهارت‌های لازم مدیریت خانه باشند. زنان مؤمن و مهدی‌یاور می‌توانند از این فرصت‌ها برای آگاهی بیشتر شوهر از حقایق و محکم کردن پایه‌های اعتقادی او تلاش کنند و به وسیله رفتار محبت‌آمیز تغییراتی مثبت، چه اخلاقی، چه اعتقادی و چه معنوی در خانواده ایجاد کرده و خانواده خود را به سوی جامعه آرمانی سوق دهند.