رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته در حاشیه برنامه هرساله‌شان برای کاشت نهال در روز درختکاری، حضور مردم پای صندوق‌های رأی و شرکت در انتخابات را «جهاد» خواندند و در شرح این تعبیر فرمودند: «دشمنان حدود یک‌سال با تبلیغات خود تلاش کردند مردم را از حضور در انتخابات منصرف کنند و انتخابات از رونق بیفتد، اما مردم با حرکت بزرگ و حماسه‌آمیز خود در ۱۱ اسفند، به مواجهه با تلاش دشمنان رفتند». علاوه بر این، اگر در بیانات ایشان به مناسبت‌های مختلف جست‌وجو کنیم، انواعی از «جهاد» را می‌یابیم که گاهی خودشان آن‌ها را تعریف هم کرده‌اند: جهاد اجتماعی، جهاد علمی، جهاد اقتصادی، جهاد فرهنگی، جهاد فکری، جهاد سیاسی، جهاد کبیر و جهاد تبیین.
شاید اینجا لازم باشد اجمالاً به بیان تعریف ایشان از «جهاد» بپردازیم که برگرفته از قاموس اسلام است. دو برداشت ساده و رایج از جهاد وجود دارد که رهبر معظم انقلاب آن‌ها را در چارچوب فرهنگ اسلامی درست نمی‌دانند. یکی، تعریف لغوی از جهاد به معنای مطلق «کوشش در راه خدا» در هر زمینه‌ای مانند کسب مال، کسب علم و... است. رهبر معظم انقلاب در رد این تفسیر، به وجود عمل خاص «جهاد» در کنار دیگر واجبات به عنوان فروع دین اشاره می‌کنند. دیگری، تفسیر جهاد منحصراً به عنوان نبرد مسلحانه با دشمن است. ایشان با اشاره به وجود اشکال مختلفی از جهاد در قرآن این تعریف را اگر چه مرتبه عالی جهاد می‌دانند، اما معتقدند جهاد در مبارزه مسلحانه خلاصه نمی‌شود.
به عقیده حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، جهاد زمانی درست تفسیر می‌شود که «تلاش برای پیشبرد هدف»، با «درگیری با دشمن» همراه شود. ایشان می‌فرمایند: «جهاد به‌طور مطلق یعنی درگیری و مبارزه با قدرت‌های ارتجاعی ضد تعالی و تکامل انسانی – یعنی ضد اسلام و ضد قرآن – هر جور که با این‌ها درگیری کردید». البته ایشان برای جهاد درجات و مراتب قائل‌اند؛ یکی ارزشمندتر و دارای اجر بیشتر و یکی نازل‌تر و کم‌ارزش‌تر.
حالا چرایی اطلاق تعبیر «جهاد» به شرکت مردم در انتخابات بهتر فهمیده می‌شود؛ و با همین نگاه است که در جمهوری اسلامی انتخابات نه فقط یک «امر ملی» که یک «امر دینی» هم هست.

انتهای پیام/