پیامبر عظیمالشأن اسلام(ص) در حدیثی میفرماید: «أیها الناس قد أقبل إلیکم شهر رمضان». در این حدیث، خطاب حضرترسول(ص) فقط به مؤمنان نیست، بلکه آنحضرت همه بندگان خدا را به بهرهبردن از برکات این ماه فرامیخواند. البته درک حقیقت و عظمت این ماه که سفره گشوده رحمت و مغفرت الهی برای بندگان است، برای ما امکانپذیر نیست؛ فقط مقداری میدانیم که باید از این ضیافت بهرهمند شد.
همه ماهها و روزها و لحظهها مخلوق خداوند متعال هستند، اما ارزش و اهمیت یکسانی ندارند. در میان ماههای سال، رجب و شعبان و رمضان ماههای ویژهای هستند، اما در میان این سه ماه نیز رمضان است که سرور همه زمانها بهشمار میآید. فضیلتهایی که در این ماه مبارک وجود دارد، نهفقط در ماههای دیگر نیست، بلکه حتی در رجب و شعبان نیز وجود ندارد. بنابراین در میان مخلوقات زمانی خداوند، چیزی بالاتر از ماه مبارک رمضان نداریم.
یکی از مهمترین دلایل برتری رمضان بر ماههای دیگر آن است که این ماه مبارک، ماه نزول قرآن است. حقیقت قرآن و دلیل نزول آن در این ماه و همچنین اهمیت و عظمت شبهای قدر نیز برای ما قابل درک نیست. خداوند خطاب به پیامبراکرم(ص) در سوره قدر میفرماید: «و ما أدراک ما لیله القدر». البته خداوند در آیه بعدی این سوره، با تشبیه یک امر غیرمحسوس به یک امر محسوس فرموده است که «شب قدر از هزار ماه بالاتر است». بدینترتیب خداوند میخواهد با تأکید بر اینکه انسان نمیتواند عظمت شبهای قدر را درک کند، در عین حال عظمت این شبهای خاص را که در ماه رمضان واقع شدهاند، به ما گوشزد کند.
از سوی دیگر باید بدانیم ماه مبارک رمضان فرصتی است که خداوند متعال در اختیار بندگانش قرار داده است که این فرصت بهترین نشانه برای رحمت خداوندی است؛ رحمتی که همه موجودات عالم از آن بهرهمندند. هرچه در این ماه هست، رحمت الهی است. در این ماه مبارک باید بر سفره رحمت خداوند بنشینیم، حداکثر بهره را از آن ببریم و عقبماندگیها و غفلتها را جبران کنیم.
مهمترین توصیههایی که درباره این ماه مبارک میتوان کرد عبارتاند از: توجه به خداوند متعال، تمرین مراقبت از گوش و چشم و زبان و قلب، استفاده از فیوضات و برکات جاری الهی، غنیمتشمردن تکتک لحظات شبانهروز، انس با قرآن و فهم و تدبر در آن، آموزش قرآن به فرزندان و توفیق درک شب قدر که نقطه اوج فیوضات این ضیافت الهی است. البته روشن است که برای عمل به این توصیهها باید از ذاتاحدیت کمک گرفت که توفیق آن را به ما بدهد، زیرا ما بندگان ناتوانتر از آنیم که خود بتوانیم از معنویت و عظمت این ماه بزرگ بهرهای ببریم.
خوشبختانه این سعادت مضاعف را داریم که میتوانیم برای بهرهمندی از این ایام مبارک از ائمهاطهار(ع) کمک بگیریم تا ایشان ما را دستگیری و هدایت کنند تا اینکه مبادا بدون اینکه حتی یک جرعه و لقمه از سفره رحمت الهی متنعم شویم، گرسنهتر از پیش برگردیم. بنابراین باید با توسل به ائمههدات(ع) دعا کنیم که چشممان باز شود تا بتوانیم بیشترین استفاده ممکن را از این ماه مبارک داشته باشیم.
نظر شما