دکتر ایرج خسرونیا ادامه می دهد: هر پزشک عمومی با ۱۰ یا  ۱۵سال سابقه به اندازه یک متخصص برایش تعرفه تعیین می شود اما یک متخصص داخلی با اینکه ۱۵ سال سابقه دارد تعرفه ای برابر با پزشک تازه فارغ التحصیل شده دارد.

تعرفه پزشکان داخلی

این پزشک متخصص داخلی می افزاید: تعرفه پزشکان داخلی کفاف مخارج شان را نمی دهد چراکه درآمد آنان تنها از راه نسخه نویسی و نسبت به دیگر پزشکان بسیار کم است.

وی اذعان می کند: تعرفه پزشکان داخلی بدون هیچ افزایشی، سال های سال ثابت بود و اکنون نیز نسبت به تورم بسیار پایین است. برای مثال سال گذشته با تورم حدود ۴۵درصد، این تعرفه تنها ۲۰درصد افزایش داشت و در سال جاری نیز با تورم حدود ۵۰درصد، تعرفه پزشکان داخلی ۳۵درصد تعیین شد و این موضوع نشان می دهد درآمد پزشکان داخلی نسبت به سال قبل ۱۰ تا ۱۵درصد کاهش داشته است.

تأمین مخارج درمان توسط سازمان های بیمه گر

خسرونیا می افزاید: پزشکان داخلی مجبورند برای تأمین مخارج مطب و زندگی سختی زیادی را متحمل شوند. ما انتظار نداریم مردم از جیبشان این هزینه را بپردازند بلکه انتظارمان از سازمان های بیمه گر است که در ازای پولی که بابت بیمه از مردم می گیرند حداقل هزینه درمان کارگر و کارمندی که بیمار است را بپردازند.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران تصریح می کند: در تمام دنیا هزینه درمان به عهده سازمان های بیمه گر است اما متأسفانه در ایران با اینکه مردم درآمد زیادی ندارند اما هزینه های درمان را از جیب خود باید پرداخت کنند که این موضوع برایشان غیرقابل تحمل و سنگین است. بنابراین انتظارمان از سازمان های بیمه گر، دولت و سازمان برنامه و بودجه این است که به مشکلات متخصصان داخلی، اطفال، عفونی و رشته هایی که نسخه نویس هستند سر و سامان بخشند تا پزشکان از این رشته فرار نکنند. چراکه در حال حاضر بسیاری از متخصصان داخلی بلافاصله پس از فارغ التحصیلی یا به برای گرفتن فوق تخصص اقدام می کنند یا این رشته را ترک و به کار دیگری می پردازند و یا مهاجرت می کنند.

دوره رزیدنتی

خسرونیا با اشاره به آموزش ۶ ماهه پزشکان در دوره رزیدنتی بیان می کند: با وجود اینکه پزشکان داخلی در دوره رزیدنتی به مدت ۶ ماه آموزش می بینند اما فوق تخصص های گوارشی که در حال فعالیت هستند اجازه کار به پزشکان داخلی نمی دهند. از طرفی در انجمن گوارش پزشکانی هستند که از فعالیت پزشکان متخصص داخلی در بیمارستان های دولتی و خصوصی جلوگیری می کنند و چنین می پندارند که درآمد تنها برای آنان باید باشد.

وی ادامه می دهد: در بیمارستان های دولتی یا خصوصی معمولا دو یا سه پزشک فوق تخصص در رشته های مختلف فعالیت می کند که هر یک ادعا دارد که باید همه کار درمان را خودش انجام دهد در نتیجه متخصصان داخلی در آن بیمارستان بیکار می مانند در حالی که در گذشته پزشک متخصص داخلی مادر طب محسوب می شد و حرف اول و آخر را متخصصان داخلی می زدند.

اکنون نیز در سراسر دنیا در موضوع درمان، متخصص داخلی حرف اول و آخر را می زند اما متأسفانه در کشور ما به دلیل شرایط خاصی که درباره مدرک گرایی وجود دارد، هرکس مدرک بالاتری دارد مورد احترام بیشتری است بنابراین در بیمارستان های دولتی و خصوصی نیز هر پزشکی که فوق تخصص است همه کار را به عهده می گیرد و به متخصص داخلی فرصت فعالیت نمی دهد.

خسرونیا با اظهار امیدواری می گوید: امید است مسئولان وزارت بهداشت و درمان برای تقویت این رشته بیشتر تلاش کنند تا در کشورمان کمبود پزشک داخلی نداشته باشیم.