شهیده‌ای که هنگام شهادت، 16 سال بیشتر نداشت و سرشار بود از ایمان به خدا و امید به زندگی. دخترکی خوش زبان و پر از جنب و جوش که اعتقاد و ارادت ویژه‌ای به حاج قاسم و مکتب حاج قاسم داشت و در تمامی مراسم مذهبی روستا با شور وصف ناپذیری حضور پیدا می‌کرد. خانمی و متانت در رفتار و گفتار و کردارش موج می‌زد.

کسی نمی داند... شاید در یکی از همان مجالس اهل بیت(ع) یا هنگام زیارت شهید گمنام دهه فاطمیه در دلش آرزوی شهادت کرده بود که اینگونه زود به آرزویش رسید. او درک کرده بود که «ما ملت شهادتیم، ما ملت امام حسینیم…»

حالا چند ماهی است که شهیده زینب یعقوبی در روستای پدری‌اش؛ کهنوج معزآباد، در مزاری که برای شهیدی گمنام در نظر گرفته شده به خاک سپرده شده است.

در آستانه میلاد با سعادت امام رضا(ع)، خادمان شاه خراسان که حامل بیرق سبز حرم رضوی بودند در منزل نخستین شهید روستا، شهیده زینب یعقوبی حضور پیدا کردند و و با اهدای تبرکی والدین این شهیده را میهمان خوان رضوی کردند.

لازم به یادآوری است کاروان‌های زیر سایه خورشید، توسعه صحن و سرای رضوی در سراسر کشور است و ۱۷ سال است که کاروان‌هایی با عنوان کاروان‌های رضوی متشکل از جمعی از خدام به نقاط مختلف کشور رفته و حال و هوای زیارت را برای مردم به ارمغان می‌برند تا همه زائر امام رضا(ع) باشند.

محمد حسین مروج کاشانی