این حرکت‌ها نویدبخش ایجاد یک جریان و جهش قابل توجه در زمینه شناخت تعالیم امام رضا(ع) و عمومی‌سازی معارف ایشان است.

امام رضا(ع) و حرم رضوی یکی از محورهای وفاق، امید، دلبستگی ملی و همبستگی ایرانیان و بلکه شیعیان در جهان به شمار می‌رود و این رویکرد، ظرفیت بی‌نظیر عظیمی برای تحول فردی و اجتماعی جامعه ایرانی و نیز جوامع اسلامی فراهم آورده است.

در این رابطه مسئله شناخت یا معرفت امام، یکی از ارکان زیارت معرفی شده‌ و مقدمه و ریشه هر تحولی بر این اساس به معرفت امام باز می‌گردد که دارای سطوح و مراتب گوناگونی است و اقشار گوناگون با تلاش خود و عنایات الهی هر کدام به مراتبی از این معرفت دست می‌یابند و جریان هدایت مردم و ملل شکل می‌گیرد و تداوم می‌یابد.

در این زمینه تبدیل معارف و آموزه‌های رضوی به رفتار عمومی و عادات نیک اجتماعی پایدار در سطح جامعه و همچنین ارتقای موقعیت و منزلت حرم مطهر رضوی و مشهدالرضا(ع) به عنوان یک قطب تأثیرگذار در مناسبات جهان اسلام، مأموریت و وظیفه‌ای ملی و بین‌المللی به نظر می‌رسد.

رهبر معظم انقلاب در دیدار هیئت علمی کنگره جهانی حضرت رضا(ع) تأکید کردند جهان شناخت چندانی از ائمه معصومین(ع) ندارد و همچنین تصریح کردند عدم شناخت ائمه(ع) در برخی جوانان داخل نیز، کمتر از غیرمسلمانان و غیرشیعیان نیست. 
برای جبران این کاستی‌ها ایجاد نقاط جهش و تحول می‌تواند تلاش‌ها برای معرفت افزایی را ثمربخش تر سازد، از این رو ضروری است پژوهش‌ها درباره معارف ائمه و امام رضا(ع) توسعه و عمق یابد و حیطه‌های کمتر پردازش شده مورد توجه قرار گیرد. اینجا نیازمند سیاست‌گذاری علم هستیم که کمتر درباره پژوهش‌های اسلامی استفاده شده است.

شناخت جهان اسلام و جوامع غیر شیعه و غیرمسلمان درباره ائمه اطهار(ع) یا امام رضا(ع) عموماً شخصیت‌هایی همچون دیگر بزرگان دینی ادیان و مذاهب قلمداد می‌شود از این رو شاید تأکید رهبر معظم انقلاب بر ضرورت کار علمی متقن روی جنبه قداست و ولایت والای اهل‌بیت(ع) به عنوان ضرورت اول به منظور رفع این خلأ بوده باشد.

در گام مهم و تعیین‌کننده بعدی برای جهانی‌سازی معارف حضرت رضا(ع) و به تبع آن موقعیت بین‌المللی حرم مطهر رضوی و مشهدالرضا(ع)، استفاده از زبان قابل فهم برای ملل گوناگون را باید وجهه همت قرار داد و فراموش نکرد چه بسا این مسیر ابتدا از فهم زبان اقشار جدید جامعه خودمان مانند جوانان بگذرد. نمی‌توان در حالی که جامعه ما بهره اندکی از معارف رضوی داشته باشد، به جهانی‌سازی برای دیگر ملل دلخوش بود، اما می‌توان همزمان ارتقای شاخص‌های معرفت دینی و رفتار و عمل دینی بر اساس تعالیم رضوی را به افتخاری برای داخل و خارج تبدیل کرد.