آژانس بهداشت سازمان ملل در این زمینه گفت: همه‌گیری کووید-۱۹ روند افزایش مداوم امید به زندگی را معکوس کرد.

بر اساس داده‌های سازمان جهانی بهداشت، امید به زندگی در جهان ۱.۸ سال کاهش یافت و به ۷۱.۴ سال رسید که همانند آمارهای سال ۲۰۱۲ میلادی است.

در همین حال «تدروس آدهانوم قبریسوس»، دبیر کل سازمان جهانی بهداشت تاکید کرد کشورها باید برای حفاظت از نسل‌های آینده بر سر یک پیمان جهانی در برابر اپیدمی به توافق برسند.

این آمارها حتی بدتر از یافته‌های مطالعه‌ای بود که در ماه ژانویه توسط Lancet منتشر شد. در آن مطالعه نشان داده شده بود که میانگین امید به زندگی ۱.۶ سال در طول همه‌گیری کاهش یافت.

متخصصان Lancet تخمین زدند که کووید-۱۹ به طور مستقیم و غیرمستقیم موجب ۱۵.۹ میلیون مرگ‌ومیر بیشتر در طول سال‌های ۲۰۲۰-۲۰۲۱ شده است.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، با این حال، مطالعه سازمان جهانی بهداشت نشان داد که امید به زندگی در سراسر جهان به یک اندازه کاهش پیدا نکرده است.

بر اساس این یافته‌ها، آمریکا و جنوب شرق آسیا بیشترین آسیب را دیدند و امید به زندگی حدود سه سال در این مناطق کاهش یافت.

همچنین غرب اقیانوس آرام کمترین آسیب را دید و امید به زندگی در این منطقه تنها ۰.۱ سال کاهش یافت.

متوسط طول عمر یا میانگین عمر (Life Expectancy) یک شاخص آماری است که نشان می‌دهد افراد یک جامعه به‌ طور میانگین چقدر عمر می‌کنند یا به عبارت دیگر، انتظار می‌رود چقدر عمر کنند.

همه گیری کووید-۱۹ به دلیل تاثیرات منفی بر خدمات بهداشتی، اعمال محدودیت‌های کرونایی، مواجه افراد با شرایطی ناشناخته و ... پیامدهای زیادی برای سلامت جسمی و روانی افراد در سطح جهان داشته است.

سازمان جهانی بهداشت در تاریخ جمعه ۵ مه ۲۰۲۳ به‌ طور رسمی پایان وضعیت اضطراری کووید ۱۹ در جهان را اعلام کرد. این سازمان در ژانویه ۲۰۲۰، شیوع ویروس کرونا را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی و نگرانی بین‌المللی اعلام کرده بود.