حضرت آیت الله هاشمی علیا، استاد اخلاق و مؤسس این حوزه علمیه، در این جلسه به ادامه شرح فراز «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ... مَلَکَةِ الْحَمِیَّةِ» با محوریت «غیرت دینی» پرداخت.

ایشان در تبیین موضوع بحث مورد نظر گفت: «حمیة» یک معنای مذموم دارد و یک معنای ممدوح. «حمیة پسندیده» به معنای حمایت انسان از تمام اموری است که لازم است از آنها حمایت، دفاع و نگهداری شود؛ اموری چون خانواده، کشور، و به طور کلی، امور معروف که امور دینی و مذهبی در رأس تمام آنهاست. انسان همواره باید در جهت تقویت دین و طرفداری از آن بکوشد و از آبروی دین و دینداران حمایت کند. حمایت از بستگان و اطرافیان هم باید در مسیر حق باشد، نه در مسیر باطل. طرفداری از حق در مسیر حق، واجب است و حمایت از باطل و در مسیر باطل همان «حمیة جاهلیت» است که مذموم و حرام است. این حمایت از دین را «غیرت» می‌نامند؛ بنابراین غیرت فقط این نیست که مردی از ناموس خود دفاع و حمایت کند، بلکه معنایی عام‌تر دارد؛ یعنی نگه داشتن حریم احکام الهی و بی‌تفاوت نبودن در برابر بی‌احترامی‌ها و بی‌اعتنایی‌ها نسبت به دین، چه در بین خانواده و محارم خود انسان و چه در جامعه.

حضرت استاد این غیرت و حمیة را از مکارم و فضائل اخلاقی دانسته و به احادیثی در این باره اشاره کرد؛ از جمله روایتی از امیر مؤمنان علی(ع) که می‌فرماید: «فَإِنْ کَانَ لَابُدَّ مِنَ الْعَصَبِیَّةِ، فَلْیَکُنْ تَعَصُّبُکُمْ لِمَکَارِمِ الْخِصَالِ وَ مَحَامِدِ الْأَفْعَالِ وَ مَحَاسِنِ الْأُمُورِ؛ اگر بنا به تعصّب باشد باید تعصّب شما برای صفات پسندیده، کردارهای شایسته و امور نیک باشد.» (نهج البلاغه، خطبه 192). یکی از این امور، حمایت از دولت و ملّت است. دفاع از مجد و عظمت کشور، یک وظیفه دینی است. 

وی تأکید کرد باید از حق دفاع کرد، ولو به ضرر خود انسان یا بستگانش باشد. حمایت از دین و غیرت دینی نشانه ایمان آدمی است و بی‌غیرتی علامت نفاق است. خداوند خود، غیور است و غیرتمندان را دوست دارد و در طرف مقابل، بی‌غیرت را با صورت به زمین می‌کوبد.