تحولات منطقه

اواخر سال گذشته بود که سقاخانه‌ای در محله قبله دعا اصفهان تخریب شد. پس از گذشت چهار ماه از آن ماجرا، سقاخانه دیگری در محله منبرگلی این شهر تخریب ‌شد و بیم آن می‌رود که با تداوم این تخریب‌ها، اصفهان از این بخش تاریخ محلی‌اش تهی شده و خاطره جمعی را نیز از بین ببرند.

سقاخانه‌های اصفهان آب می‌روند / تخریب شبانه بلای جان سقاخانه‌ها
زمان مطالعه: ۳ دقیقه
به گفته مهدی کیوان یکی از اصفهان‌شناسان و تاریخ‌پژوهان، هیچ شهری مانند اصفهان تاریخ محلی ندارد که یکی از نقاط قوت آن به شمار می‌رود. این شهر با بیش از ۲ هزار بنای تاریخی یکی از مهم‌ترین شهرهای باستانی جهان است که ثبت جهانی و ملی چندین اثر تاریخی آن بیانگر اهمیت بناهای تاریخی این شهر است.

تخریب این سقاخانه 
تخریب دومین سقاخانه در مدت چهار ماه در حالی رخ داد که علی رضی‌زاده، شهردار منطقه یک اصفهان در پی تخریب سقاخانه اول در محله قبله دعا و در بخشی از صحبتش ادعا کرده بود از میراثی ‌بودنش مطلع نبوده است. او گفته بود هیچ اطلاعاتی در خصوص اینکه این بنا میراثی بوده است نداشتیم و اگر می‌دانستیم میراثی بوده چنین اقدامی انجام نمی‌دادیم.
اما شهردار منطقه یک، این ‌بار و در پی تخریب دومین سقاخانه که در محله منبرگلی قرار داشت، در توجیه تخریب این سقاخانه می‌گوید: سقاخانه‌های میراثی خط قرمز ماست و برای احیای آن‌ها تمام تلاش خودمان را انجام داده‌ایم و خواهیم داد، مثل سقاخانه مسجد لنبان که تمام تلاش فنی و مالی را برای احیای آن انجام داده‌ایم.
وی با بیان اینکه طبق نظر اداره کل میراث فرهنگی و نامه این اداره کل، این مکان فاقد ارزش تاریخی است، می‌افزاید: سقاخانه ساغرچی‌ها به یک گلوگاه ترافیکی بحرانی در رفت و آمد شهروندان تبدیل شده بود که اجازه ورود خودروهای امدادرسان از جمله آتش‌نشانی و اورژانس به دل بافت مسکونی را نمی‌داد و همین موضوع منجر به فوت تعدادی از اهالی بیمار این محله در شرایط اضطرار شده بود.
رضی‌زاده ادامه می‌دهد: مکان سقاخانه ساغرچی‌ها از مالک خریداری و آزادسازی شد، زیرا همچون سقاخانه محله قبله‌دعا یک خانه تاریخی، میراثی و ستاره‌دار نبوده است.

بی‌خبری اوقاف 
در مقابل سرپرست اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان اصفهان نیز ادعا دارد تخریب سقاخانه ساغرچی‌ها در محله منبرگلی بدون هماهنگی با اوقاف و دیگر مراجع مربوط انجام شده است.
حسین صفری می‌افزاید: این دومین سقاخانه‌ای است که در چهار ماه گذشته به این سرنوشت ناراحت‌کننده دچار می‌شود و البته چندمین سقاخانه در سال‌های اخیر.
سرپرست اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان اصفهان با بیان اینکه شهرداری قرار بود منزل مسکونی مجاور این سقاخانه را برای تعریض گذر و تسهیل در عبور و مرور مردم آن کوچه آزادسازی کند، بیان می‌کند: این در حالی است که شهرداری به وجود یک سقاخانه قدیمی و میراثی که ملکیت آن نیز وقف بوده و مجزا از آن منزل مسکونی بود، هیچ توجهی نکرده است.
صفری تصریح می‌کند: با توجه به اینکه تنش‌های پیرامون این بنای تاریخی زیاد است و همچنین وجود یک سنگ‌آب چشمنواز و تاریخی با قدمت بیش از ۱۰۰ سال در آن محل محرز شده بود، صبح روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت سال جاری  با حضور عوامل شهرداری، نماینده اوقاف، کارشناسان اداره میراث فرهنگی و نیروهای انتظامی و همچنین چندین نفر از اهالی محله در محل سقاخانه، صورتجلسه‌ای تنظیم شد تا بدون هماهنگی و حضور کارشناسان میراث فرهنگی اقدامی برای تخریب یا جابه‌جایی آن سنگ‌آب زیبا صورت نگیرد.
وی اضافه می‌کند: متأسفانه همان روز در حوالی ساعت ۱۳ و بر خلاف توافق صورت گرفته، عوامل شهرداری توسط خودروهای تخریب، دست به تخریب همان سنگ‌آب تاریخی زده و بدون تخریب بخش‌های بی‌اهمیت دیگر و حتی همان منزل مسکونی که در طرح تعریض قرار داشت، بلافاصله محل را ترک کردند.

تخریب سقاخانه ۳۲۰ ساله 
سرپرست اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان اصفهان با بیان اینکه با توجه به خلف وعده مسئولان شهرداری و اهمیت تاریخی این سقاخانه، طرح شکایت اداره اوقاف به دلیل تصرف و تخریب غیرقانونی ملک تحت تولیت خود و همچنین طرح شکایت اداره میراث فرهنگی برای تخریب سنگ‌آب تاریخی سقاخانه به جریان افتاد، اظهار می‌کند: باید توجه داشت مشابه همین موضوع در بهمن سال گذشته برای سقاخانه ۳۲۰ ساله‌ای معروف به قبله‌دعا اتفاق افتاد که آثاری مانند سنگ قبرهای صفوی در آنجا نمایان شد، اما شکایت‌ها و پیگیری‌های حقوقی هم جلودار شهرداری نبود و آن محل تاریخی و هر چه در زیر آن بود آسفالت شدند. حتی این مجموعه به تعهدات خود درباره ساخت یک سقاخانه جایگزین نیز عمل نکرد.
صفری با بیان اینکه تجربه قبلی سقاخانه معروف به قبله‌دعا برای این سقاخانه مورد بحث، باز هم تکرار شد و همچنین سقاخانه‌های بیشتری هم در دستور کار تخریب و به اصطلاح آزادسازی و تعریض گذر قرار دارند، تصریح می‌کند: این در حالی است که غالب این سقاخانه‌ها دارای آثار تاریخی گرانبهایی همون سنگ‌آب‌های چند صد ساله و درب‌های چوبی قدیمی هستند که حتی با فرض ضرورت آزادسازی و تسهیل در عبور و مرور مردم، به راحتی قابل جابه‌جایی و نگهداری یا نصب در مکان‌های مناسب دیگر هستند.
وی ادامه می‌دهد: در خصوص سقاخانه ساغرچی‌ها که به تازگی تخریب شد نیز همین پیشنهاد با حضور نمایندگان اوقاف و میراث و شهرداری و کلانتری به توافق رسید که متأسفانه در نهایت عوامل شهرداری در فاصله چند ساعت اقدام به تخریب آن سنگ‌آب کردند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.