دکتر بهنام بهراد، مدیر گروه اختلالات رفتاری و عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش کشور با بیان این مطلب به قدس آنلاین می گوید: شواهد علمی دقیق و تصویربرداری های مغزی نشان داده است که سلامت روانی و نیز ایجاد مشکل در ارتباطات اجتماعی افراد با یکدیگر، رابطه مستقیم با بازی های موبایلی دارد که اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی را در آنان افزایش می دهد.
مدیر گروه اختلالات رفتاری پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش می افزاید: در واقع سلامت روانی افراد سبب تاب آوری اجتماعی بیشتری می شود و هر چه سلامت روانی فرد به خطر بیفتد میزان تاب آوری اجتماعی او نیز کاهش می یابد.
برنامه ریزی برای استفاده از بازی های موبایلی
بهراد می گوید: در سنین پایین با برنامه ریزی خانواده باید میزان استفاده کودک از گوشی تلفن همراه کاهش یابد و برای آن ساعت محدود و خاصی تعیین شود و در سنین نوجوانی بیشتر از بازی های موبایلی که در آن حل مسئله صورت می گیرد استفاده شود تا انعطاف پذیری ذهنی نوجوان و مهارت حل مسئله را در او تقویت کند.
وی با اشاره به نقش تعیین کننده خانواده در میزان استفاده از صفحات دیجیتال می گوید: نظارت خانواده ها و برنامه ریزی برای استفاده صحیح از گوشی موبایل بسیار مهم است چراکه استفاده بیش از یکی دو ساعت از موبایل حتی برای موضوعات درسی، می تواند در یادگیری اختلال ایجاد کند.
نوجوانانی که گوشه گیر می شوند
عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش بیان می کند: هر قدر استفاده از صفحات دیجیتال افزایش یابد به همان میزان بچه ها تنهاتر و گوشه گیرتر می شوند و روابط اجتماعی کمتری دارند که منجر به افسردگی و کاهش تاب آوری اجتماعی آنان می شود.
بهراد در تعریف تاب آوری عنوان می کند: تاب آوری به معنای کنار آمدن با انواع استرس ها و موقعیت های سخت زندگی است که لازمه آن آموختن مهارت هایی از جمله مهارت های ذهنی، اجتماعی، خودکنترلی، خویشتنداری، پایه ریزی برای برقراری روابط سالم است.
کاهش خواب شبانه سبب پرخاشگری
مدیر گروه اختلالات رفتاری پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش توضیح می دهد: استفاده بیش از حد نوجوانان از بازی های موبایلی سبب کاهش خواب شبانه و پرخاشگری می شود؛ این در حالی است که کم خوابی رابطه تنگاتنگی با کاهش سلامت روان دارد.
بهراد می افزاید: نوجوانی که سلامت روانی ندارد یعنی تاب آوری ضعیفی دارد بنابراین در مواجهه با انواع استرس ها و موقعیت های برانگیزاننده و تحریک کننده، رفتار ناپخته و نامناسب از خود نشان می دهد که زمینه را برای ایجاد جرایم فراهم کرده و منجر به رفتارهای دردسرساز برای جامعه و خانواده می شود.
بهراد اضافه می کند: خانواده مهم ترین عنصر تأثیرگذار بر فرزندان است و چه بسا اثرگذاری خانواده از سطح مدرسه نیز بیشتر است بنابراین خانواده با نظارت، گفت و گوی صمیمانه با نوجوان، محدود کردن ساعات استفاده از موبایل، تشویق به فعالیت های ورزشی و یادگیری، می تواند نقش به سزایی در کاهش اثرات منفی بازی های موبایلی بر تاب آوری اجتماعی داشته باشد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش تأکید می کند: سلامت جامعه وابسته به سلامت روان افراد جامعه است. بسیاری از افراد که میزان تاب آوری اجتماعی پایینی دارند از خانواده های نابرخوردار هستند که دسترسی به فعالیت های سالم و سازنده ندارند بنابراین تمام زندگی خود را جمع کرده تا بتوانند یک گوشی همراه بخرد تا از این طریق هم وسیله ارتباطی داشته باشند و هم وسیله ای برای سرگرمی.
توصیه های عمل گرایانه
وی در ادامه می گوید: توصیه های ما باید عمل گرایانه باشد بنابراین نیازمند سیاستگذاری های کلان اجتماعی هستیم تا خانواده های کم برخوردار تحت پوشش قرار گیرند و شهرداری ها نیز در زمینه ایجاد فضاهای ورزشی، تفریحی با هزینه های پایین بکوشند. تا جامعه ای سالم با تاب آوری اجتماعی بالا داشته باشیم.
بهراد می افزاید: رشد سالم نیازمند محیط سالم است. بخشی از آن محیط را خانواده تشکیل می دهد و بخشی دیگر محله و قسمتی از آن نیز جامعه در سطح کلان است. بنابراین برای مثال به جای هزینه چند میلیاردی برای زدن عکسی بر روی بیلبورد تبلیغاتی بهتر است همان مبلغ، صرف تأسیس باشگاه ورزشی برای نوجوانان و جوانان کم برخوردار یا نابرخوردار شود تا آنان نیز بتوانند با انجام ورزش های دسته جمعی اوقات فراغت خود را به روشی سالم و مفید پر کنند.
نظر شما