به گزارش قدس آنلاین، یک هفته اول سفرم که با ریاضت اقتصادی شدیدی همراه بود و دست به عصا خرج می‌کردم به سر آمد تا به این فکر کنم که حالا می توانم بیشتر از قبل شهر را ببینم.

دو روز تعطیلی مسابقات ۲۷ و ۲۸ ژوئن فرصت خوبی است تا کمی از کار و یورو فاصله بگیرم اما ایمیل پرتال رسانه‌ای یوفا همه چیز را تغییر می‌دهد.

درخواستم برای حضور در دیدار ایتالیا مقابل سوئیس آن هم در استادیوم فوق‌العاده زیبای المپیک برلین مورد موافقت قرار گرفته است. ورزشگاهی که از فینال جام نیز پذیرایی خواهد کرد.

آدرنالین به اوج خودش رسیده است. فکرش را هم نمی‌کردم چنین شانسی نصیبم شود. تعداد خبرنگاران ایتالیایی در این جا به‌قدری زیاد است که باید چند بار کلمه(confirm) را با دقت ببینم تا باورم شود.

بعد از آلمان میزبان، انگلیس و فرانسه و ایتالیا بیش از همه خبرنگار و عکاس در یورو ۲۰۲۴ دارند. برای همین تعجب‌آور است که یک خبرنگار مستقل ایرانی آن هم در دور یک هشتم نهایی تأیید شده باشد.

هرچه هست باید تمام برنامه سفر را حول این مسابقه تغییر دهم. تعیین ساعت رفت و آمد به برلین، رزرو بلیت اتوبوس یا قطار... سخت‌ترین جای کار وقتی است که ناچاری فقط و فقط به اندازه اسکناس‌های خارجی ته جیبت خرج کنی و هیچ راهی برای واریز و انتقال وجه وجود ندارد.

دست و پا بسته اما باانگیزه فراوان برای حضور در جمع پرشور ایتالیایی‌های جذاب، سبب می‌شود سختی شب خوابی در اتوبوس را به جان بخرم.

بودن در پایتخت آلمان و به تماشا نشستن دیدار ایتالیا-سوئیس از مرحله یک هشتم نهایی یورو ۲۰۲۴ از آن دستاوردهایی است که به لطف خبرنگاری ورزشی مهیا می‌شود وگرنه چنین امکانی هیچ‌وقت فراهم نمی‌شد. البته که می‌شد، اما با صرف چندتایی اسکناس ۵۰۰ یورویی نه این‌گونه با خیال راحت‌. پس خداحافظ فرانکفورت و پیش به‌سوی برلین!

مهدی بشکنی