مهدی خرسند کارشناس مسائل بین الملل در گفت و گو با قدس اظهار کرد: یکی از خاصیتهای منطقه گرایی و نهادگرایی منطقه‌ای بهبود یا تقویت روابط با کشورهاست. جمهوری اسلامی ایران تا پیش از پیوستن به گروه بریکس ارتباطات و مراودات قابل قبولی با امارات و عربستان سعودی نداشت. اما اخبار بدست آمده حاکی از آن است که این کشورها در ذیل بریکس بدون اینکه جهت‌گیریهای سیاسی و امنیتی شان را تغییر دهند و موجب حساسیت جریانات داخلی مخالف خود شوند، در حال همگرایی اقتصادی هستند و همین میتواند زمینه را برای گسترش روابط به حوزه های دیگر فراهم سازد.

خرسند گفت: ایران از طریق نهادگرایی منطقه‌ای و در قالب پیمانها و نهادها میتواند به دور از هیاهوی سیاسی و تفاوتهای فرهنگی با کشورها همکاری کند. در همین راستا، ایران، امارات و عربستان موفق شدند در قالب بریکس تحولات جدیدی رقم بزنند و روابط اقتصادی رو به بهبود با یکدیگر داشته باشند. همچنین میتوان به ابعاد و تاثیرات بین المللی نهادگرایی منطقه ای توجه کرد. در همین راستا شاهدید روسیه و چین بر نهادگرایی بین المللی و منطقه‌ای تاکید فراوانی دارند و آنهم به این دلیل است تا بتوانند محدودیتهایی که آمریکا برای نظام بین الملل ایجاد کرده را به راحتی دور بزنند.

این کارشناس بین الملل افزود: روسیه و چین در قالب همین همکاریهای منطقه ای در تلاش هستند تا دلار را از مناسبات بین المللی کنار بگذارند، موضوعی که تا پیش از حرکت به سوی نهادگرایی و حضور در نهادهای موثر منطقه ای و بین المللی هرگز دست یافتنی نبود. در قالب همین نهادگرایی ها و ائتلافهاست که کشورها فارغ از جهتگیریهای سیاسی و رقابتها با یکدیگر بر سر نفع مشترک همکاری میکنند.

وی معتقد است: نفع مشترک باعث میشود کشورها باوجود رقابتها و اختلافات سیاسی بتوانند حتی بصورت کوتاه مدت با هم همکاری کنند. چنانکه چین و هند به عنوان دو رقیب و حتی همسایه متخاصم محسوب میشوند و همواره درگیر اختلافات مرزی هستند اما این دو کشور در قالب گروه بریکس با یکدیگر همکاری دارند و در مسیر کاهش سهم دلار از مبادلات دو یا چند جانبه‌شان گام برمیدارند.

انتهای پیام/