حجت الاسلام محمدباقر ولدان گفت: انسان به عنوان گل سرسبد خلقت، موجودی ترکیب یافته از احساس، اندیشه و رفتار است. به عبارت دیگر هر آنچه از انسان سرمی‌زند، نتیجه اندیشه و احساسات اوست.

وی افزود: وقتی به سراغ آموزه های دینی می رویم آنچه که جزو باورهای اعتقادی ماست و به آن ایمان و باور پیدا می کنیم در واقع هم از جانب عقلانی و هم از جانب عاطفی آن را با وجود خود لمس می کنیم تا بتوانیم از نظر عملی و رفتاری پیاده سازی کنیم.

این استاد حوزه اضافه کرد: گاهی در کنار عشق به امام حسین(ع) دچار هیجانات ظاهری می شویم ولی تا شور تبدیل به شعور نشود، عشق واقعی ظاهر نمی شود. لذا زمانی محبت ما به امام حسین (ع) واقعی خواهد بود که این محبت همراه با عقلانیت باشد و در رفتار ما تجلی پیدا کند. در واقع وقتی می گوییم یا حسین باید با حسین زندگی کنیم و رنگ و بوی زندگی ما حسینی شود.

نویسنده کتاب قطب‌نمای راه با بیان این روایت نبوی که «ان لقتل الحسین حرارة فی قلوب المومنین لن تبرد ابدا» گفت: حرارت عشق حسین جزو فطریات مومنین است. یعنی هر مومنی در دل خود محبت امام حسین (ع) را درک می کند. از طرف دیگر در روایت آمده است که «هرگاه خدا خیری را برای بنده خود بخواهد در دل او دوستی امام حسین و زیارت آن حضرت را می اندازد.» لذا اگر مومنین عاشق سیدالشهدا و زیارت آن حضرت می شوند، باید بدانند که این محبت یک لطف الهی است.

ولدان اضافه کرد: بنا بر این انسان تا محبت حسینی پیدا نکند، نمی تواند منتظر حضرت مهدی(عج) شود. چون حضرت ولی عصر(عج) آخرین وارث امام حسین (ع) و خونخواه آن حضرت است و امام زمان (عج) به عنوان بقیة الله، تمام آرزوهایی را محقق می کند که امام حسین (ع) به خاطر آن یعنی حاکمیت اسلام به شهادت رسید و به همین دلیل بدون محبت سیدالشهدا (ع) نمی توان منتظر حضرت مهدی (عج) شد.

وی ادامه داد: از طرف دیگر انسان در زیست حسینی به یک دوستدار و منتقد به وضع موجود و منتظر به وضع مطلوب تبدیل می شود که در زیست مهدوی نیز این گونه است. یعنی نتیجه محبت، معرفت و پیروی از امام زمان (عج)آن می شود که انسان تبدیل به یک منتظر منتقد و در عین حال کسی می شود که انتقاد سازنده دارد و اگر انسان به وضعیت موجود، نابسامانی ها و ناهنجاری ها ناراضی باشد، با چنین روحیه ای یک کنشگر فعال برای تبدیل بدی ها به خوبی، تهدیدها به فرصت ها و ضعف ها به قوت ها می شود.

نویسنده کتاب نظریه حکومت تربیت محور تاکید کرد: لذا انسان منتظر امام زمان (عج) حتما الهام از راه امام حسین (ع) گرفته است؛ چنان که یاران حسینی با عشق و شیدایی، پیروزی خون بر شمشیر را تفسیر کردند و توانستند الگویی برای همیشه تاریخ بشریت ارائه دهند که انسان در کمال مظلومیت بیشتر می تواند محبوبیت را از راه دنباله روی از مسیر امامت و حقیقت کسب کند.