به گزارش قدس خراسان، برای بررسی این موضوع به سراغ یکی از استادان آموزشکده فنی و حرفه‌ای دختران الزهرا(س) مشهد رفتیم تا دلایل نبود فعالیت چشمگیر طراحان لباس را در این زمینه جویا شویم.
راضیه عنایتی در پاسخ به این پرسش که چه مؤلفه‌هایی را در طراحی لباس اسلامی باید مدنظر قرار داد، گفت: سال‌ها در زمینه طراحی لباس کار کرده‌ام و به این نتیجه رسیده‌ام که ما تنها تکنیک و مهارت کار طراحی لباس را می‌آموزیم و مرجع و پشتوانه‌ای در زمینه طراحی لباس دست‌کم در حال حاضر نداریم. به همین خاطر در زمینه هنر ایرانی اسلامی کاوشی انجام دادم و پس از اینکه توانستم این خلأ را پر کنم، مواردی را در زمینه طراحی لباس اسلامی برای خودم تعریف کردم. به نظرم هنگامی که می‌خواهیم یک پوشش اجتماعی را تعریف کنیم، باید به چند مورد خیلی مهم دقت کنیم؛ یکی اینکه پوشش مطابق سلیقه روز بوده و در راستای چارچوب‌های رفتاری و اعتقادی ما باشد؛ چرا که یک بانوی مسلمان ایرانی برای قرار گرفتن در اجتماع چارچوبی دارد و باید آن را در نظر بگیرد.
این استاد آموزشکده فنی و حرفه‌ای دختران الزهرا(س) مشهد افزود: به نظرم نگاه بانوی عفیف ایرانی باید در پوشش اجتماعی لحاظ شود و اکنون با توجه به همه این موارد باید به سراغ طراحی لباس برویم.
وی درباره سبک پوشش قشر جوان و نوجوان امروزی عنوان کرد: متأسفانه در حال حاضر کپی‌کاری بدترین اتفاقی است که در طراحی لباس می‌افتد. کپی کردن‌هایی که به هیچ وجه ارتباطی با حس و روحیه یک دختر جوان ایرانی ندارد؛ به عنوان مثال بچه‌های ما این لباس‌ها را می‌پوشند و آن را به عنوان سبک پوشش خودشان تعریف می‌کنند؛ اما این سبک با روحیه، احساسات، اندیشه و گذشته و پیشینه آن‌ها در تضاد است و آن را به صنعت مد و لباس دنیا وصل می‌کنند.
عنایتی درباره نکات طراحی لباس برای قشر جوان و نوجوان نیز تأکید کرد: ما باید در زمینه طراحی لباس برای جوان و نوجوان امروزی مطالعه عمیق‌تری داشته باشیم. همچنین ذائقه روز جوان و نوجوان ایرانی را بدانیم. به دلیل فعالیت زیاد اجتماعی که دارند، بنا نیست این پوشش مزاحم آن‌ها باشد. از این رو باید همه این موارد را در نظر بگیریم و سپس به سراغ طراحی پوششی مطابق با فرهنگ و هنر اصیل خودمان برویم.
طراح باید بداند در پوشش اجتماع از چه چیزی استفاده کند
این استاد طراحی لباس درباره تجمل‌گرایی در پوشش اسلامی بیان کرد: متأسفانه مدتی است با استفاده از جواهردوزی، تزئینات و پارچه‌های گرانقیمت برای چادر و عبا، این پوشش‌ها را پوششی لوکس تعریف کرده‌اند که این کار اشتباه است؛ چرا که طراحان ما دانشی در این زمینه ندارند و به این دلیل این کار را انجام می‌دهند. طراح باید بداند در پوشش اجتماع از چه چیزی استفاده کند.
وی افزود: به‌عنوان مثال اکنون پوششی که برای خودم در این فصل در نظر گرفته‌ام، استفاده از پارچه چادر رنگی است که با توجه به عقاید خودم رنگ تیره را انتخاب کرده‌ام، مانند اتفاقی که در خیلی از شهرستان‌ها در زمینه پوشش رقم خورده است. این موضوع برای امروز و دیروز نیست؛ بلکه در هنر و پوشش ما وجود داشته و باید آن را به روز کنیم. به‌عنوان مثال از همان پارچه چادر رنگی در دوخت عبا که اکنون مرسوم شده، استفاده کنیم. بی‌شک این کار به سلیقه دختر امروزی ما هم نزدیک است و خیلی گران هم نیست.
عنایتی درباره وضعیت طراحان لباس اسلامی در مشهد گفت: متأسفانه بازار پوشاک مشهد در دست چند تولیدکننده قدرتمند است و بقیه تولیدکنندگان در حاشیه کار می‌کنند. خیلی وقت‌ها این کار کردن در حاشیه لطمه‌ها و ضررهای مالی داشته و به همین دلیل سایر تولیدکنندگان پوشاک انگیزه خودشان را از دست می‌دهند.
توانایی مشهد برای مرجعیت تولید پوشش اجتماعی اسلامی
این استاد آموزشکده فنی و حرفه‌ای دختران الزهرا(س) مشهد ادامه داد: دانشجویان طراحی لباس مشهد در فضای دانشگاهی دارای ظرفیت بالایی هستند و ما باید از آن استفاده کنیم. دانشجویان ما در بحث تخصص و مهارت چیزی کم ندارند و به راحتی می‌توانیم مشهد را به مرجعی برای پوشش اجتماعی اسلامی تبدیل کنیم؛ اما متأسفانه با وجود تولیدکنندگان قدرتمند در مشهد، برای سایر تولیدکنندگان جای کاری وجود ندارد.
متذکر شد: اکنون با وجود شبکه‌های مجازی اجتماعی برخی از طراحان و تولیدکنندگان به خوبی کار می‌کنند و فعال هستند؛ اما باز هم در حاشیه قرار دارند و متأسفانه به عنوان مرجع شناخته نمی‌شوند. برای این موضوع باید همه دست به دست هم بدهند تا اتفاق مثبتی در این زمینه رخ بدهد.
عنایتی خاطرنشان کرد: دانشجو یا هنرجوی ما در فضای دانشگاه یا آموزشگاه‌های خیاطی آموزش می‌بیند؛ اما نمی‌داند پس از این آموزشی که دیده، چه کار کند یعنی هیچ نقشه راهی برای یک طراح لباس تعریف نشده است. طراحان گاهی به سراغ اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌روند؛ اما متأسفانه تضادهایی در این اداره وجود دارد. هر اداره‌ای یک سری قوانین دارد که برای خودش تعریف شده؛ اما کارشناسان نظرات متفاوتی دارند و اجماعی در این زمینه صورت نمی‌گیرد.
این استاد آموزشکده فنی و حرفه‌ای دختران الزهرا(س) مشهد افزود: هنگامی که یک طراح لباس می‌خواهد وارد عرصه تولید شود، در مسیر کسب مجوز از اداره ارشاد و اتاق اصناف قرار می‌گیرد. از طرف دیگر این فضا خیلی گسترده بوده و به نظرم لازم است این اداره‌ها تعاملاتی با یکدیگر داشته باشند تا این مسیر هموارتر شود و طراحان به خاطر موانع اداری که بر سر راهشان وجود دارد، متوقف نشوند.
وی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال اکنون چند مدل چادر و مانتو طراحی کرده‌ام که حتی ثبت شده و نشان شیما دریافت کرده‌اند؛ اما در بحث تولید آن به دلیل فرایند طولانی اداری و موانعی که وجود داشت، آن را ادامه ندادم. البته اکنون با وجود کارگروه مد و لباس، این مسیر مدتی است بهتر شده؛ اما هنوز برای طی کردن مراحل تولید مشکلاتی وجود دارد و لازم است در این زمینه همفکری میان مسئولان مربوطه صورت بگیرد.
با وجود ظرفیت بالای شهر مشهد در زمینه دانشجو یا هنرجویان مستعدی که در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها آموزش می‌بینند، نیاز است مسیر این طراحان برای تولید انبوه پوشش‌های اسلامی هموارتر شود و آن‌ها با خیالی آسوده بتوانند تنها روی طراحی لباس تمرکز کنند و از حاشیه تولید به متن تولید پوشاک در مشهد بیایند.
نظر شما