حکایت شُکر و ناسپاسی

  • ایوان شفا

    حکایت شُکر و ناسپاسی

    1ـ بفهمیم و بخواهیم گفته‌اند... همین که به این دنیا آمده‌ایم و فرصت «بندگی» داریم، «نعمت» است.... همین که نَفَس می‌کشیم و ضربان قلب ما می‌زند؛ «نعمت» است... همین که در عالم «ذرگی» و انتخاب اول نمانده‌ و به این دنیا آمده‌ایم تا «حرف و عمل‌مان همزمان شود»، نعمت است. گفته‌اند که فهم نعمت‌ها نیز «نعمت» است... گفته‌اند «شُکر»، اندازة فهم نعمت را معلوم می‌کند.