به گزارش قدس آنلاین به نقل از میزان، این تکنیک امیدهای زیادی را در طولانی‌کردن اثربخشی لوودوپا، درمان اصلی بیماری‌های نورودژنراتیو پیشرونده، برانگیخته است. لوودوپا تولید یک آنزیم کلیدی را که برای تبدیل دارو به نوروترانسمیتر دوپامین ضروری است، افزایش می‌دهد.
تخمین زده می‌شود 7 تا 10 میلیون نفر در سراسر دنیا مبتلا به بیماری پارکینسون هستند که در اثر دژنراسیون نورون‌های تولیدکننده دوپامین ایجاد می‌شود. لوودوپا می‌تواند جایگزین کمبود دوپامین برای مدتی شود، اما در نهایت، دارو اثربخشی خود را از دست می‌دهد و به دنبال آن، افزایش در دوزاژ دارو می‌تواند عوارض جانبی ناتوان‌کننده‌ای برجای گذارد.

برای ارایه این درمان به بیمار، پزشک در هر طرف از جمجمه بیمار سوراخ کوچکی ایجاد می‌کند تا کاتتر نازکی را به پوتامن برساند. پوتامن منطقه‌ای از مغز است که یک قسمت مهم از مدارهای متاثر شده در اثر بیماری پارکینسون در آنجا قرار دارد. پس از آنکه ژن‌درمانی برای ساعت‌ها اینفیوزن می‌شود، کاتتر بیرون آورده شده و جمجمه ترمیم می‌شود.
در طول دوره مطالعه، محققان دوزهای مختلف تزریق را بررسی خواهند کرد. تا 20 بیمار در دو کلینیک، پیتزبورگ و سانفرانسیسکو، به مدت 3 سال پیگیری می‌شوند تا وضعیت بیماری و دارودرمانی در آنها مجددا ارزیابی شود.
محقق ارشد این مطالعه از دانشگاه کالیفرنیاف پیش از این هم با انجام مطالعه‌ای، نشان داده بود ژن‌درمانی می‌تواند با ایمنی کامل تجویز شود.