این سرمایه مهیا شده بود برای این کار؛ این مال پس‌انداز شده برای یک وقف ماندگار؛ برای اینکه حاجیهکبری قدمی بردارد تا به آرامش برسد و به قول فرزندش، ذره‌ای از الطاف حضرت رضا(ع) را جبران کند.
وقتی همه پول را جمع و جور کردند دنبال بهانه‌ای بودند برای خدمت؛ همان‌طور که در همه این سال‌ها این مسیر را طی کرده بودند. بنابراین اعضای خانواده، کار را به حاج رضا سپردند که پسر بزرگ خانواده بود و چه کاری بهتر از خدمت به زائران حضرتش!
حالا این خانواده قمی، واحدهایی را در زائرسرای رضوی مهیا کرده‌اند و پای کار زیارت آدم‌هایی از شهرهای مختلف نیز هستند.
سرمایه‌ای برای ارادت به ائمه(ع)
رضا اسماعیلی مانند تمام اعضای خانواده‌اش دلداده اهل‌بیت(ع) است و عاشق حضرت رضا(ع). به قول خودش این خانواده به مریدی حضرت رضا(ع) زنده است.
این بازنشسته فرهنگی وارد ششمین دهه دوره حیاتش شده و در دو سال اخیر پای کار امور مربوط به خرید واحد و اعزام زائران به مشهدالرضا(ع) بوده است. او داستانِ این کار شیرین را این‌گونه روایت می‌کند: «حاج خانمِ ما یک سرمایه شراکتی با یک نفر دیگر داشت. ما توصیه کردیم با فروش این مال به شریکشان پول آن را در جایی دیگر به کار بگیرند تا بعدتر میان فرزندان آن‌ها اختلافی پیش نیاید. البته نه به این معنی که این افراد با هم مشکلی داشته باشند فقط برای نظم یافتن امور».
وقتی تصمیم نقد کردن این سرمایه جدی می‌شود، مادر خانواده و فرزندان تصمیم می‌گیرند این پول را در یک امر خیر هزینه کنند و چه کاری بهتر از خدمت به دلدادگان اهل‌بیت(ع). حاج رضا می‌گوید: «ابتدا مدنظرمان بود این پول را صرف خرید خانه‌ای در کربلا کنیم تا در اختیار زائران امام حسین(ع) باشد اما بعد با توجه به قوانین کشور همسایه و محدودیت‌ها و شرایط ناپایدار این کشور، تصمیم خود را از کربلا به مشهدالرضا(ع) تغییر دادیم».
ما در این راه وسیله‌ایم
حاج‌رضا اسماعیلی که از طرف خانواده مسئول پیگیری این کار خیر می‌شود، به مشهد می‌آید تا امور مربوط به تهیه واحد برای زائران را عهده‌دار شود. او می‌گوید: «پول را کامل جمع‌وجور کردیم و در زمستان 1400 تصمیم به خرید واحد در زائرسرای رضوی و وقف آن گرفتیم. اتفاق خوبی بود و اعضای خانواده هم موافق بودند».
با بخشی از سرمایه حاجیه کبری کریمی چهار واحد به آن‌ها واگذار و در ادامه وقف زائران حضرت می‌شود. در آن زمان، واحدها تکمیل شده بود و امکان دریافت واحد بیشتر نبوده است.
پسر ارشد خانواده می‌گوید: «این اقدام آستان قدس رضوی بسیار ارزشمند است. حضرت رضا(ع) عاشقان بسیاری دارد که تاکنون به واسطه مشکلات و یا تنگناهای مالی نتوانسته‌اند راهی مشهدالرضا(ع) شوند و ساخت این واحدهای اقامتی این موضوع را تسهیل کرده است، امثال ما هم در این راه یک وسیله هستیم».
هم اعزام، هم اسکان
با توجه به سرمایه‌ای که در اختیار این خانواده بوده است، در سال‌های اخیر بارها شده زائران را با هزینه رفت‌وآمد و غذا عازم مشهدالرضا(ع) کرده‌اند تا در پایان این فراق سهمی داشته باشند. با توجه به قانون زائرسرای رضوی، کسانی که اقدام به وقف واحد می‌کنند، می‌توانند در سال چند شبی در آن اقامت داشته باشند؛ خانواده کبری خانم از این فرصت هم به نفع زائران گذشته‌اند و در این چند شب زائران نیازمندی را از شهرهای دیگر راهی مشهد کرده‌اند.
کسی در آرزوی زیارت نماند
حاج رضا اسماعیلی پیش از خرید این واحدها هم در اعزام و اسکان زائران مشارکت داشته است. او می‌گوید: «عشق و ارادت من به امام رضا(ع) دیرینه است، ما این‌قدر از این آقا محبت دیده‌ایم که هر کار کنیم کم است. به همین خاطر در سال‌های قبل هم همواره سعی داشتم آدم‌هایی که در آرزوی زیارت هستند را با هماهنگی مهمانسرا و هتل راهی مشهد کنم».
طبقه بالای خانه حاج‌رضا در قم هم میزبان زائران است. این روزها در این خانه به روی زائران اربعین که از قم می‌گذرند نیز باز است. او می‌گوید: «روزهایی بوده که من در تنگنای مالی بوده و به هزینه دایی‌ام راهی مشهد شده‌ام. این آقا ما را هیچ وقت رها نکرده است، بی‌بی‌معصومه(س) در قم همسایه و سرور ما هستند بنابراین کلبه ما برای عرض این ارادت چیزی حساب نمی‌شود».
حاج‌رضا و مادرش در برابر وقف خود، از حضرت(ع) یک درخواست داشته‌اند که از زبان پسر ارشد خانواده می‌شنویم؛ «مادر از امام رضا(ع) عاقبت به‌خیری فرزندانش را طلب کرد و من از حضرت(ع) خواستم تا قیام قیامت، نسلم و خانواده‌ام عاشق اهل بیت(ع) باشند».
نظر شما