این روزها زندگی برای او به شکل دیگری سپری می‌شود، معامله‌ای کرده که برایش تمام سود بوده است، اندوخته‌ای ارزشمند را بخشیده و در قبالش آرامش دنیا را یک‌جا بدست آورده است. چند ماهی می‌شود که ثریا خانم راه گنبد و بارگاه را با دست پر در پیش گرفته و با دست پر هم خارج شده است، حالی که نصیبش شده را مدیون توجه حضرت(ع) می‌داند. بانو حیدریه در ۷۳سالگی تجربه‌ای را اندوخته که با تمام سال‌های پیش از آن مقایسه نمی‌شود، او جواهرات ارزشمندش را نذر بارگاه علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) کرد تا قدمی در مسیر ظهور فرزند آن حضرت(ع) بردارد.
عمری پاسدار ظهور
جوانی را معلمی کرد و میانسالی را استاد دانشگاه شد؛ از نقاشی به علوم قرآنی و حدیث رو آورد و ظرافت بسیار اندوخته‌اش از این دو رشته را در هم آمیخت تا مفاهیم دینی و معنوی را با زیبایی‌های هنری به شاگردانش منتقل کند. دنیای تدریس نه برایش منبع درآمد بود و نه اشتغال! او تعریف می‌کند: «بیش از ۲۰سال معلم و مدرس دانشگاه بودم. در این سال‌ها هیچ وقت حقوقی دریافت نکردم، علاقه‌ام این بود که علمم را در خدمت آموزش بگذارم».
بانوی فعال فرهنگی تهرانی در این سال‌ها بار کلی مجموعه و نهاد فرهنگی و مذهبی دولتی و غیردولتی را به دوش کشیده تا از دانشگاه تا کوچه و خیابان‌های شهرها برای ترویج فرهنگ ظهور و فرج حضرت مهدی(عج) کار کند. ثریا حیدریه می‌گوید: «از آن موقع که خودم را شناختم برای زمینه‌چینی ظهور کار کرده‌ام، چرا که معتقدم ظهور است که بشریت را از این شرایط خارج می‌کند. متأسفانه الان بشریت دچار بلایایی بی‌مرز است که فقط ظهور می‌تواند آغازی بر پایان این مسیر باشد».
امانتی را برگرداندم
پس از عمری مجاهدت علمی برای ظهور و آشناسازی دانشجو و دانش‌آموز با زمینه‌های این نسخه شفابخش بشریت، حالا ثریا خانم مال و منال و داشته‌های گرانبهای خود را هم در این راه، وسط گذاشته است. او همین چند ماه پیش قطعات ارزشمند برلیان، زمرد، مروارید و جواهرات خود را داخل صندوقچه ریخت و راهی مشهدالرضا(ع) شد تا قدمی جدید در مسیر ظهور بردارد. خودش تعریف می‌کند: «وقتی این جواهرات را به کارشناس آستان قدس نشان دادم گفتند این‌ها به خاطر ارزش و قدمتش به موزه منتقل شود، اما آن‌ها را قانع کردم که این ارزش‌ها را ما به این اشیا می‌دهیم وگرنه به خودی خود جایگاهی ندارند، بنابراین آن‌ها را به بخش نذورات اهدا کردم».
هدیه به نیت ظهور؛ این توصیف نذری ثریا حیدریه است، او که دوست دارد همه دنیا روزی به یمن حضور حضرت مهدی(عج)، زیباتر و روشن‌تر از وضعیت امروزی باشد. ثریاخانم تعریف می‌کند: «در نذر من، مرقوم شد برای ظهور هزینه شود، بنابراین عایدی حاصل از این جواهرات برای رواق امیرالمؤمنین(ع) و تجمعات ظهور در این فضای متبرک هزینه خواهد شد».
گذشتن از مالی بسیار که سال‌ها همراه این بانوی شریف تهرانی بوده کار ساده‌ای به نظر نمی‌رسد، اما او این کار را به‌راحتی انجام داده است و خودش تعریف می‌کند: «این‌ها امانتی بود پیش من. خود خدا و حضرت(ع) خواسته‌اند من روزی صاحب آن‌ها باشم و حالا هم این امانتی را به صاحبان آن برگردانده‌ام. البته می‌توانستم آن‌ها را به فرزندانم ببخشم تا بر سر و گردن خود آویزان کنند اما تصیم گرفتم با این کار، برای آن‌ها آرامشی دنیوی و اخروی مهیا کنم».
وقفی از پی نذر
نذر جواهرات به زندگی ثریا حیدریه در هشتمین دهه حیاتش رنگ و بویی دیگر بخشیده است، او با این اقدام انگار تولدی دوباره یافته است. آنچه را فکر نمی‌کرده تا این حد به آن نزدیک باشد حالا بدست آورده است. خودش تعریف می‌کند: «پس از مشورت و تصمیم نهایی، حدود پنج ماه پیش برای ردِ امانتی‌ام خدمت حضرت(ع) رسیدم. پس از پایان کار داشتم دفتر نذورات را ترک می‌کردم که صدایم زدند، چند قدمی برگشتم، صحبت‌هایی را شنیدم که انتظارش را نداشتم، حضرت رضا(ع) به من نظری کرده بودند که از دنیا همین مرا بس بود».
بله و این طور شده بود که رئیس اداره نذورات به پاس نذر کریمانه ثریاخانم برای او حکم خادم افتخاری حرم مطهر را گرفته بود. خودش می‌گوید: «هیچ وقت آن لحظه از یاد من نمی‌رود. برای من نشان خدمت صادر و لباس خدمت حرم مطهر امام رضا(ع) نصیبم‌شد، به همین خاطر است که زندگی و دنیای من پس از پوشیدن این لباس فرق می‌کند».
حالا بانوی نیک‌اندیش تهرانی این سعادت را نصیب خود می‌بیند تا هر وقت از تهران عازم مشهد است، لباس خدمت را همراه خود داشته باشد و شیفتش را در بخش نذورات سپری کند. او می‌گوید: «وقتی به عنوان زائر می‌آمدم، از زمین جدا می‌شدم و حالا که خادمم وسط بهشت هستم».
ثریا خانم که در سال‌های گذشته ارث به جا مانده از مادرش را برای بازسازی حرم امام حسین(ع) هزینه کرده امیدوار است بتواند به زودی یک قدم هم در حوزه وقف بردارد؛ او می‌گوید: «آپارتمانی دارم که با درآمد فروش آن، مورد مشابهی را در مشهد تهیه خواهم کرد تا در اختیار زائران حضرت و یا بیمارستان رضوی باشد».
نظر شما