ولی‌الله صالحیاظهار کرد: در حال حاضر در بسیاری از کارگاه‌ها و شرکت‌ها واسطه داریم و یک شرکت پیمانکار با سازمان یا شرکتی تولیدی و صنعتی قرارداد می‌بندد و خودش مبلغی را دریافت می‌کند و مزد حداقلی هم به نیروی کار می‌پردازد، در حالی که اگر کارگر در بخش‌های سخت و زیان‌آور مشغول کار است، مزد او حداقلی نیست و باید به طور ویژه به معاش و دستمزد او توجه شود تا در محیط های سخت و زیان آور مستهلک نشود.
وی افزود: باید محیط‌های کار سخت و زیان‌آور برای کارگران هموارتر شود تا کارها با کیفیت بهتری پیش برود. کارگاه‌هایی که می توانند طرح طبقه بندی داشته باشند، حتما طرح در آنها اجرا شود و اگر کارگاه زیر ۵۰ نفر است، بحث بازرسی کار مطرح می‌شود که حداقل محیط کار باید ایمن شود.
این کارشناس حوزه کار به طرح طبقه‌بندی مشاغل اشاره و تاکید کرد: طرح طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌هایی که دارای ۵۰ نفر به بالا هستند، معمولا وجود دارد و کارگاه‌هایی که مشمول طبقه‌بندی مشاغل می‌شوند، تمام شرایط کار و محیط کار در آنها دیده می‌شود.
صالحی ادامه داد: کارهای سخت و زیان آور دو دسته هستند؛ یکی مربوط به محیط کار و دیگری مربوط به نوع کار است. زمانی هست که کار در فضای باز انجام می‌شود و محیطش زیان‌آور نیست ولی آن کاری که انجام می گیرد، ماهیتاً زیان آور است. یک زمان هم محیط کار دارای آلایندگی است.
وی تصریح کرد: در طرح طبقه‌بندی مشاغل این مسائل دیده می‌شود و طبق جداولی که مورد محاسبه قرار می گیرد، خود به خود فردی که کار سخت‌تری انجام می‌دهد، مزد بیشتری دریافت می کند اما کارگاه‌هایی که طرح طبقه بندی ندارند به تبعیت از کارگاه‌ها یا کارخانه‌های دیگر که در آنها نرخ مزد کارگر مشخص است، عمل می‌شود.
این کارشناس حوزه کار با بیان اینکه در قانون برای اجرای طرح طبقه بندی مشاغل محدودیت وجود دارد، اظهار کرد: در قانون صراحتا اعلام شده کارگاه‌هایی که بالای ۵۰ نفر پرسنل دارند باید طرح طبقه بندی داشته باشند.
وی تصریح کرد: برای کارکنان و کارگران مشاغل سخت تنها امتیازی که دیده شده بحث بازنشستگی پیش از موعد است که البته در برخی موارد کم توجهی شده و کسانی زودهنگام بازنشسته شدند که کارشان به آن معنا سخت و زیان آور نبوده و بالعکس کسانی که در کارهای سخت و زیان آور اشتغال داشتند، مورد توجه قرار نگرفته اند.
وی گفت: در قانون پیش‌بینی شده کسانی که در کارگاه سخت و زیان‌آور در حال فعالیت هستند، اگر ۲۰ سال متوالی کار کنند، هر یکسال فعالیت، ۱.۵ سال محاسبه و ۳۰ سال برایشان منظور می‌شود و این امتیازی است برای کارگرانی که پی در پی در کارهای سخت و زیان آور مشغول کار بودند و دچار فرسودگی جسمی شده اند.
صالحی در پایان تاکید کرد: از وظایف بازرسان کار است که به محیط های کار سرکشی کنند و ببینند کارگر در چه شرایطی کار می کند و آن محیط را ایمن کنند تا کارگران دچار حوادث ناشی از کار نشوند.
نظر شما