آبان ماه برای من یادآور رفتن یکی از شریف‌ترین و نازنین‌ترین آدم‌های این سرزمین یعنی زنده یاد قیصرامین پور است. آمدم برایش چیزی بنویسم و دلم خواست دوباره در روز رفتنش صدایش را بشنوم پس سراغ دریای بیکرانه اینترنت رفتم. یکی از فیلم‌ها را باز کردم که در توضیحاتش نوشته شده بود:« شعر قیصرامین پور با صدای خودش.» فیلم که شروع شد، دیدم فردی را به عنوان کارشناس آورده‌اند که او شبه شعر سست و بی‌مایه‌  «گاهی گمان نمی‌کنی، ولی خوب می‌شود/  گاهی نمی‌شود، که نمی‌شود، که نمی‌شود» را با صدای کلفت و تو دماغی به نام قیصر می‌خواند. غصه‌ام گرفت که چگونه با وجود آن همه شعر خوب قیصر، این شبه شعر به نام‌ او پخش شده است و چرا کارشناس محترم خواسته صدای قیصر را تقلید کند؟

 دردا که در این سال‌ها بسیاری از اساتید ادبیات و کارشناسان بارها توضیح داده‌ایم که این شعر سست از قیصر نیست و جواب شنیده‌ایم که: «نه در اینترنت به نام قیصر است». این علاقمندان به شعر همچنان به خودشان زحمت نمی‌دهند در کتاب مجموعه آثار آن عزیز جستجویی بکنند تا بدانند او چه قدر شعرهای بلند بالا دارد.
خاصیت مجازی همین است که همه چیز درهم است؛ راست و دروغ و اصل و تقلبی اما غم‌انگیز وقتی است که می‌بینم تلویزیون هم درست در سالروز رفتن قیصر از یک نفر دعوت کرده است تا او هم از قیصر بگوید. دکتر بهروز اتونی که به روایت معرفی صفحه رسمی‌اش در اینستاگرام سخنران انگیزشی، استاد دانشگاه، ادیب، محقق، پژوهشگر، اسطوره‌شناس، نویسنده و  چهره رسانه‌ای و تلویزیونی است، نخست شعر معروف سعدی را که:

«چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن/ که می‌خوانند ملاحان سرودی» را به این شکل می‌خواند: «که ملاحان می‌خوانند سرودی» آن هم نه یک بار که ۳ بار اشتباه می‌خواند. از این فاجعه بارتر این است که او همان شعر بی‌مایه و دارای اشکال وزنی و قافیه‌ای «گاهی گمان نمی‌کنی، ولی خوب می‌شود» را به نام قیصر می‌خواند و بعد هم او را با سعدی مقایسه می‌کند که شعر قیصر هم سهل و ممتنع است و....
سوال این است که ‌ایشان چگونه استاد دانشگاه و محققی است که این همه ایراد را در یک شعر نمی‌بیند؟ مگر نه این که محقق هم هست یعنی یک جستجو برای انتخاب شعری از قیصر انجام نداده است؟
در سالروز فوت قیصر توقع داریم کسی در سطح قیصر امین‌پور از او سخن بگوید نه فردی که هنوز وزن و قافیه و ایراد وزنی را تشخیص نمی‌دهد و به خودش اجازه می‌دهد برای مخاطب میلیونی صدا و سیما حرف بزند!

و یک توصیه به صدا و سیمای عریض و طویل  امروز که آقایان لطفا به ادبیات رحم کنید و گفته‌های هر کسی را به نام ادیب و محقق و دارای این عناوین به خورد مردم ندهید!