به گزارش خبرنگار قدس، تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به ایران و ادامه حملات به غزه و لبنان نیازمند یک پاسخ قدرتمند و جامع از سوی ایران است که می‌تواند در زمینه‌های نظامی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تعریف شود. رهبر انقلاب اسلامی بر لزوم شناسایی خطاهای محاسباتی اسرائیل تأکید کرده و بیان کردند که اقدامات ایران باید منجر به تضعیف این رژیم شود. گزینه‌های مختلف برای این واکنش شامل پاسخ نظامی، دیپلماسی فعال، عملیات فرهنگی و تقویت اقتصادی است که می‌تواند به تعیین سرنوشت آینده منازعات در منطقه کمک کند. این عملیات ترکیبی، در بازه‌های زمانی متفاوت و در جبهه‌های مختلف، همگرا خواهد شد و ضربه نهایی به رژیم صهیونیستی و نابودی کامل آن را نوید می‌بخشد.

یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها که هم در کوتاه مدت و هم در میان‌مدت باید به آن توجه کرد، گزینه اقتصادی در مقابل رژیم صهیونیستی است. این بخش از عملیات علیه رژیم صهیونیستی پایدارترین اقدام و گزینه است. تقویت اقتصادی ایران و جبهه مقاومت در مقابل تضعیف اقتصادی رژیم صهیونیستی بر معادلات نظامی و سیاسی کشورها اثر قدرتمندی خواهد داشت و آینده منازعات در منطقه را تعیین خواهد کرد.

تقویت اقتصاد داخل و اقتصاد محور مقاومت

کشورهای جبهه مقاومت نظیر ایران، فلسطین، سوریه، لبنان و یمن در صورتی که از لحاظ اقتصادی تقویت شوند، علاوه بر افزایش حمایت داخلی، قدرت پاسخگویی قوی‌تری به اسرائیل از حیث نظامی، فرهنگی و سیاسی خواهند داشت. شناسایی نقاط مزیت کشورهای جبهه مقاومت و تعریف همکاری‌های مشترک این کشورها، همچنین استفاده از ظرفیت‌های بین المللی سایر کشورها و اتحادیه‌های اقتصادی در نظم جدید جهانی، راهبردهایی در جهت افزایش توان اقتصادی کشورهای جبهه مقاومت است.

یکی از مزیت‌های ایران، دست برتر ایران در اقتصاد دفاع است. تولید داخلی و تلاش‌های دانشمندان ایرانی سبب شده تا هزینه تولید محصولات نظامی به طور قابل توجهی پایین باشد و در مقابل امکان صادرات آنها در برخی محصولات حتی تا ۵ برابر قیمت تمام شده فراهم باشد.

در سوی مقابل، هزینه های نظامی دشمن بسیار بالاست؛ به طوری که برآوردهای اولیه از هزینه آمریکا و اسرائیل برای رهگیری موشک های ایران در عملیات وعده صادق ۲، بالغ بر ۱.۷ میلیارد دلار است در حالی که کل رقم هزینه ایران در بیشترین برآورد به ۴۰ میلیون دلار می‌رسد.

قطع شریان های اقتصادی رژیم صهیونیستی

در بخش گزینه‌های اقتصادی برای عملیات وعده صادق ۳ «قطع شریان‎های اقتصادی» رژیم صهیونیستی به عنوان یک اقدام سلبی مطرح است. این اقدام می‌تواند ابعاد مختلفی دشته باشد. اختلال در مسیرها و محورهای صادراتی و وارداتی اسرائیل، اختلال در زنجیره تامین کالاها و خدمات وارداتی و صادراتی اسرائیل، ضربه به زیرساخت‌های اقتصادی اسرائیل، اختلال در دریافت حامل‌های انرژی اسرائیل و … به عنوان ابعاد مختلف مطرح است.

در بحث ضربه به زیرساخت‌های رژیم صهیونیستی به دلیل خوی وحشی‌گری این رژیم و پاسخ متقابل آن و اینکه ایران از لحاظ زیرساختی آسیب پذیری بیشتری نسبت به اسرائیل دارد، بهتر است از این مسیر اقدامی نشود. تاکنون چنین اقدامی از سوی دو طرف انجام نشده و اسرائیل بهانه‌ای برای آلوده کردن خود به این جنایت پیدا نکرده است.

اما در ابعاد و حوزه‌های دیگر اقتصادی که بیان شد به اضافه یک گزینه دیگر یعنی «اختلال در امنیت انتقال انرژی در جهان برای کشیدن ترمز اسرائیل توسط آمریکا و غرب» مزیت عملیاتی نیز وجود دارد.