به گزارش قدس آنلاین، در این راستا اخبار متعددی درباره افرادی که قصد دارند درانتخابات شرکت کنند به گوش می‌رسد. بدون شک اولین گزینه‌ای که چشم‌ها را به سمت خود می‌کشد شخص مهدی تاج است که اکنون سکان هدایت فدراسیون فوتبال را به دست دارد.

گفته می‌شود تاج خود شخصاً به دنبال شرکت دوباره در انتخابات است اما احتمال دارد او را در نهایت از حضور دوباره در ساختمان مشکی رنگ فدراسیون فوتبال منصرف کرده و رأی آقای رئیس را برای ورود به عرصه انتخابات بزنند. بعد ازتاج نگاه‌ها به سید میرشاد ماجدی است. گزینه‌ای که قبل از بازگشت دوباره تاج به فدراسیون فوتبال به مدت هفت ماه سرپرست موقت این فدراسیون بود و بعد از آن راهی هیئت فوتبال استان تهران شد. گفته می‌شود نسبت به این گزینه از سوی برخی نهادها نیز اقبال کافی وجود دارد تا در انتخابات شرکت کرده و شانس خود را برای ریاست فدراسیون فوتبال آزمایش کند.

دیگر گزینه‌ای که قصد دارد درانتخابات شرکت کند، حبیب کاشانی است. گزینه‌ای نام آشنا برای طیف پرسپولیسی که گفته می‌شود بی میل نیست در اسفندماه در انتخابات شرکت کند. اما در کنار او باید یادی هم کرد از شهاب الدین عزیزی خادم که در دوره‌ای کوتاه سکان هدایت فدراسیون فوتبال را در دست داشت اما به دلایلی که همگان آرام، آرام پی به آن برده و موجب محرومیت  دوساله او از حضور دراین سمت‌ها شد، وی از ادامه فعالیت در فدراسیون فوتبال منع شد.اینکه عزیزی خادم مجوزهای لازم برای شرکت درانتخابات را بگیرد نیز خود مسئله مهمی است که نباید از آن غافل شد.

اما در میان گزینه‌ها نام‌های دیگری هم مطرح است. محمد آخوندی، خبرنگارسابق ورزشی و عضو شورای شهر تهران هم برای رسیدن به ساختمان سئول انگیزه دارد. این شخص نیز مورد توجه نهادها است اما نامبرده عمیقاً نسبت به افرادی که در حوزه فوتبال حق رأی دارند، دور است و گزینه‌ای غریب به حساب می‌آید. هرچند که نزدیکان به او براین باورند که آخوندی نیز می‌تواند بالقوه تنور انتخابات آتی را داغ کند. اما شاید انتخابات آتی یک گزینه نام آشنای دیگر نیز داشته باشد. او کیومرث هاشمی است که وزیر ورزش و جوانان در دولت شهید رئیسی بود و احتمالا او نیز سعی خواهد کرد در انتخابات آتی حضور یابد.

حال اینکه از میان این گزینه‌ها درنهایت چند نفر درانتخابات حاضر شوند، روشن نیست اما بدون شک همه این نام‌ها ابتدا تلاش خواهند کرد از میزان شانس خود برای رسیدن به صندلی ریاست آگاهی قطعی پیدا کرده و سپس وارد انتخابات شوند تا احیانا اعتبارشان خدشه دار نشود.